Αμέσως μετά την απόφαση του δικαστηρίου για τη διαμάχη του με τη Σοφία Παυλίδου, ο Μάνος Παπαγιάννης μίλησε στο Πρωινό και στον Γιώργο Λιάγκα.
Έπειτα από τέσσερα χρόνια σιωπής και αποχής από συνεντεύξεις, ο ηθοποιός αποκάλυψε τη δική του αλήθεια, φωτίζοντας πλευρές της υπόθεσης, που έως τώρα δεν έχουν ακουστεί ποτέ, από τη στιγμή του συμβάντος έως και το τελευταίο δευτερόλεπτο στην αίθουσα του δικαστηρίου.
«Ο μικρός είναι μικρός και δεν έχει καταλάβει πολλά πράγματα. Η Λυδία είχε ζήσει κάποιες καταστάσεις που καλό θα ήταν να μην τις ζούσε. Ακόμα και στην πρώτη δίκη πήγαινε στο δωμάτιό της.
Η Αγγελική ήταν πολύ υποστηρικτική. Υπήρχαν σκαμπανεβάσματα, με εντάσεις και κλάματα, δε μπορούσε να πιστέψει
Ακόμα και στο άκουσμα Παυλίδου και Νικολαιδου, δεν μπορεί να συνέλθει, δεν μπορεί να διανοηθεί το πόσο αδίστακτοι είναι αυτοί οι άνθρωποι».
Τι συνέβη εκείνη την ημέρα
«Είμαι ένας άνθρωπος που χτυπήθηκα και είμαι το θύμα. Δεν χτύπησα και δεν έκανα κακό σε κανέναν. Νιώθω μεγάλη αδικία. Εννοείται βριστήκαμε, είπαμε βαριές κουβέντες ο ένας στον άλλο. Έπιασα τα χέρια της Παυλίδου και τα έβγαλα από πάνω μου.
Η κυρία Παυλίδου έχει τρεις διαφορετικές ιατρικές γνωματεύσεις, καθεμία έλεγε διαφορετικά ευρήματα. Άλλα πράγματα έγραφαν την πρώτη ημέρα, άλλα τη δεύτερη, και άλλα την τρίτη ημέρα. Η κυρία Παυλίδου ισχυρίστηκε ότι πονούσε η πλάτη της. Η έκθεση του γιατρού έλεγε ότι δεν παρατήρησε χτυπήματα αλλά στένωση της σπονδυλικής στήλης. Η Σοφία Παυλίδου δεν έπεσε, όρθια ήταν. Τεχνικός του θεάτρου ήταν αυτόπτης μάρτυρες. Δεν προκάλεσα καμία σωματική βλάβη στη Σοφία Παυλίδου, όπως λέγεται και στην ιατρική γνωμάτευση του ιατροδικαστή».
Η επόμενη ημέρα από το συμβάν
«Την επόμενη ημέρα από το συμβάν, ζήτησα συγγνώμη από όλον τον θίασο για την αναστάτωση. Προσπάθησα να επικοινωνήσω με τη Σοφία Παυλίδου για να λήξει το θέμα. Πριν η κα Παυλίδου είχε ζητήσει από τον κ. Γκουρούση να της ζητήσω συγγνώμη, μου είχε κάνει μήνυση και είχε βρει με συνάδελφος ηθοποιό για να με αντικαταστήσει. Ακόμα κι αν δεν φταίω μετά από αυτό, πώς να ζητήσω συγγνώμη από έναν αδίστακτο και ξεδιάντροπο άνθρωπο;»
Η ημέρα της δίκης
Την ώρα που δικαζόταν η κα Παυλίδου, προθυμοποιήθηκα να ζητήσω συγγνώμη αλλά η κα Παυλίδου δεν το δεχόταν. Άρα ό,τι έλεγε περί συγγνώμης ήταν προσχηματικά. Περνάει έξω ότι εμείς εκλιπαρούσαμε για συγγνώμη.
Δεν είναι όλοι οι συνάδελφοι εναντίον μου, έτσι ήθελε η άλλη πλευρά.
Η Βάσια Τριφύλλη διέψευσε τα λεγόμενα της υπεράσπισης της κας Παυλίδου και την χαρακτήρισε «ανακατώστρια». Ο πιο μεγάλος μάρτυρας ήταν ένας αθόρυβος μάρτυρας, ο τεχνικός του θεάτρου. Τον παρακάλεσα να με βοηθήσει, να καταθέσει και φοβόταν μην μπλέξει με αυτούς τους ανθρώπους. Ο τεχνικός του θεάτρου κατέθεσε ότι άκουσε τον Καλυβάτση να λέει αυτολεξεί αυτά για τα οποία θα με κατηγορούσε. Κατέθεσε ότι δεν κλώτσησα την πόρτα, γιατί δεν ήταν σπασμένη. Έβγαλα απλώς τα χέρια της από το πρόσωπό μου κι έφυγα. Οι παραγωγοί του θεάτρου με υπερασπίζονται».
«Μου υποσχέθηκε ότι θα με καταστρέψει και με κατέστρεψε»
Η Παυλίδου είχε δημιουργήσει στο παρελθόν πρόβλημα πετώντας τις μπότες της.
Ο μόνος άνθρωπος που με ξέρει καλύτερα από όλους είναι η γυναίκα μου.
Όλοι οι συνάδελφοί μου με στηρίζουν αλλά δεν έρχεται κανείς να με υπερασπιστεί δημόσια και στο δικαστήριο γιατί φοβούνται αυτούς τους αδίστακτους ανθρώπους.
Η κα Παυλίδου μου υποσχέθηκε ότι θα με καταστρέψει, θα με διαλύσει, θα με θάψει ζωντανό και τα κατάφερε.
Υπάρχουν άνθρωποι και καταστάσεις που έχουν συμφέρον να το διογκώσουν όλο αυτό. Ο Καλυβάτσης. Είπαν στον Καλυβάτση ότι παίρνω 1800 και ζήτησε 1801. Αυτό δείχνει το ποιόν του ανθρώπου.
Η Αγγελική ήταν με μωρό στο σπίτι και θήλαζε όταν την παρακάλεσα να αντικαταστήσει την Παυλίδου, για να μην χάσουν όλοι αυτοί τη δουλειά τους. Τότε πήγε κι έκανε τη μήνυση.
Πανηγυρίζει στο ημίχρονο. Εγώ είμαι χαρούμενος γιατί στη δίκη είχαμε αξιοπρέπεια. Παίξαμε μπάλα, φάγαμε ένα γκολ από γκέλα. Πάμε τώρα στο δεύτερο ημίχρονο.
Από όλες τις απόψεις έχω καταστραφεί. Η Σοφία αυτό που μου υποσχέθηκε το έκανε.
Έχω υποστεί τεράστια οικονομική ζημία και το πρώτο διάστημα δε μπορούσαμε να κυκλοφορήσουμε στον δρόμο. Να ‘ναι καλά η οικογένειά μου, θέλω να τελειώσουν αυτά τα κατάφορα ψέματα, αυτή η αηδία και η τοξικότητα».
