Αυτός είναι ο γιος του Σπύρου Παπαδόπουλου, Αλέξανδρος (φωτό)

Μια από τις πιο σημαντικές παγκόσμιες ημέρες γιορτάζουν οι μπαμπάδες. Ο ρόλος τους καθοριστικός στο βίωμα του παιδιού καθώς ο μπαμπάς στην οικογένεια είναι εκείνος που καθοδηγεί το παιδί στο πώς θα δημιουργήσει μια προσωπικότητα ολοκληρωμένη με ηθικές αξίες και σεβασμό! Ο πατρικός ρόλος εξάλλου είναι το Α και το Ω για τη ψυχο-συναισθηματική υγεία και την ισορροπία της οικογένειας.

«Με τον γιο μου έχουμε μια σχέση υπέροχη», λέει ο Σπύρος Παπαδόπουλος στο gossip-tv με αφορμή τη γιορτή του πατέρα.

Ήταν σημαδιακή η στιγμή που ο Σπύρος Παπαδόπουλος αποδέχτηκε την πρόσκληση να μιλήσει για τον γιο του καθώς επρόκειτο για την ημέρα εκείνη που παρακολουθήσαμε μαζί το φινάλε της σειράς «Κάνε ότι κοιμάσαι».

Ο ρόλος του, ένας από τους κορυφαίους της καριέρας του καθώς υποδύεται -χρόνος ενεστώτας μιας που έχουν ήδη ξεκινήσει τα γυρίσματα για τη δεύτερη σεζόν- τον χαρισματικό καθηγητή λυκείου και σε μια πιο ελεύθερη μετάφραση τον «μπαμπά» των μαθητών του.

Έτσι τουλάχιστον, είδε εκείνος τον ήρωά του μέσα στη δίνη γεγονότων που έφεραν στιγμιαία την κατάρρευση στη ζωή του. Στα μάτια του, πολλοί από τους τηλεοπτικούς του μαθητές πήραν τη φροντίδα, το νοιάξιμο και την αγάπη που κάθε μπαμπάς δίνει ανιδιοτελώς στο παιδί του.

Και στη πραγματική του ζωή ο Σπύρος Παπαδόπουλος έχει καταφέρει να «χτίσει» με στοιχεία μοναδικά τη σχέση με τον δικό του γιο, Αλέξανδρο.

Μια λάμψη φοβερή είδα αστραπιαία στα μάτια του όταν η κουβέντα μας έφτασε στον γιο του, τον οποίο και αποκαλεί «καμάρι» της ζωής του και πώς όχι, αφού όπως εξομολογείται στο gossip-tv δεν έχουν σταματήσει ούτε στιγμή να αντιμετωπίζουν τα εύκολα αλλά και δύσκολα «λαχεία» της ζωής με γέλια, πολλά γέλια και αυτό τους δένει ακόμη πιο πολύ!

«Η σχέση πατέρα και γιου -αν είναι αυτές που πρέπει- είναι αυτό που λέμε «αντροπαρέα» και φυσικά είναι αυτή η σχέση που ζηλεύουν όλες οι γυναίκες. Καιι η μαμά του μας το λέει αυτό. Φαντάζομαι όμως ότι το ίδιο ισχύει και στη σχέση μαμάς και κόρης», λέει με χαμόγελο!

«Εγώ και ο γιος μου βγαίνουμε έξω σαν φιλαράκια και αυτό που πάντα κάναμε και το κάνουμε ακόμη και σήμερα μαζί είναι ότι κάθε χρόνο το καλοκαίρι μπαίνουμε στη βάρκα και φυσικά γελάμε μαζί συνέχεια όταν βρισκόμαστε, γελάμε δηλαδή σαν «ηλίθιοι» από χαρά».