Μια εκπληκτική φωτογραφία του Παναγή Στ. Πατρίκιου. Την φωτογραφία την ανέβασε η κόρη του Θεοδώρα Π. Πατρίκιου.
Μια φωτογραφία με την ίδια στην πλώρη του τσιμεντόπλοιου της Ραφήνας.
Κάπου στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’60.
Τα χαρακτηριστικά του τσιμεντόπλοιου διακρίνονται ακόμα καθαρά.
Η άγκυρα στη θέση της περασμένη από τα όκια της πλώρης.
Πραγματική άγκυρα ή ντεκόρ για ένα πλοίο που το μόνο ταξίδι που έκανε στη ζωή του ήταν από το Πέραμα μέχρι τη Ραφήνα ρυμουλκούμενο από κάποιο ρυμουλκό του Μάτσα;
Ήταν Φλεβάρης του 1948 όταν το τσιμεντόπλοιο πραγματοποίησε το μόνον της ζωής του ταξίδιον.
Σιγά σιγά τα αμπάρια του σκεπάστηκαν και τα χαρακτηριστικά του αλλοιώθηκαν.
Το πλοίο για εικοσιπέντε και πλέον χρόνια εξυπηρέτησε πολλά πλοία που έδεσαν με ασφάλεια στα πλευρά του.
Μετά το 1974 ξεκίνησε η επέκταση του λιμανιού στη θέση που βρίσκονται οι σημερινές προβλήτες “1” και “2”.
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια …
Το μαγαζί του Ασημάκη Καλπάκη που λειτούργησε επάνω στην πλώρη και στο καμπούνι της πλώρης του τσιμεντόπλοιου δεν υπάρχει εδώ και πάνω από πενήντα χρόνια…
Και το ίδιο το τσιμεντόπλοιο χάσκει αμήχανο να κοιτάζει ένα λιμάνι που αλλάζει συνεχώς χάνοντας την ταυτότητά του και ένα μεγάλο κομμάτι της ψυχής του.
Ευχαριστούμε πολύ την Θεοδώρα Π. Πατρίκιου.
Στο χαλασμένο καράβι
Ραφήνα (Rafina-Athens-Greece)
Αντώνης Λαζαρής
