Χειμαρρώδης, αποκαλυπτικός, καυστικός ο λόγος του Χρήστου Τσεμπέρη, επικεφαλής της «Συνεργασίας Ενεργών Πολιτών» η οποία πρόσφατα τάραξε τα νερά αποφασίζοντας κοινή κάθοδο με τη «Σύγχρονη Πολιτεία» του Βαγγέλη Μπουρνούς.
-Οι παρεμβάσεις των Ενεργών Πολιτών εδώ και πολλά χρόνια είναι διαρκείς. Πλέον αποφασίσατε να βγείτε «μπροστά». Πώς πήρατε αυτήν την απόφαση;
Με τα κοινά ασχολούμαι από τότε που θυμάμαι ενεργό τον εαυτό μου, από τα μαθητικά μου χρόνια και μέχρι σήμερα. Συνδικαλιστικά, πολιτικά, πολιτιστικά, κοινωνικά.
Έχω περάσει επί σειρά ετών από το ΚΣ της ΕΦΕΕ, το Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών, διετέλεσα δημοτικός σύμβουλος στη Νέα Σμύρνη σε ηλικία 23 ετών, συμμετείχα ενεργά σε μια σειρά κινημάτων και δράσεων. Δεν είναι του παρόντος η πορεία μου. Τι κάνεις τώρα έχει σημασία. Και στην επαγγελματική δημοσιογραφία 31 χρόνια τώρα, έτσι θέλω να πιστεύω ότι πορεύτηκα. Παρεμβατικά.
Η ενεργός συμμετοχή μας είναι το μόνο προαπαιτούμενο της Δημοκρατίας για να λειτουργεί όσο πιο σωστά γίνεται. Ίσως το μεγαλύτερο λάθος που κάναμε ως γενιά κι εμείς και οι προηγούμενοι είναι ότι προτάξαμε το ατομικό και αφήσαμε τις τύχες μας στους «ειδικούς» παντός είδους, ιδιότητας και «χρώματος». Έτσι φτάσαμε να μιλάμε για έλλειμμα Δημοκρατίας. Εγώ το λέω έλλειμμα συμμετοχής. Και οδήγησε σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια, απαξίας της πολιτικής ως έννοια και θεσμού και γιγάντωσης ακραίων, μισαλλόδοξων, λαϊκίστικων «φωνών». Η ακροδεξιά, ο φασισμός σηκώνει κεφάλι παγκοσμίως. Έχουμε ευθύνη στα παιδιά μας, τι κόσμο θα παραδώσουμε.
Η ευθεία αντιστοιχία όλων αυτών είναι ο τόπος που ζούμε και αγαπάμε. Δεν γυρίζει ο τροχός αν δεν αποφασίσεις να συμμετάσχεις ενεργά. Να προτείνεις, να διεκδικήσεις, να συγκρουστείς, να συνθέσεις.
«Αλλαγή» μόνος σου δεν φέρνεις, παρά μόνο στον εαυτό σου και αυτό συζητείται. Γι’ αυτό να μη λέμε μεγάλες κουβέντες. Χωρίς συμμετοχή δεν κάνεις τίποτα. Θα μου άρεσε πάντως να ξεφύγουμε από την παθογένεια της συνεχούς ανακύκλωσης των ίδιων και των ίδιων προσώπων και νοοτροπιών και να περάσουμε στην ανανέωση των ιδεών. Δεν είναι επάγγελμα η πολιτική σε κανένα επίπεδο
Από το τέλος του ’14 που δημιουργήσαμε τους «Ενεργούς Πολίτες» έχουμε μόνιμη και διαρκή παρέμβαση σε κάθε ζήτημα που απασχόλησε ή απασχολεί την πόλη και την κοινωνία μας. Ο καταλύτης όμως ήταν η τραγωδία του καλοκαιριού, που μας σημάδεψε όλους ανεξίτηλα.
