30 χρόνια πέρασαν, οι πιο πολλοί κάτοικοι της Ραφήνας τον θυμούνται ακόμα.
Ο κύριος Σπύρος όπως τον φώναζαν, πάντα καλοντυμένος, δυναμικός, καλοστεκούμενος, άλλωστε δεν πρόλαβε να γεράσει, να κάθεται σε κάποια μαγαζάκια της πλατείας και γύρω του νέοι, γέροι, άνθρωποι κάθε ηλικίας, να τον ακούνε να μιλάει και να συζητάει για οποιοδήποτε θέμα συζήτησης, με ηρεμία, με γεγονότα, με επιχειρήματα, με την ρητορική ευχέρεια λόγου που είχε, κατατοπίζοντας τους παλαιούς αλλά και βοηθώντας και καθοδηγώντας τους νέους στην σταδιοδρομία τους, αλλά και την σχέση τους σχετικά με την θρησκεία, την πατρίδα, την οικογένεια, τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, την οικονομία, τον πολιτισμό και την άθληση.
Ένας άνθρωπος με ηγετικές αρετές και χαρίσματα, που του δόθηκε η ευκαιρία, αλλά βασιζόταν πάντα χωρίς να παρεκκλίνει από τις αρχές της δικής του κοσμοθεωρίας τον ‘’ ΡΙΖΟΠΛΑΣΤΙΣΜΟ ’’, όπως αναφέρεται στο συγγραφικό του έργο την έμμετρη τρίπρακτη τραγωδία ‘’ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ‘’ (1948 -1949). ‘’ Μπροστά στο Τέλειον όλοι είμαστε ίσοι, κι΄ας είμαστε άνισοι στο Κόσμο Αυτό !.
Ισότης άνιση που θε να ισχύση γιατί το Λάθος της είναι Σωστό !..‘’ Να δώσεις την αξία στον εργάτη, στον επιστήμονα, στο γεωργό, να φτιάξ΄ υπεύθυνα και κείνος κάτι, να τόνε πουν κι΄αυτόνε Αρχηγό !..’’ ‘’ Τον Άνθρωπο η Φύση έχει πλάσει τους τίμιους αγώνες ν΄αγαπά. Η Κοινωνία τον έχει χαλάσει που τις ελπίδες του παντού σκορπά …’’Αρχές ανεξαρτήτων πολιτικών πεποιθήσεων όπως θα επιθυμούσαν τόσο οι απλοϊκοί όσο και οι μορφωμένοι γνήσιοι πολιτισμένοι Έλληνες.
Ήταν ο δημιουργός αλλά και εργάτης ταυτόχρονα, μαζί με την σύζυγό του την οποία λάτρευε, της πολιτιστικής πατρίδας του, της οικογένειάς του και της οικίας του. Πάλεψε με τις γνώσεις του και την εμπειρία του με την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο της πατρίδας μας, την ειρήνη, τον πολιτισμό, την οικονομία και έδωσε βοήθεια και ελπίδα για υγιές σχέσεις και επαγγελματικές λύσεις στους νέους ανθρώπους.
30 χρόνια πέρασαν από τις 7.10.1992, όταν εντελώς αιφνίδια στις τρεις και μισή το πρωί σταμάτησε να κτυπά η καρδιά του συγγραφέα – ποιητή Σπύρου Κουρουπού και μαζί με αυτή σταμάτησαν τα όνειρα, οι στόχοι και οι επιτεύξεις ενός λογοτέχνη για ένα καλύτερο και πλουσιότερο κόσμο του πνεύματος και της τέχνης. Έφυγε ξαφνικά μέσα σε δύο ώρες, αφήνοντας πίσω του χωρίς να προλάβει να δεί και να εκφράσει για μία ύστατη φορά την αγάπη του στη σύζυγό του και στον γιό του, χωρίς να προλάβει να ολοκληρώσει τα έργα του, χωρίς να προλάβει να δεί τον κόσμο όπως τον είχε ονειρευτεί σύμφωνα με τον αγώνα που έδινε τόσα χρόνια. Αλλά και χωρίς να νοιώσει την ηθική αναγνώριση από την πατρίδα του που πάλεψε και πολέμησε γι αυτή τόσα χρόνια, δίνοντας μεγάλο μέρος από την ζωή του και από το πνεύμα του. Ο Σπύρος Κουρουπός υπήρξε άνθρωπος με ανοιχτό μυαλό, θερμός λάτρης του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, αγνός πατριώτης και αγωνιστής υπέρ των Ελληνικών ιδανικών.
Ο συγγραφέας – ποιητής Σπύρος Κουρουπός, πατέρας του μουσικοσυνθέτη και ενορχηστρωτή συμφωνικής και ελαφράς μουσικής Διονυσίου ( Σάκη ) Κουρουπού, ( Πράξεις των αποστόλων 1974 ) και ( Ο Άνθρωπος 1978 – 1979 ), γεννήθηκε στην Αθήνα στην Πλάκα στις 30.1.1923, και σε ηλικία 5 ετών παρακολούθησε τα μαθήματα του Δημοτικού σχολείου και στην συνέχεια του Γυμνασίου αριστεύσας.
