Ο πληθωρισμός και η ραγδαία αύξηση των τιμών της ενέργειας καταδεικνύει την παντελή έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού στο κρίσιμο πυλώνα της ενέργειας, με δυσμενείς οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις.
Η σύγχρονη βιομηχανική κοινωνία βασίζεται στα ορυκτά καύσιμα – άνθρακα, πετρέλαιο- και δομήθηκε εν προκειμένω σε αυτή την βάση. Οι αποκεντρωμένες φεουδαρχικές δομές εγκαταλείφθηκαν για τα αστικά κέντρα και τις νέες βιομηχανικές μονάδες, οι οποίες αρχικά βασίστηκαν στον ατμό και εν συνεχεία στο πετρέλαιο. Οι εξελίξεις στον αγροτικό και τον βιομηχανικό τομέα ήταν εντυπωσιακές, εντείνοντας την αστικοποίηση.
Η υπερθέμανση όμως του πλανήτη και η κλιματική κρίση οδηγούν την ανθρωπότητα έως τα τέλη του 21ου αίωνα στην εγκατάλειψη του υφιστάμενου οικονομικού-παραγωγικού μοντέλου και την ανάδυση της νέας μεταβιομηχανικής εποχής.
Το πράσινο υδρογόνο θεωρείται πλέον ως το αέναο και οικολογικό ενεργειακό ελιξήριο της ανθρωπότητας, το οποίο θα επικρατήσει μετά το φυσικό αέριο- συνιστά μεταβατικό καύσιμο-. Το υδρογόνο βρίσκεται σε άφθονη ποσότητα -75% της μάζας της γής- και μπορεί να παραχθεί από την ηλεκτρόλυση του νερού. Ονομάζεται δε πράσινο διότι η ενέργεια όπου απαιτείτε για την ηλεκτρόλυση μπορεί να προέρχεται από ΑΠΕ. Ήδη σημαντικοί ερευνητικοί και επενδυτικοί πόροι, κρατών και επιχειρήσεων κατευθύνονται στην οικονομία του υδρογόνου.
Το υδρογόνο δίδει την δυνατότητα ενεργειακού εκδημοκρατισμού, αποκέντρωσης και την συγκρότηση νέου παραγωγικού και οικονομικού μοντέλου, το οποίο θα επιτρέψει τον ανασχεδιασμό των κοινωνικών δομών, ενισχύοντας την αυτονομία και την αυτάρκεια των συστημάτων και των ανθρώπων.
Κατά συνέπεια την στιγμή όπου η κυβέρνηση σκοπεύει να δαπανήσει σημαντικά κονδύλια για την πράσινη μετάβαση βασισμένη στις εισαγωγές πρώτων υλών και εξοπλισμού, εντείνοντας την ενεργειακή εξάρτηση, την φτώχεια και τον αποκλεισμό, η αναπροσαρμογή και ο στρατηγικός ανασχεδιασμός καθίστανται πλέον επιτακτική προτεραιότητα.
Η επένδυση στο μέλλον, η οποία θα δώσει την δυνατότητα να εισέλθουμε πρωτοποριακά στην νέα αυτή εποχή, καθιστώντας την χώρα μας ενεργειακά αυτόνομη, κράτος παραγωγό και εξαγωγέα, παρέχοντας μηδενικών εκπομπών ρύπων φθηνή ενέργεια, θα δημιουργήσει τις υγιείς βάσεις για την συγκρότηση του μεταβιομηχανικού παραγωγικού μοντέλου, το οποίο θα βασίζεται στην γνώση, την καινοτομία και την αυτοματοποίηση.
Η κρίση για την πατρίδα μας δυστυχώς παρά τα καλλωπίσματα θα είναι μόνιμη και ειδεχθής, εκτός και εάν αποφασίσουμε να κάνουμε τις μεγάλες υπερβάσεις, να οραματιστούμε και να τολμήσουμε το άλμα στο Μέλλον!!
Χρήστος Ξενοκώστας,
Συγγραφέας, Αρθρογράφος
