Έχει πλέον μάλλον εμπεδωθεί το πρόγραμμα του ΜέΡΑ25 για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Τι μπορεί όμως να προσφέρει η είσοδος του ΜέΡΑ25 στον πολίτη που ζει και εργάζεται στους δεκατρείς δήμους της ανατολικής Αττικής;
Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι ίδια αυτή η διάκριση είναι απατηλή. Και το πλαίσιο της απάτης της είναι η προεκλογικές υποσχέσεις των υποψηφίων βουλευτών —δηλαδή υποψηφίων νομοθετών, όχι υποψηφίων τοπαρχών-φυλάρχων!—σχετικά με τον εκάστοτε συγκεκριμένο τόπο. «Θα κάνουμε το τάδε, θα κάνουμε το δείνα». Η απάτη στοχεύει στο να αποκρύψει την ταυτότητα εθνικής πολιτικής και τοπικής πολιτικής, όσον αφορά στις αρμοδιότητες των βουλευτών.
Επί παραδείγματι, όταν η χώρα έχει δεσμευτεί σε παρανοϊκά πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2022 και 2,2% μέχρι το 2060 (7.000 ευρώ το χρόνο από κάθε άνδρα, γυναίκα, ηλικιωμένο και παιδί!), που καμιά χώρα ποτέ δεν έχει τηρήσει για τέτοιο χρονικό διάστημα, τότε προφανώς η μόνη λειτουργία του κράτους μπορεί να είναι η εκδοροσφαγή δια της φορολογίας, ώστε να συλλεχθεί αυτό το ποσό. Τότε προφανώς, ό,τι κι αν υποσχεθεί ο κ.Μητσοτάκης, οι φόροι θα μείνουν στα ουράνια, οι προπληρωμές φόρων για υποθετικά κέρδη της επόμενης χρονιάς θα στραγγαλίζουν τις επιχειρήσεις, πολλοί κατ’ουσίαν μισθωτοί θα συνεχίζουν να βασανίζονται με το μπλοκάκι ως εάν να πρόσφεραν υπηρεσίες με το κομμάτι, κλπ.
Ως εκ τούτου, ένα ζήτημα που μοιάζει κεντρικό πολιτικό ζήτημα και όχι σχετιζόμενο με συγκεκριμένο τόπο στην πραγματικότητα μας αφορά όλους: η αναδιάρθρωση του χρέους και η μείωση των πλεονασμάτων σε εύλογα επίπεδα σημαίνει αμέσως περισσότερες ανάσες για την οικονομία, μεγαλύτερο περιθώριο για ελαφρύνσεις, παύση μιας λιτότητας που μας καταδικάζει όλους σε κατάσταση ζωντανού νεκρού. Οι δύο πρώτες τομές του προγράμματος του ΜέΡΑ25 λοιπόν (http://bit.ly/7tomes), για αναδιάρθρωση του χρέους και εύλογα πλεονάσματα, αμέσως καθιστά εφικτή την μείωση της φορολογίας, τον σεβασμό της μισθωτής εργασίας και της επιχειρηματικότητας, την λύση για το ζήτημα των κόκκινων δανείων με το σύστημα της Δημόσιας Εταιρείας Διαχείρισης Ιδιωτικών Χρεών που προτείνουμε, τη δυνατότητα μετατροπής του ΤΑΙΠΕΔ για του Υπερταμείου σε αναπτυξιακή τράπεζα, οι μετοχές της οποίας θα ενισχύουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Βλέπουμε λοιπόν το πώς ένα κεντρικό πολιτικό ζήτημα που μοιάζει μακρινό από τα άμεσα προβλήματα ενός τόπου επηρεάζει άμεσα την καθημερινότητα του φορολογούμενου πολίτη, του μισθωτού, του επιχειρηματία στην Ραφήνα, στον Ωρωπό, στο Μενίδι ή στο Λαύριο, ενώ μια πολιτική που δεν θέτει το ζήτημα των πλεονασμάτων και του χρέους στο επίκεντρο μπορεί μόνο να εξαπατήσει τον πολίτη, τάζοντάς του κάτι εκ προοιμίου αποκεκλεισμένοδεδομένωντωνδεσμεύσεωντωνδύοκομμάτων που διαχειρίζονται τη μοίρα μας στα μνημονιακά χρόνια της «ενισχυμένης επιτήρησης» που βαφτίζονται ψευδεπίγραφα ως «μεταμνημονιακά». ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ έχουν δεσμευτεί, με τον σεβασμό στην «ενισχυμένη επιτήρηση» που το ίδιο το ΔΝΤ δηλώνει πως κατά 96% θα αποτύχει ως πρόγραμμα (αφού δίνει ποσοστό επιτυχίας 4%), σε τέσσερις δεκαετίες αργού θανάτου για τη χώρα. Χρειάζεται επειγόντως άλλος λόγος, οικονομοτεχνικά τεκμηριωμένος, ρεαλιστικός και πολιτικά εφαρμόσιμος — κάτι το οποίο, στην παράνοια που ζούμε, ακούγεται σχεδόν ριζοσπαστικό αίτημα.
