Με αφήνει παγερά αδιάφορο το «ιδεολογικό πόνημα – μανιφέστο» του αμετάκλητα καταδικασθέντα πολύ-ισοβίτη κατά συρροή δολοφόνου του κοινού ποινικού δικαίου.
Δεν ήταν ποτέ και δεν είναι ούτε τώρα σε θέση να καπηλευθεί το κίνημα υπέρ της Δημοκρατίας, της ισονομίας και των δικαιωμάτων ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗ και του υπέρτατου αγαθού της ανθρώπινης ζωής. Αυτής που δε σεβάστηκε ποτέ.
Η πάλη για όλα αυτά και την κατοχύρωση της δημοκρατικής λειτουργίας κράτους και κοινωνίας υπήρχε πριν από αυτόν, υπήρχε κατά τη διάρκεια της δράσης του ως κοινού δολοφόνου, και αυτόκλητου «δικαστή και τιμωρού» , υπάρχει και σήμερα και θα υπάρχει και μετά, πάντα διακριτά απέναντι σε αυτόν και τους ομοίους του. Για την κοινωνία, τη Δημοκρατία και τα δικαιώματα , ακόμα και ενός κοινού δολοφόνου.
Γι αυτό ΔΕΝ είμαστε ίδιοι.
ΔΕΝ είμαστε μαζί πουθενά και σε κανέναν αγώνα προάσπισης της δημοκρατίας και τον δικαιωμάτων ούτε με την καρδιά , ούτε με το μυαλό. Ποτέ και πουθενά.
Απολύτως τίποτα δεν έγινε στο όνομά του.
Δεν ήταν , δεν είναι και δεν θα γίνει ποτέ «πρότυπο» ή «αγωνιστής» όπως βαυκαλίζεται.
Τα δικαιώματα, την ισονομία τη Δημοκρατία την ίδια προασπίστηκε η κοινωνία και θα το ξανακάνει. Ξανά και ξανά.
Αυτοί που τον ανέσυραν ιδεοληπτικά και εμμονικά από τη λήθη, την πολιτική και την κοινωνική απαξία, ας κάτσουν να σκεφτούν μέσα στο ρηχό πολιτικο – επικοινωνιακό μανιχαϊσμό τους τι έκαναν…
Χρήστος Τσεμπέρης
