Έχει κάθε πόλη τελικά τα δικά της «Μάπετς» της αβάσταχτης εμπάθειας, ημιμάθειας έως και ανοησίας, καθισμένα στο θρόνο του δικτυακού εξώστη τους, πίσω από μπλογκς και σελίδες μέσων κοινωνικής δικτύωσης με τη σιγουριά και τη βολή της ανωνυμίας τους και τη βεβαιότητα της ανυπαρξίας τους, που με τη χυδαιότητα του φτηνού τους λόγου καμώνονται τους τιμητές των πάντων.
Αγνοούν το γελοίον του όλου θεάματος, του γέλιου μέχρι κλάματος που προκαλούν , απλά ως οι «γέροι των μάπετ» στον εξώστη. Τουλάχιστον αυτοί έβγαιναν με τα πρόσωπά τους. Ένας αριστερά κι ένας δεξιά (όπως τους βλέπεις ή όπως σε βλέπουν απ’ τον εξώστη δεν έχει καμιά ιδιαίτερη σημασία). Διασκέδαση και γέλιο προορίζονται να σκορπούν απλόχερα. Είναι μέρος του θιάσου, όπως η Μις Πίγκυ και ο Κέρμιτ ο Μεγαλοπρεπής που κάνουν φιλότιμα γκεστ. Κάπως πρέπει να καλύψουν την ανυπαρξία τους
Κάτι σαν ένα σκοϊλελικίκου, τοπικό, ηλεκτρονικό, ανώνυμο φυσικά και μέχρι πρότινος εξόφθαλμα ανορθόγραφο και προφανώς αναληθές.
Τώρα με τις γιγαντιαίες μάσκες που χορηγήθηκαν θα μπορούν να κυκλοφορούν ανώνυμοι, κρυπτόμενοι και με το νόμο επιτέλους. Δε θα χρειαστεί καν να προμηθευτούν τίποτα μαύρα αδιαφανή πλεξιγκλάς να μπαίνουν από πίσω, όσο «φιλοσοφούν» ηλεκτρονικώς, σπιλώνοντας τους πάντες με το υπόλοιπο ανώνυμο παρεάκι τους, φυσικά ως κάτοχοι της μίας και μοναδικής δικής τους αλήθειας.
Είναι γενικώς πανεπόπτες. Λατρεύουν την ποίηση. Ανώνυμοι Αδαείς Ανύπαρκτοι Ανορθόγραφοι. Τα 4Α της πόλης δια πάσα νόσο. Από ειδικοί για τα κουνούπια και τους ψεκασμούς, στα λύματα, τις συγκοινωνίες, τη ρύπανση, το περιβάλλον, ΤΩΡΑ και για την δασοπυρόσβεση, την πανδημία, το φυσικό αέριο.
Αερολόγοι κατήγοροι και εισαγγελείς και ότι άλλο επιβάλλει ο ρόλος. Τι κι αν η πραγματικότητα τους διαψεύδει καθημερινά και με πάταγο. Τόσο χειρότερα για την πραγματικότητα. Από κοντά και «τζουκ – μποξ» «ειδήσεων» που καμώνονται τα μέσα ενημέρωσης και παίζουν το σκοπό ανάλογα με το ποιος ρίχνει κέρμα στη σχισμή… Όσο περισσότερα τα κέρματα, τόσο καλύτερα. Από τραγούδια υπάρχουν πολλά να επιλέξει ο …πελάτης
Ιστορίες για γέλια και για κλάματα, θα μου πεις.
Σώπα μωρέ.
Απλά Ταρτούφοι της Ραφήνας με μάσκα, θα σου πω….
Μπουλούκι χωρίς υπογραφές, ανωνύμων παντογνωστών. Δε χάνω παράσταση. Είναι κι αυτό μια κάποια λύσις για να ευθυμήσουμε λιγάκι μέρες που είναι. Δεν έχουν δα και καμιά ιδιαίτερη σημασία. Ίσως κατά βάθος να ντρέπονται και λιγάκι τελικά…
ΥΓ: Ελλείψει πραγματικού κοινού, δίδονται μόνο δικτυακές παραστάσεις για οικογένεια και φίλους στενούς.
Χρήστος Τσεμπέρης
Αντιδήμαρχος Ραφήνας Πικερμίου
Πηγή: Εφημερίδα Polis
