Πριν από λίγες ημέρες πέρασαν 17 χρόνια από τότε που έφυγε από τη ζωή ο ζωγράφος και γλύπτης Henk Van Boekel.
Η σύζυγός του Αθηνά Λατινοπούλου συγκινεί με ανάρτηση της στην οποία αναφέρει:
Στη μνήμη του.
Σαν σήμερα “έφυγε” απ’ τη ζωή ο αγαπημένος μου HENK VAN BOEKEL
Έφυγε;
Άκουσα τη Χάνη στον κήπο να γαυγίζει έξαλλη. Σηκώθηκα και βγαίνοντας έξω… αιφνιδιάστηκα. Απίστευτο, ΕΣΥ στεκόσουν μπροστά μου! Τα έχασα. Έκανα ένα βήμα πίσω, καθώς μ’ έλουσε κρύος ιδρώτας. Μετά σε πλησίασα δισταχτικά, σε άγγιξα. Μα πως είναι δυνατόν, τραύλισα. Το σκυλί άρχισε να χοροπηδάει γύρω σου και να σου γλύφει τα χέρια. Κάτσε καλά Χάνη, φώναξα. «Χάνη τη λένε; Το γιούκα άνθισε και φέτος βλέπω», είπες. Ναι το γιούκα άνθισε, κάθε χρόνο σού φέρνω το άνθος του στον τάφο. «Τάφο;» Παραξενεύτηκες. Μα πέρασαν 16 χρόνια που σ’ έχασα. «Μ’ έχασες;» Άπλωσες τα χέρια σου στα δικά μου. Μου τα έκλεισες στις δυο σου παλάμες σφιχτά. Μου έλειψες, σου είπα. «Τόσο γρήγορα;» Μα λείπεις 16 χρόνια. «Λείπω;» Ξέρεις πόσο πολύτιμος μου είσαι; Θέλω να το φωνάξω δυνατά. Άρχισα να σε πιάνω, να σε χαϊδεύω, να ανακατώνω τα πλούσια σγουρά μαλλιά σου, σα να ήθελα κάθε στιγμή να σιγουρευτώ ότι είσαι αληθινός.
Γιατί να μην το πιστέψω; Σκέφτηκα, είναι εδώ μου μιλάει με κοιτάζει τόσο τρυφερά. Είναι εδώ, ας το απολαύσω λοιπόν τι σημασία έχει εάν δεν το καταλαβαίνω; Τι σημασία έχει η απάντηση; Ω… τι ευτυχία!
Δεν άλλαξες είσαι ο ίδιος σα να μην σ’ άγγιξε ο χρόνος που πέρασε. Μήπως βλέπω όραμα; «Όχι δεν βλέπεις όραμα, Εξάλλου στο είπα: Θα ξανασυναντηθούμε, αλλά πες μου τι μαγείρεψες σήμερα;» Σήμερα; Δεν το πιστεύω έφτιαξα το φαγητό που αγαπάς. «Κατάλαβα γιουβέτσι».
Είπες και η όψη σου έγινε, όπως τότε, χαρούμενη. Δηλαδή θα φας; «Ναι βέβαια, μετά πάμε μια βόλτα στην παραλία έχει πανσέληνο απόψε» είπες.
Καθίσαμε στο παγκάκι. Μόλις που έσκαγε μύτη το μεγαλόπρεπο φεγγάρι κατακόκκινο. Όλα έμοιαζαν μαγικά. Σε ρώτησα: Θα ξαναφύγεις ή θα μείνεις για πάντα; «Υπάρχει κάτι που διαρκεί για πάντα;» Είπες. Νιώθω σα να μην πέρασε ούτε μια μέρα που έφυγες. Μ’ έσφιξες πάνω σου, «έφυγα;» ρώτησες.
