Πάνω από ένα γερμανικό πολυβολείο κτίστηκε το ολόλευκο εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας και μετέπειτα του Αγίου Νικολάου τα πρώτα μετακατοχικά χρόνια.
Από τότε μέχρι σήμερα αποτελεί το ιδανικότερο σημείο στη Ραφήνα να αγναντεύεις το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας του Νότιου Ευβοϊκού καθώς και τα πλοία που πηγαινοέρχονται στο λιμάνι της πόλης.
Κάτω από τον Άγιο Νικόλαο μέσα στο παλιό γερμανικό πολυβολείο βρίσκεται η Αγία Μαρίνα.
Το γερμανικό πολυβολείο μετατράπηκε σε εκκλησάκι σε ανάμνηση του Γερμανικού μπλόκου που έγινε στη Ραφήνα την 17η Ιουλίου 1944, την ημέρα που τιμούμε την μνήμη Της.
Στο μπλόκο συνελήφθησαν και πήγαιναν για εκτέλεση 21 κάτοικοι της πόλης, οι:
Αναστάσης Λύραντζης (Πρόεδρος της Κοινότητας)
Χρυσός Λέου
Οι αδελφοί Σωτήρης και Ιορδάνης Δελημανώλης
Μενέλαος Ρεμπάπης
Σωτήριος Κανσός
Σταύρος Διαμαντάκης
Δαμιανός Κεχαγιόγλου
Δημήτριος Γιάνναρος
Γιώργος Ραυτόπουλος
Θεόδωρος Ραυτόπουλος
Αρτέμης Μπενάκης (ταχυδρομικός)
Ευάγγελος Μπενάκης
Πόπος Ιωάννης
Αντώνης Δρυμάλας (Τελώνης)
Γεώργιος Αλεξανδρίδης (Δικηγόρος – γερμανομαθής)
Μικρόπουλος Νικόλαος
Αναζητούσαν επίμονα τον Αντώνη Αντωνιάδη (Γραμματέα της Οργάνωσης του Ε Α Μ της Ραφήνας) και τον Γιάννη Μπογιατζή (Μεγάλο αγωνιστή, στέλεχος της Οργάνωσης του Ε Α Μ Ραφήνας).
Αντί για τον Αντώνη Αντωνιάδη συνέλαβαν την γυναίκα του Ζωγραφιά (έγκυο τότε στην κόρη τους Τασούλα) και τα αδέλφια του Σταύρο και Γιώργο Αντωνιάδη.
Για τον Γιάννη Μπογιατζή, τον αδελφό του Μιλτιάδη.
Την τελευταία στιγμή και ενώ ήταν στημένοι στον μαντρότοιχο του κτήματος Λεβίδη στη Παλλήνη, η εκτέλεση ματαιώθηκε.
Πάνω από το γερμανικό πολυβολείο κτίστηκε το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου τον Oκτώβριο του 1947 από τους Όθωνα Μέντη, Χρυσό Καβουνίδη, Νίκο Ιωαννίδη, και με αρχιτέκτονα τον Κυπριανό Μπίρη.
Το εκκλησάκι αποτελεί σύμβολο της πόλης.
