Ο Σάββας Αραπκιλής δεν χρειάζεται συστάσεις. Όχι γιατί κατέχει τη θέση του Αντιδημάρχου, αλλά επειδή είναι κοινώς αποδεκτό ότι στα δύσκολα μπαίνει πάντα μπροστά. Το ίδιο έκανε το καλοκαίρι, το ίδιο κάνει όποτε χρειαστεί.
Στην κουβέντα που είχαμε μαζί του αναδεικνύεται και μια άλλη πτυχή, η πολιτική, η οποία σε συνδυασμό με την ανθρώπινη διάσταση του χαρακτήρα του συγκροτεί ένα σπουδαίο κεφάλαιο για το μέλλον Ραφήνας και Πικερμίου.
Συνέντευξη στον Παναγιώτη Ι. Δρίβα
-Λίγο πριν από τις εκλογές, ποιες είναι οι προτεραιότητές σας; Κυνήγι «σταυρού» ή μάχη με την καθημερινότητα κι επίλυση προβλημάτων;
Στην προεκλογική περίοδο το λογικό, σύμφωνα με τους πολιτικούς συμβούλους, είναι να ακολουθείς μια στρατηγική για το «κυνήγι των ψήφων». Είναι κάτι που απεχθάνομαι, θεωρώ ότι ο κόσμος έχει και κρίση και νοημοσύνη να επιλέξει. Τώρα υπάρχει και κάτι πιο βασικό για εμάς που ασκούμε διοίκηση. Ο Δήμος πρέπει να συνεχίζει να λειτουργεί στο μέγιστο όλες τις περιόδους, άρα όσον αφορά στο τι έχω ως προτεραιότητα δεν τίθεται θέμα, εννοείται τη δουλεία και τη μάχη με τα καθημερινά προβλήματα.
-Το δημοτικό συμβούλιο χρειάζεται νέα πρόσωπα ή ανανέωση ιδεών;
Όπως έχω πει και στο παρελθόν, ο Δήμος είναι ένας ζωντανός οργανισμός, μια εταιρεία που χρήζει διοίκησης και διαχείρισης, από άτομα που γνωρίζουν το αντικείμενο, έχουν γνώσεις διοίκησης και μπορούν να προσφέρουν, χωρίς να ξεχνάμε εμείς οι αιρετοί ότι ασκούμε και λειτούργημα, γιατί εκτός των παραπάνω, θα πρέπει να έχουμε και το μεράκι της προσφοράς στα κοινά. Άρα δεν έχει σημασία αν τα πρόσωπα είναι νέα ή όχι, έχει σημασία αν τα πρόσωπα μπορούν να πληρούν τις προϋποθέσεις. Πάντως από την ανακύκλωση προσώπων προτιμώ την ανανέωση ιδεών.
-Στο τελευταίο ΔΣ, «έκλεισες» την υπόθεση με τα όσα έγιναν από την παράταξη Πιστικίδη. Πού αποδίδετε την «επίθεση»;
Θεωρώ ότι ήταν ένα σοβαρό ατόπημα από τον άνθρωπο που στήριξα και συνεχίζω να στηρίζω. Θεωρώ πως ο πρώην Δήμαρχος και φίλος Βασίλης Πιστικίδης, στην τοποθέτηση που έκανε στο Δ.Σ. του διέφυγε ότι και τα προηγούμενα χρόνια 2015, 2016 και 2017 ήμουν μέλος σε μια αντίστοιχη επιτροπή, την επιτροπή Ναυαγίων. Επίσης δεν τίθεται θέμα εργασίας μου αφού η συγκεκριμένη επιτροπή, είναι επιτροπή του Λιμενικού. Αλλά ας μην το αναλύσουμε παραπάνω γιατί είναι πλέον πασιφανές πως στο βωμό της μικροπολιτικής σκοπιμότητας ακόμα και άνθρωποι που δε πίστευα ποτέ υποκύπτουν στο πειρασμό κάνοντας λάθη… Έχω την αίσθηση πως ο κόσμος κατάλαβε και έκρινε καλύτερα από το καθένα μας!
-Να πάμε λίγο στο δραματικό καλοκαίρι. Δεν μίλησες ποτέ, αλλά όλη η πόλη αναγνωρίζει την προσφορά σου. Τι σας σημάδεψε, πόνεσε, απογοήτευσε;
Έχω δηλώσει ότι μετά από αυτό το δραματικό πραγματικά καλοκαίρι θα μπορούσα να γράψω βιβλίο. Θα μπορούσα να σου απαντήσω στα ερωτήματα γράφοντας σελίδες όμως θα επιλέξω να σου απαντήσω λακωνικά.
Αυτό που με σημάδεψε είναι τα τρομαγμένα, πανικοβλημένα και απελπισμένα πρόσωπα των συμπολιτών μου, που έβλεπα στο μέτωπο της φωτιάς.
Με απογοήτευσε πολύ η συμπεριφορά ανθρώπων μετά τις φωτιές, που ενώ γινόταν μια τεράστια προσπάθεια διαχείρισης της κατάστασης από εθελοντές , αιρετούς ,υπαλλήλους με τεράστιο αποτέλεσμα, προσπαθούσαν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση κάνοντας και πάλι τους «κριτικούς ελεγκτές», ενώ ταυτόχρονα κάποιοι άλλοι που θα έπρεπε να ήταν δίπλα μας βάζοντας πλάτη έκαναν λευκή απεργία.