Ασχολήθηκε με τον αθλητισμό ( 2ος στο γύρο Αθηνών και πρώτος στην κατηγορία του, τιμηθείς με αναμνηστικό μετάλλιο στο γύρο Αθηνών το 1938). Το 1939 έδωσε εξετάσεις στο Πολυτεχνείο και την Ανωτάτη σχολή Οικονομικών Επιστημών την ΑΣΟΕΕ και επέτυχε και στα δύο, αλλά προτίμησε τις οικονομικές επιστήμες όπου και έλαβε το πτυχίο του με άριστα και κατόπιν εξελέγη Πρόεδρος του Συνδέσμου των σπουδαστών της σχολής κατά τις ημέρες της κατοχής στην πατρίδα μας. Κατετάγη εθελοντικώς στον αγώνα της Εθνικής Αντίστασης κατά των κατακτητών και έλαβε μέρος σε όλες τις μάχες για την απελευθέρωση της πατρίδας μας πολεμώντας μέχρι τα βόρεια σύνορά μας, εμψυχώνοντας τους μαχητές με τα ποιήματα και τα θούριά του που έγραψε για τον αγώνα, πολεμώντας δε αδίστακτα κατά των κατακτητών. Καταδικάσθηκε ‘’Δίς εις θάνατον’ ‘ από τους Γερμανούς και φυλακίσθηκε στις φυλακές Αβέρωφ , όπου και δραπέτευσε. Κατόπιν υπηρέτησε την θητεία του και ως ναύτης στο Βασιλικό ναυτικό. Για τις προσφερθείσες προς την πατρίδα υπηρεσίες του κατά την κατοχή, τιμήθηκε με το μετάλλιο Εθνικής Αντίστασης 1941 – 1945, καθώς και το μετάλλιο του καλύτερου ναύτη δύο κληρουχιών.
Ο Σπύρος Κουρουπός εκτός από σπουδαίος οικονομολόγος και ταλαντούχος λογοτέχνης, υπήρξε επίσης πτυχιούχος Διοίκησης επιχειρήσεων, πτυχιούχος του Ινστιτούτου Οικονομικής και Τραπεζικής μορφώσεως των τραπεζών Εμπορικής και Ιονικής – Λαϊκής, πτυχιούχος Σκηνοθέτης της Ακαδημίας Κινηματογραφικών σπουδών, μέλος του Οικονομικού και Επιστημονικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος, σεναριογράφος, θεατρικός συγγραφέας με ποιήματα, στίχους και έργα στο ενεργητικό του, ειδικός επιγραμματοποιός, ενώ διετέλεσε συνεργάτης του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Είναι ο εμπνευστής του μεγαλύτερου καρκινοβατήματος όλων των εποχών, που αποτελείται από 11 λέξεις και αναφέρεται στην ένωση των εκκλησιών, το ‘’ ΗΘΩΝ ΕΑΝ ΝΟΜΟΝ ΡΗΤΩΣ ΟΝ ΕΣΩΣΕΝ Ο ΣΩΤΗΡ ΝΟΜΟΝ ΝΑ ΕΝΩΘΗ ‘’ (13.6.1953) καθώς και των 8 λέξεων ‘’ ΗΓΕΤΗΣ ΩΝ ΑΓΡΟΝ ΑΣΩ ΩΣ ΑΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗΤΕ ΓΗ ‘’ ( 11.2.1948 ), το οποίο περιέχεται στο μεγαλειώδες έργο του ‘’ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ‘’.Ποιητής και φιλόσοφος, ήταν ο Ιδρυτής και Θεμελιωτής της Κοσμοθεωρίας του ‘’ ΡΙΖΟΠΛΑΣΤΙΣΜΟΥ ‘’ ( 6.10.1947 ) εξ ου και το μνημειώδες έργο του, ‘’ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ’’ η έμμετρη τρίπρακτη τραγωδία του, φιλοσοφικού περιεχομένου το οποίο έγινε ανάρπαστο. Το έργο του γράφτηκε το 1948, σε ηλικία 25 ετών και αναφέρεται στα μόνιμα υπαρξιακά προβλήματα του ανθρώπινου γένους, στις αναζητήσεις του, στους αγώνες του αλλά και στη σχέση του με το Θείο. Αποσπάσματα του έργου του με σύνθεση και ενορχήστρωση του γιού του Σάκη Κουρουπού ( Είναι το δεύτερο συμφωνικό έργο του συνθέτη που έγραψε το 1978 σε ηλικία 22 ετών ) ακούστηκαν στο εξωτερικό, δίχως όμως να καταφέρει προς μεγάλη του θλίψη μέχρι της τελευταίες στιγμές της ζωής του, να παιχτεί ολόκληρο το έργο του στη χώρα μας παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες του ιδίου και του γιού του μέχρι σήμερα. Είναι αλήθεια ότι στη χώρα μας οι σπουδαίοι άνθρωποι αναγνωρίζονται μετά θάνατοκαι μάλιστα μετά από πολλά χρόνια ! . Στη μνήμη του συγγραφέα – ποιητή Σπύρου Διον. Κουρουπού, αφιερώνουμε την ‘’ Μαγιάτικη Μέρα ‘’, μέσα από την τρίπρακτη έμμετρη τραγωδία ‘’ Ο Ανθρωπος ‘’ .’
