Στην περιοχή της Αρτέμιδας, τη Βραυρώνα, τη Λούτσα αλλά και βορειότερα στους δρόμους που οδηγούν στη Νέα Μάκρη, αυτές τις ημέρες, αρχές Ιουνίου και με την χώρα να έχει ήδη εισέλθει στην αντιπυρική περίοδο, μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κανείς πως κομμένα κλαδιά βρίσκονται πεταμένα σε διάφορα σημεία των οικισμών ή κατά μήκος του οδικού δικτύου ανάμεσα σε δέντρα.
Περιοχές οι οποίες, λόγω του πολεοδομικού τους σχεδιασμού που δεν έγινε ποτέ -αφού χτίστηκαν άναρχα- είναι ήδη επιβαρυμένες και έχουν σε πολλές περιπτώσεις εξαιρετικά στενούς δρόμους, ,με ελλιπή σήμανση, που οδηγούν σε αδιέξοδα ή δεν έχουν ελεύθερη πρόσβαση προς τη θάλασσα.
Το Magazine βρέθηκε στα μέσα της εβδομάδας που πέρασε στις περιοχές της Ανατολικής Αττικής. Στην οδό Μακεδονίας, σε έναν δρόμο λίγο πριν τη θάλασσα δίπλα σε σπίτια και beach bar, κομμένα κλαδιά δέντρων βρίσκονταν τοποθετημένα στην άκρη του δρόμου.
Μερικές εκατοντάδες μέτρα παρακάτω, δίπλα από τον παραλιακό οικισμό και μέσα σε χωράφι, δύο μεγάλοι όγκοι από κλαδιά αναμεμειγμένα με σκουπίδια έχουν δημιουργήσει δύο χωματερές. Σημεία που αποτελούν πηγή κινδύνου, δεδομένων των υψηλών θερμοκρασιών της εποχής, ενώ καθιστούν ευάλωτη την περιοχή σε ενδεχόμενες κακόβουλες ενέργειες επίδοξων εμπρηστών.
Αντίστοιχη όμως είναι η εικόνα και σε σημεία που δεν βρίσκονται τόσο κοντά στη θάλασσα, όπως για παράδειγμα η μικρή χωματερή με κλαδιά, οικοδομικά υλικά και άλλα σκουπίδια που βρίσκεται μερικούς δρόμους μακριά δυτικότερα μέσα στους οικισμούς.
Κομμένα δέντρα και κλαδιά που έχουν πεταχτεί στις άκρες των δρόμων, βρίσκει κανείς και στο οδικό δίκτυο που οδηγεί προς την Ραφήνα και τη Νέα Μάκρη, όπως για παράδειγμα κοντά στην εκκλησία του Αγίου Χαράλαμπου πριν τη Ραφήνα και μέσα στο Ζούμπερι.
Αξιοσημείωτο είναι πως τον τελευταίο μήνα έχουν πραγματοποιηθεί δύο τηλεδιασκέψεις και μια συνάντηση δια ζώσης στο κτίριο της Πολιτικής Προστασίας , υπό τον πρωθυπουργό και με τη συμμετοχή έντεκα δημάρχων από 18 περιοχές της Αττικής, που έχουν κηρυχθεί σε κατάσταση ειδικής κινητοποίησης Πολιτικής Προστασίας για την άμεση δρομολόγηση έργων μείωσης του κινδύνου πυρκαγιάς.
Ερωτώμενος από το Magazine για την κατάσταση στην περιοχή, ο δήμαρχος Σπάτων-Αρτέμιδας, Δημήτρης Μάρκου, είπε: «Σε όλο το δήμο υπάρχουν 650 καταγεγραμμένα σημεία όπου κατά καιρούς πετάγονται κλαδιά και σκουπίδια ανεξέλεγκτα. Κάθε μέρα μπορούμε να μαζεύουμε μέχρι 10 σημεία, όχι παραπάνω. Θα πρέπει να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος και να είναι συμμέτοχος γιατί τα κλαδιά από τις εργασίες που κάνει ο ΔΕΔΔΗΕ αυτή την περίοδο τα μαζεύουμε εντός δύο ημερών, αλλά από την άλλη υπάρχουν διάφοροι κάτοικοι που κόβουν κλαδιά και τα παρατάνε ενώ γνωρίζουν πως είναι επικίνδυνο».
