Ο σύγχρονος Ευρωπαϊκός Πολιτικός χάρτης θεμελιώνει θεσμικά τον ιδεολογικοπολιτικό διαχωρισμό όλων των Πολιτικών Δυνάμεων σε πλήρη αντιστοιχία με τις επικρατούσες ιδεολογικοπολιτικές θεωρήσεις. Όλοι οι κομματικοί σχηματισμοί ανάλογα με τον ιδεολογικοπολιτικό αυτοπροσδιορισμό τους κατατάσσονται στην αντίστοιχη Πολιτική Ομάδα σε Ευρωπαικό επίπεδο
Ταυτόχρονα όμως οι Ευρωπαίοι πολίτες σε ένα διαρκώς αυξανόμενο βαθμό αποξενώνονται από τις υφιστάμενες Πολιτικές Ομάδες και τις υφιστάμενες εκλογικές αναμετρήσεις θεωρώντας ότι δεν ανταποκρίνονται στα ουσιαστικά και πραγματικά ιδεολογικοπολιτικά κριτήρια τους. Εμπιστεύονται όλο και λιγότερο ότι αυτές οι Πολιτικές Ομάδες με την ρητορική και την πρακτική τους μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τα ουσιαστικά πολιτικά διακυβεύματα. Με δυνητικά αυξανόμενο ρυθμό πλέουν σε πελάγη ιδεολογικοπολιτικής σύγχυσης και αποπροσανατολισμού.
Επιπροσθέτως ως επί των πλείστων, οι πολίτες δεν έχουν αποκτήσει ταξική – πολιτική συνείδηση και για αυτό δεν αποτελούν ένα συμπαγές πολιτικό σώμα το οποίο να παραμένει διαχρονικά σχετικά σταθερό και αναλλοίωτο.
Διότι εάν ίσχυε η δημιουργία ταξικής – πολιτικής συνείδησης τότε τα ποσοστά όλων των Πολιτικών Ομάδων θα έπρεπε να παραμένουν σχετικά σταθερά. Σε καμία των περιπτώσεων δεν έχει ισχύσει κάτι τέτοιο, αφού οι ψηφοφόροι αποτελούν ρευστό εκλογικό σώμα και τα κριτήρια όπου εντέλει προσδιορίζουν την εκλογική συμπεριφορά τους δεν σχετίζονται αποκλειστικά και μόνο από την ταξική προέλευση τους.
Όταν συνεπώς οι κοινωνικοπολιτικές έρευνες στην πλειονότητα τους έχουν καταδείξει ότι η εκλογική και πολιτική συμπεριφορά των πολιτών δεν προσδιορίζεται από ταξικά κριτήρια αλλά έχουν αστάθμητη μεταβλητή αμιγώς ατομοκεντρικού χαρακτήρα, η οποία προσδίδει ρευστότητα σε κάθε εκλογική και πολιτική αναμέτρηση, ποια είναι λοιπόν η επιστημονική – πολιτική χρησιμότητα της υφιστάμενης θεσμικής Πολιτικής συγκρότησης σε επίπεδο Ευρωπαικής Ένωσης;
Ιστορικά οι Ολιγαρχικές δυνάμεις υποκρύπτονται πίσω από τα θολά ιδεολογικά προσχήματα, τον σκοταδισμό, τις προκαταλήψεις, τις δεισιδαιμονίες, την διαίρεση, τον κατατεμαχισμό, τον διχασμό και τον αποπροσανατολισμό προκειμένου να αποσπούν Δύναμη και εξουσίες από τους Λαούς και τα Δημοκρατικά συστήματα.
Προιόντος του χρόνου όμως τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα διογκώνονται θέτοντας πλέον επι τάπητος την κριτική επανεξέταση της υφιστάμενης θεσμικής ιδεολογικοπολιτικής συγκρότησης. Το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ των πολιτών, των πεποιθήσεων τους, της πολιτικής και εκλογικής συμπεριφοράς τους και του θεσμισμένου πολιτικού συστήματος το οποίο εντείνει τα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα οδηγώντας τους εντέλει σε αποστροφή, αποξένωση και αδιέξοδα δεν μπορεί να αφήσει ανεπηρέαστες τις Πολιτικές Δυνάμεις και τις πολιτικές επιστήμες.
Το αναλλοίωτο και διαχρονικό πολιτικό διακύβευμα σε κάθε πολιτισμένη κοινωνία συνίσταται στην Δίκαιη νομή του παραγόμενου πλούτου και η διαχρονική διαπάλη είναι μεταξύ όσων διεκδικούν Δίκαιη κοινωνική κατανομή και εκείνων οι οποίοι επιδιώκουν ατομικά οφέλη εις βάρος της πλειονότητας. Οι Δημοκρατικές Δυνάμεις, διαχρονικά αντιπαλεύονται τις Ολιγαρχικές Δυνάμεις για την διαμοίραση του παραγόμενου οικονομικού πλούτου.
Το κρίσιμο συνεπώς βήμα για την πρόοδο των Ευρωπαικών κοινωνιών και την λειτουργία της Δημοκρατίας συνιστά η ιστορική αποκατάσταση των εννοιών της Αριστεράς και της Δεξιάς. Η ταύτιση της Αριστεράς με την Δημοκρατία και την Πρόοδο ως αλληλένδετες και ταυτόσημες έννοιες και της Δεξιάς ως η ιδεολογική ταυτότητα όσων αντιπαλεύονται την Δημοκρατική εμβάθυνση, επιδιώκοντας την συντήρηση και την οπισθοδρόμηση, δύναται να αποσαφηνίσει την ιδεολογικοπολιτική σύγχυση.
Τα μεγάλα και αναπάντητα ερωτήματα τα οποία αφορούν την Ανθρωπότητα, οι εντεινόμενες ανισότητες και η αυξανόμενη πολυεπίπεδη κρίση αναδεικνύουν πλέον με λαγαρότητα το διαχρονικό, αέναο και ιστορικό διακύβευμα για τον άνθρωπο και τις κοινωνίες το οποίο συμπυκνώνεται στο δίλημμα, Δημοκρατικές Μεταρρυθμίσεις και Πρόοδος ή στον αντίποδα Συντηρητική Αδράνεια η οποία οδηγεί στον μαρασμό της Δημοκρατικής λειτουργίας και την ενίσχυση της Ολιγαρχίας.
Χρήστος Ξενοκώστας,
Συγγραφέας, Οικονομολόγος
