Μεγάλη κινητικότητα παρατηρείται στις τράπεζες αυτή την εποχή. Δίπλα στις θυρίδες με τα πολύτιμα αντικείμενα, κατασκευάζουν άλλες, μεγαλύτερες, όπου οι άνθρωποι θα φυλάσσουν το λάδι τους. Μεγάλη αναστάτωση παρατηρείται και στα σπίτια.
Στις αποθήκες κατεβάζουν τενεκέδες με λάδι για να τους κρύψουν από τυχόν επιδρομές ληστών. Μάλιστα, μερικά γυάλινα δοχεία γλιστράνε, γίνονται θρύψαλα, το λάδι απλώνεται στο πάτωμα, οι νοικοκυρές κάνουν πάνω του πατινάζ και σπάνε κεφάλια, πόδια και χέρια. Στο ΚΑΤ δημιουργήθηκε με εντολή του Υπουργού Υγείας ειδική πτέρυγα που έχει επιγραφή «Θύματα από Λάδι». Στα χρηματοκιβώτιά τους πλέον οι ευκατάστατοι δεν κρύβουν χρυσά και χρήματα αλλά δοχεία με λάδι.
Στην Κατοχή, γνωρίζω από αφηγήσεις συγγενών ότι, πουλούσαν τα χρυσαφικά τους για ν’ αγοράζουν ένα μπουκάλι λάδι. Αυτό γινόταν το 1941. Πέρασε από τότε σχεδόν ένας αιώνας – δεν είναι και πολύς ο χρόνος! – και θα ξανασυμβούν τα ίδια. Το όραμα της κυβέρνησης αντί να πηγαίνει στο μέλλον επιστρέφει στο παρελθόν.
Οι μόνοι που πανηγυρίζουν είναι οι λαδέμποροι. Ένας κλάδος σε πλήρη ανάπτυξη. Κι όσοι φυσικά λαδώνονται, που τους γνωρίζει πολύ καλά ο κύριος Πρωθυπουργός. Μ’ αυτούς άλλωστε συνομιλεί.
Οι παραινέσεις των αρμόδιων Υπουργών είναι ότι πρέπει να κάνουμε οικονομία στο λάδι, ότι ανεβάζει τη χοληστερίνη οπότε πρέπει να προστατευθεί η δημόσια υγεία, γιατί θέλουν έναν υγιή λαό και να μαγειρεύουν οι πολίτες όσο γίνεται περισσότερο στον ατμό και φαγητά νερόβραστα, μιας και το νερό είναι ακόμα άφθονο και δεν έχει ιδιωτικοποιηθεί.
efsyn.gr