Παράλληλα, είπε: «Η Πυροσβεστική τρέχει ένα μοντέλο που ανιχνεύει πιθανούς κινδύνους. Η περιοχή του δήμου μας που βρίσκεται σε κατάσταση ειδικής κινητοποίησης, είναι ο οικισμός της Αγίας Κυριακής, ο οποίος είναι πευκόφυτος και έχει στενούς δρόμους. Για τον λόγο αυτό ήδη έχουμε προγραμματίσει τρεις εργολαβίες, 90.000, 240.000 και 250.000 ευρώ για να γίνουν τα απαραίτητα έργα. Έχουμε αιτηθεί επίσης στο υπουργείο Εσωτερικών άλλες 250.000 ευρώ για να στρώσουμε έναν δρόμο και να δημιουργήσουμε μια νέα έξοδο διαφυγής του οικισμού. Έχουμε ζητήσει επίσης μια γεννήτρια καθώς ο οικισμός είναι σε ύψωμα οπότε σε περίπτωση πυρκαγιάς διακόπτεται το ρεύμα με αποτέλεσμα το αντλιοστάσιο να μην μπορεί να τροφοδοτήσει με νερό, ενώ θα γίνει και μια εγκατάσταση φορητού πυροσβεστικού σταθμού. Η συνεργασία μας με το υπουργείο είναι πολύ καλή και κινούμαστε γρήγορα».
Οι στενοί δρόμοι πάντως και τα αδιέξοδα δεν είναι σπάνιο φαινόμενο σε αυτές τις περιοχές της Αττικής. Σε διάφορους οικισμούς είναι αρκετά δύσκολο για έναν επισκέπτη που βρίσκεται εκεί για πρώτη φορά να βρει τον δρόμο για το κεντρικό οδικό δίκτυο ή τη θάλασσα. «Αυτές οι περιοχές της Ανατολικής Αττικής όπως η Βραυρώνα, η Αρτέμιδα και όχι μόνο, δεν έχουν πολεοδομηθεί ακόμα και δεν έχει ολοκληρωθεί ο πολεοδομικός σχεδιασμός τους» λέει στο Magazine η Ρένα Κλαμπατσέα, πρώην Γενική Γραμματέας Χωροταξίας. «Οι μελέτες πολεοδόμησης είναι σε εκκρεμότητα επί χρόνια εξαιτίας ενστάσεων ή άλλων λόγων. Χρειάζεται κατά τη γνώμη μου μια πιο κεντρική απόφαση όταν μιλάμε για την ανάγκη να πειραχτεί η ιδιοκτησία πολιτών. Παράλληλα πρέπει να γίνει κατανοητό πως το να μειωθεί κατά δύο μέτρα ένα οικόπεδο ώστε να πλατύνει ο δρόμος, είναι προς όφελος του ιδιοκτήτη και του παιδιού του».
Όπως εξηγεί η Ρένα Κλαμπατσέα: «Δεν υπάρχει σήμανση αλλά ούτε ορθολογικός τρόπος να αναζητηθεί διέξοδος σε μια περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Το “σαλιγκάρι” ή ο “λαβύρινθος” που συναντά κανείς σε τέτοιες περιοχές, έχει να κάνει με το πλάτος των δρόμων και με το γεγονός πως δεν υπάρχουν διαμπερείς κινήσεις. Μια σειρά από στοιχεία που έχουν ως κοινό υπόβαθρο τον σχεδιασμό. Μιλάμε για ένα ανολοκλήρωτο οδικό δίκτυο. Για να το πω απλά, αν τους σχεδιάζαμε σήμερα, δεν υπήρχε περίπτωση να έχουν αυτή τη δομή. Ο σχεδιασμός τους είναι τέτοιος, ακριβώς γιατί αναπτύχθηκαν από το 2000 ως περιοχές δεύτερης κατοικίας που συν τω χρόνω μετατράπηκαν σε πρώτη κατοικία, κάτι που σημαίνει πως μιλάμε πλέον για διαφορετική χρήση , διαφορετική χρονική διάρκεια και ένταση».
