Λιμανάκια, πλαζ Βάρκιζας και Ribas. Μεσάνυχτα Πέμπτης και στα στέκια της κόντρας στην παραλιακή οι λάτρεις της ταχύτητας συγκεντρώνονται για να παρακολουθήσουν τους παράτολμους αγώνες.
Στις στροφές “φουρκέτες” της Βουλιαγμένης δύο υπερηχητικά supercars μπαίνουν με ταχύτητα που ξεπερνά τα 200 χιλιόμετρα την ώρα. Ακούγεται ένας εκκωφαντικός θόρυβος και μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα τα πανάκριβα αυτοκίνητα εξαφανίζονται. Στον κόμβο του Ribas, παρέες νεαρών “ζεσταίνουν” τις μηχανές τους και ετοιμάζονται για τις κόντρες.
Προηγείται επίδειξη από αναβάτες οι οποίοι σηκώνουν τις μηχανές μεγάλου κυβισμού στη μία ρόδα ενώ τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Στη συνέχεια, οι διαγωνιζόμενοι στήνουν τις μηχανές τους στο φανάρι και πατάνε γκάζι. Αφετηρία είναι το Ribas, η διαδρομή συνεχίζει μέχρι την πλαζ της Βάρκιζας και πίσω.
Στις ευθείες, οι μεγάλες μηχανές πιάνουν τα 240 χλμ την ώρα ενώ στις στροφές η μοτοσικλέτα γέρνει από τους επικίνδυνους ελιγμούς “γλείφοντας” την άσφαλτο. Το στοίχημα της κόντρας είναι κυρίως χρήματα. Οι πιο νέοι τρέχουν για 100 και 200 ευρώ ενώ οι πλέον έμπειροι τζογάρουν μέχρι και 3 χιλιάδες ευρώ για μια διαδρομή.
Κάποιοι ποντάρουν ακόμη και τις μηχανές τους. Ο χαμένος παραδίδει την άδεια κυκλοφορίας στο νικητή. Για τους φαν της ταχύτητας, η κόντρα είναι χρέος τιμής και πρέπει να πληρωθεί.
Σειρά παίρνουν τα “παπάκια” τα οποία οδηγούν συνήθως ανήλικοι και ο κανόνας είναι κόντρα χωρίς κράνος. Μηχανάκια χαμηλού κυβισμού, που έχουν “ενισχύσει” οι ιδιοκτήτες τους, τρέχουν με 140 χλμ σε μια κόντρα δίχως ανάσα.
Όπως λένε οι κοντράκηδες, ο φόβος φεύγει στην πρώτη στροφή και τη θέση του παίρνει η αδρεναλίνη. Οι ελιγμοί και οι ταχύτητες που αναπτύσσουν οι συμμετέχοντες στην κόντρα κόβουν κυριολεκτικά την ανάσα.