Η περιφέρεια της ανατολικής Αττικής ξέρει πολύ καλά, με τον τρόπο της φωτιάς, το τι σημαίνει να έχει ξεχάσει την ύπαρξή σου το κράτος. Και αυτό όμως είναι ζήτημα δομικό, και σχετίζεται με το αν έχουμε ένα κράτος το οποίο υπηρετεί τον πολίτη και τις ανάγκες του ή αν έχουμε ένα κράτος με πρώτιστη αποστολή τη συλλογή υπερ-φόρων για την επίτευξη μη ρεαλιστικών δημοσιονομικών στόχων πλεονάσματος, τους οποίους ούτε η Γερμανία δεν πετυχαίνει. Μόνο με την απολύτως εφικτή απελευθέρωση από μη εφαρμόσιμες κατ’ ουσίαν, παρανοϊκές πολιτικές, μπορεί το κράτος να μετατραπεί ξανά σε υπηρέτη του πολίτη και να μην ζήσουμε τα τραγικά απότοκα της κρατικής λήθης, όπως τόσο πρόσφατα τα ζήσαμε.
Οι Επτά Τομές(http://bit.ly/7tomes)και το εν γένει πρόγραμμα του ΜέΡΑ25 αποτελούνται από ρεαλιστικές,εφαρμόσιμες, μετριοπαθείς προτάσεις, οι οποίες λαμβάνουν εύσημα από τον ανθό των διεθνών οικονομολόγων (J. Sachs, P. Krugman, J. Galbreith, H.-W. Sinnκ.ο.κ.) —μόνο στην Ελλάδα προσπαθούν να τις χλευάσουν οι πολιτικές δυνάμεις που έχουν συμφέρον από το να μην εισακουστούν αυτές. Αν κάτι είναι μη υλοποιήσιμο, μη εφαρμόσιμο και μη ρεαλιστικό, αυτό είναι η σημερινή πολιτική, που καταδικάζει τη χώρα μέχρι το 2060 σε έναν αργόσυρτο αλλά βέβαιο θάνατο, σε στόχους που εγγυώνται την ερημοποίηση της χώρας και την φυγή των νέων της, την κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος, την ασφυξία της εργασίας και της επιχειρηματικότητας, τον περιορισμό της ανάπτυξης στις προεκλογικές ρητορικές υποσχέσειςτωνδύοδιδύμωνδιαχειριστών της κατεδάφισης μας, της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ. Οι οποίοι εφευρίσκουν μικροδιαφορές μεταξύ τους για να μη φανερωθεί το γεγονός πως έχουν δεσμευθεί στην υλοποίηση της ίδιας ακριβώς πολιτικής(πλην μικρολεπτομερειών που διαφοροποιούν τις ευαισθησίες των δύο κομμάτων) για τουλάχιστον τέσσερις δεκαετίες ακόμα – και βλέπουμε.
Σε όλα αυτά υπάρχει λύση. Και υπάρχουν άνθρωποι κατηρτισμένοι, ανιδιοτελείς, έτοιμοι να την υπηρετήσουν. Όσοι θέλουν να πιστέψουμε πως η μονιμοποίησή της μιζέριας είναι η μόνη μοίρα που ρεαλιστικά μπορεί να έχει χώρα μας τις επόμενες τέσσερις δεκαετίες (…και βλέπουμε), απλώς εξυπηρετούν την δική τους εναλλαγή στην εξουσία. Όμως, η απελευθέρωση είναι εφικτή. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να συμβιβαστούμε με τους διαχειριστές του σβησίματός μας.
Σε αυτέςτιςεκλογέςτομεγάλοδιακύβευμα είναι είσοδος του ΜέΡΑ25 στη Βουλή, ώστε να μπορέσει να συγκροτήσει τη μόνη δημιουργική και γόνιμη αντιπολίτευση. Αυτή η είσοδος εξαρτάται από τον κάθε πολίτη, ειδικά μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, όπου για κάποιες δεκάδες ψήφους το ΜέΡΑ25 δεν εξέλεξε ευρωβουλευτή. Αυτή η φωνή αξίζει να ακουστεί στη Βουλή. Και η είσοδος της περιστέλλει την αυτοδυναμία και παντοδυναμία Μητσοτάκη με έναν τρόπο που κανένα ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε να επιτύχει. Είναι στο χέρι μας — όχι μόνο για την πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα και την Ευρώπη, αλλά και για τον κάθε μας τόπο, τον κάθε μας δήμο, τον κάθε πολίτη ξεχωριστά.
*Ο Σωτήρης Μητραλέξης είναι πανεπιστημιακός, δρ. φιλοσοφίας, δρ. πολιτικής επιστήμης & διεθνών σχέσεων, δρ. θεολογίας και υποψήφιος με το ΜέΡΑ25 στην Ανατολική Αττική (mitralexis.gr).
