Όταν λέγαμε ότι ο Άγγελος Χοβαρδάς είναι ο… φύλακας άγγελος δεν το λέμε τυχαία, έχουμε τους λόγους μας. Κι αν ο ίδιος είναι άνθρωπος χαμηλών τόνων, δεν σημαίνει ότι οι πράξεις και τα έργα του πρέπει να μένουν στο… σκοτάδι.
Και μια και τοφερε η κουβέντα στη Βουλή με την σχετική επερώτηση του Π. Χαϊκάλη για τους μετανάστες που όλοι θυμόμαστε είχαν παραμείνει σχεδόν δύο μέρες στην περιοχή μας, πρέπει να σας πούμε κι αυτά που μάθαμε για τον Άγγελο και την βοήθεια που εξακολουθεί να προσφέρει σ αυτούς τους ανθρώπους.
Σας είχαμε πει ότι ο άνθρωπος αυτός έδωσε και την ψυχή του όσες μέρες οι 96 μετανάστες διέμεναν στο Κλειστό της Διώνης, και δικαιολογημένα απέσπασε τότε τα εύσημα από όλους.
Ε λοιπόν πρέπει να μάθετε ότι ο Άγγελος εξακολουθεί και κρατάει επαφές με αυτούς ανθρώπους . Μιλάει στο τηλέφωνο μαζί τους, τους μεταφέρει τρόφιμα και ίσως είναι ο μοναδικός άνθρωπος που ενδιαφέρεται για το πώς περνούν και τι κάνουν. Θα σας μεταφέρουμε λοιπόν μια ιστορία που μάθαμε.
Δεν πέρασαν λοιπόν και λίγες μέρες όταν ο Άγγελος είχε επικοινωνία με τους μετανάστες, που βρίσκονται στην Αμυγδαλέζα. Και δεν ήταν ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά. Καμιά δεκαπενταριά έχουν μείνει ακόμα εκεί από όσους είχαν πάει από το Κλειστό γήπεδο της Διώνης εκείνη τη μέρα της 25ης Απριλίου. Θέλετε λόγω γλώσσας, ο Άγγελος μιλάει τουρκικά, θέλετε λόγω του χαρακτήρα του, και οι δύο πλευρές είχαν ένα τρόπο να συνεννοηθούν.
Σε μια λοιπόν από αυτές τις φορές που μίλησαν, του ζήτησαν τρόφιμα να τους πάει. Είπαμε δεν ήταν και η μοναδική φορά. Το επισκεπτήριο στην Αμυγδαλέζα είναι σε συγκεκριμένες ώρες. Φόρτωσε που λέτε το αυτοκίνητό του ο Άγγελος και… τσουπ νάσου εκεί απ έξω να περιμένει πότε θα ανοίξουν οι πύλες του επισκεπτηρίου. Η ώρα όμως πέρναγε και παρά τις επίμονες ερωτήσεις του προς τι αυτή η καθυστέρηση, κανείς δεν του έδινε μια σαφή απάντηση.
Κόντεψε μια ώρα αναμονής, όπου συνεχιζόταν το ίδιο βιολί, ώσπου όταν του είπαν να περάσει άλλη μέρα, ο Άγγελος δεν άντεξε και τα πήρε στο κρανίο! Χάρη στην υπομονή του και στην επιμονή του βρήκε την άκρη και έκανε τη δουλειά του. Μίλησε με τους πρόσφυγες, τους παρέδωσε τα τρόφιμα και το σίγουρο είναι ότι θα τα ξαναπούν.
Πέστε μου λοιπόν πόσοι άνθρωποι το κάνουν αυτό. Προσωπικά δεν γνωρίζω πολλούς, για να μην πω ελάχιστους. Ένας από αυτούς είναι και ο δικός μας Άγγελος.
Κι όταν μια μέρα τον συνάντησα και του είπα «Μπράβο κ. Χοβαρδά, είσαι πραγματικός φύλακας άγγελος, λίγοι άνθρωποι είναι σαν και σένα», μου απάντησε με τον αυθορμητισμό και την ειλικρίνεια που τον διακρίνει: «Μα φίλε μου ξεχνάς ότι και μείς πρόσφυγες είμαστε. Είναι δυνατόν να διαγράψεις το παρελθόν σου;».
Αχ βρε Άγγελε πόσο δίκιο έχεις…
