Αυτή τη φορά δεν είχε “διάγγελμα με μπόλικο εγώ”. Άλλωστε, δεν μπορούσε να εμφανιστεί ούτε σαν Μωυσής ούτε σαν “σωτήρας”. Αυτή τη φορά δεν βγήκε ο… σκορδαλιάς για να μας κουνάει το δάχτυλο. Όλους εμάς, που “δεν συνεμορφώθημεν προς τας υποδείξεις”.
Ούτε, βέβαια, ο αδιάβαστος Μιχάλης, που μας είπε πρόσφατα ότι “σκάβει τάφους, όποιος τρώει, πίνει και δεν τηρεί τα μέτρα” και μας “χρέωσε” σαν πολίτες, με 100.000 ευρώ, για μια δουλειά, που είναι στις συμβατικές υποχρεώσεις μιας αστυνομίας, που σέβεται τον εαυτό της.
Προτιμήθηκε ο “καλός στρατιώτης” Πέτσας, που μοίρασε τα λεγόμενα και “πέτσινα” εκατομμύρια στους μεγαλοεκδότες και πέταξε “κοκαλάκι” στους μεροκαματιάρηδες υπηρέτες του περιφερειακού και τοπικού Τύπου, γραπτού και ηλεκτρονικού.
Αλλά, τόσον καιρό, περίπου οκτώ μήνες από την εκδήλωση της επιδημίας, δεν βρέθηκαν χρήματα για να γίνει κάπως καλύτερη η κατάσταση στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης.
Αλήθεια, πόσες νέες κλίνες ΜΕΘ προστέθηκαν στο σύστημα, ως προχθές, που ο υπουργός Υγείας (άραγε, γιατί ήρθε αυτός σήμερα στη Θεσσαλονίκη; τι παραπάνω έμαθε;) ανακοίνωσε περιχαρής, ότι βρήκε 43 κλίνες ΜΕΘ, αφού μείωσε σε ποσοστό 80% όλες τις άλλες θεραπευτικές και χειρουργικές ενέργειες;
Τόσον καιρό γιατί δεν βρέθηκε λύση για την αστική συγκοινωνία της πόλης, που όμοιά της δεν βρίσκει κανείς ούτε σε…τριτοκοσμικές , δήθεν συμπρωτεύουσες;
Θα μπορούσε, αν ήταν κάποιος κακόβουλος, να απαντήσει στον …αδιάβαστο υπουργό Προστασίας του Πολίτη, με τον ίδιο τρόπο και το ίδιο πνεύμα:
“Σκάβει τάφους, όποιος δεν φροντίζει να θωρακίσει το σύστημα υγείας, εν μέσω πανδημίας. Σκάβει τάφους, όποιος υποχρεώνει τους πολίτες, να χρησιμοποιούν τα αστικά , σε συνθήκες “παστής σαρδέλας”.
Το lockdown στη Θεσσαλονίκη, δεν καταδικάζει μόνον την πόλη, οικονομικά. Καταδικάζει και την υπόλοιπη Βόρεια Ελλάδα, που τροφοδοτείται , σε μεγάλο ποσοστό, από τη Θεσσαλονίκη.
Το lockdown στο αεροδρόμιο δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στις επιχειρήσεις της Σίνδου και της Βόρειας Ελλάδας γενικότερα.
Ανατρέπεται ο σχεδιασμός, ο προγραμματισμός επιχειρήσεων που κρατήθηκαν “με νύχια και με δόντια” σε άγριο, οικονομικά περιβάλλον, από την έναρξη της επιδημίας. Τώρα, το ίδιο το κράτος τους οδηγεί σε απόγνωση.
Εκτός κι αν γίνει κάποιο θαύμα. Αν εμφανιστεί κάποιος Μωυσής και βάλει τα πράγματα στη θέση τους, γιατί οι άλλοι είναι ανίκανοι. Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει ζωή με 534 ευρώ, για τα οποία πανηγυρίζει ο υπουργός Ανερ…Εργασίας, όπως αυτοαποκαλείται.
Γιάννης Παπαδόπουλος