-…πρόσωπα και συμπεριφορές;
Για άλλη μια φορά θα πω κάτι το οποίο έχω συνειδητοποιήσει από μικρός όσον αφορά την συμπεριφορές των ανθρώπων . Ότι ένας καλός άνθρωπος δεν πρόκειται να σου προκαλέσει κακό παρά μόνο άθελα του, ενώ ένας κακός άνθρωπος αντιθέτως δεν πρόκειται να σου κάνει κάτι καλό, παρά μόνο αν έχει να κερδίσει, να επωφεληθεί κάτι. Άρα κρατώ πάντα τους καλοπροαίρετους με τα λάθη τους και αποβάλω του κακεντρεχείς και κακοπροαίρετους.
-Να σας πάω αλλού. Πώς κρίνετε το εγχείρημα της δυαρχίας;
Κατά αρχάς θεωρώ ότι ΠΕΤΥΧΕ. Δεν το λέω εγώ, το λένε τα έργα, το λένε οι συμπολίτες μας, το λένε τα δημοτικά συμβούλια όπου υπήρχε ομοφωνία από πλευράς συμπολίτευσης σε όλα σχεδόν τα θέματα. Τώρα όσον αφορά στην κοινή κάθοδο οι δύο αρχηγοί των παρατάξεων θεώρησαν σωστό ότι πρέπει να θέσουν υποψηφιότητα ξεχωριστά. Άλλωστε δεν σημαίνει ότι επειδή πέτυχε την πρώτη φορά μπορεί να πετύχει και την επόμενη. Να μην ξεχνάμε ότι έχει αλλάξει και ο εκλογικός νόμος και προσωπική μου αν θες τοποθέτηση είναι πως ο κύκλος αυτός έκλεισε.
-Η πρόταση της Συνεργασίας Ενεργών Πολιτών για μη παραταξιακά ψηφοδέλτια στα Τοπικά Συμβούλια βρήκε τελικά ανταπόκριση (Μαυρολέων – Αδαμόπουλος)….
Θεωρώ ότι τα τοπικά συμβούλια πλέον και μετά τις αλλαγές του εκλογικού νόμου, όπου αποκτούν σημαντικές αρμοδιότητες είναι πρέπον να απαρτίζονται από υποψηφίους όλων των ειδικοτήτων και ανεξάρτητα από τα ψηφοδέλτια των παρατάξεων, ώστε «αύριο», να υπάρχει η αντικειμενικότητα με το ανάλογο αποτέλεσμα στα τοπικά θέματα της κάθε κοινότητας. Με αφορμή όμως την ερώτηση θα ήθελα να τοποθετηθώ τουλάχιστον για το τοπικό συμβούλιο της Ραφήνας, όπου έχει ανακοινώσει και ονόματα υποψηφίων τα οποία το απαρτίζουν, Επικροτώ την πρόταση των «ενεργών πολιτών», με μπροστάρη τον Σπύρο Μαυρολέοντα, ο οποίος πέραν της προσωπικής σχέσης που έχουμε, επειδή συνεργάζομαι χρόνια μαζί του θέλω να επισημάνω ότι έχει πολλά να προσφέρει στον τόπο μας με τις ιδέες του, την εργατικότητα του, αλλά πάνω απ΄όλα με το ήθος του.
-Η Σύγχρονη Πολιτεία υπερθεμάτισε τις κινήσεις Μαυρολέοντα – Αδαμόπουλου, σε αντίθεση με Πιστικίδη, Φαφούτη οι οποίοι στήριξαν μόνο την κίνηση Αδαμόπουλου. Το σχόλιο σας…
Όπως λέω πάντα, ο κόσμος, βλέπει, ακούει, διαβάζει , καταλαβαίνει, τίποτα άλλο.
-Πώς αντιλαμβάνεστε τη συμμετοχή στα κοινά;
Πρόσφατα είχα μια συζήτηση με τον γιο μου, ο οποίος είναι πλέον δεκατεσσάρων ετών. Μάλλον προσπαθήσαμε να κάνουμε τη συζήτηση και λέω έτσι γιατί μιλούσα στο τηλέφωνο κάθε πέντε λεπτά. Με ρωτάει «μπορείς να μου πεις γιατί το κάνεις αυτό, όλη μέρα ασχολείσαι με τον Δήμο; Το καλοκαίρι είχαμε να μιλήσουμε ένα μήνα γιατί;»
Η απάντηση απλή, τουλάχιστον για μένα. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να μπορείς να προσφέρεις στους συνανθρώπους σου. Το όραμα δε, ποιότητα στις παροχές υπηρεσιών, στην καθημερινότητα μας, καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, τις καλύτερες σχολικές εγκαταστάσεις για μια πρότυπη παιδεία. Αυτό είναι το προσωπικό μου στοίχημα που πρέπει να υπάρξει σε μία «σύγχρονη πολιτεία» για να πάμε μπροστά.
Πηγή: Εφημερίδα Polis