-Ίσως δεν έγινα σαφής. Εννοώ τη συμμαχία με τον Βαγγέλη Μπουρνούς…
Πρόκειται για καθαρή επιλογή συμπόρευσης στη βάση πολιτικών και προγραμματικών συγκλίσεων και μόνο. Στη λογική του διαλόγου , του κοινού τόπου, της ενότητας στη δράση, της ανανέωση προσώπων και ιδεών, του πολλαπλασιασμού και όχι της διαίρεσης. Αυτή είναι για εμάς και για τον Β. Μπουρνούς και την παράταξή του, η ουσία της όλης κίνησης.
Τα πρόσωπα ως πρόσωπα μου είναι σχεδόν αδιάφορα πολιτικά και τα κρίνω κάθε φορά μόνο ως φορείς ιδεών, οραμάτων και συμπεριφορών. Δυστυχώς αυτό δεν ήταν η κύρια αντιμετώπιση από αρκετούς.
Σε συζήτηση μοιράσματος θέσεων, ή άλλων ανταλλαγμάτων η Συνεργασία Ενεργών Πολιτών και εγώ δεν επρόκειτο να μπούμε σε καμία περίπτωση. Η προγραμματική συμφωνία για αρκετούς ακόμη, έχει να κάνει αποκλειστικά με την πολιτική επιβίωση ενός εκάστου. Μας είναι αδιάφορο. Κρίνονται και κρινόμαστε από τον πολίτη.
Τολμήσαμε και προτείναμε σε όλους την αποσύνδεση των δημοτικών παρατάξεων από τα τοπικά ψηφοδέλτια. Ζητήσαμε να αφήσουν χώρο και πρωτοβουλία στους πολίτες να βρουν τρόπο σύνθεσης ψηφοδελτίων και προγραμμάτων. Μόνο ο Β. Μπουρνούς, παρά τη, δημοσκοπικά τη στιγμή εκείνη ισχυρή θέση του, αποδέχθηκε χωρίς περιστροφές. Χωρίς προαπαιτούμενα. Ήταν μεγάλο πολιτικό ρίσκο, αλλά και συνάμα μια κίνηση υψηλού συμβολισμού και καθόλου μικροπολιτικά φοβική από τον ίδιο, υπέρ των συνθέσεων, του διαλόγου, των κοινών δράσεων. Ήταν πάρα πολύ κρίσιμο σημείο για όλους μας.
Και όπως σήμερα βλέπετε, ο δρόμος άνοιξε και την πρωτοβουλία από τους «Πολίτες της Ραφήνας» και το Σπύρο Μαυρολέοντα, για τη συγκρότηση ανεξάρτητου τοπικού ψηφοδελτίου , ακολούθησε και το χαιρετίσαμε ως απολύτως θετικό γεγονός και ο κ. Αδαμόπουλος στο Πικέρμι
Είναι εντυπωσιακό πάντως να βλέπεις εκείνους που όταν κατατέθηκε η πρόταση κώφευαν επιδεικτικά, επιδεικνύοντας λογικές μικρομεγαλισμού, σήμερα, ποιώντας την ανάγκη φιλοτιμία, να «ανακαλύπτουν» με περισσή χαρά τη στρατηγική της μη παραταξιακής καθόδου στο τοπικό του Πικερμίου, αλλά για τη Ραφήνα δεν έχουν δει ή ακούσει τίποτα ακόμη. Τουλάχιστον μέχρι να τελειώσουν τις «διαπραγματεύσεις» τους.
Εμείς είμαστε συνεπείς στην αρχικά διατυπωμένη θέση μας για μη παραταξιακά τοπικά ψηφοδέλτια και τα στηρίζουμε.
Επανήλθαμε με την πρόταση για 3πλή κοινή κάθοδο, πάντα με βάση προγραμματική συμφωνία, Μπουρνούς, Πιστικίδη, «Ενεργών».
«Ναυάγησε» μετά πολλών επαίνων. Το γιατί, οφείλουν να το πουν στους συμπολίτες μας, εκείνοι που οδήγησαν την πρωτοβουλία στα «βράχια». Δεν είμαστε πάντως, εμείς αυτοί.
Βρήκαμε κοινά σημεία και σε βασικές μας προγραμματικές θέσεις για την πόλη και το μέλλον της.
Ο πολιτικός χρόνος δεν είναι ατελείωτος. Συνεδριάσαμε μετά την πρόσκληση Μπουρνούς και αποφασίσαμε ότι η συστράτευση και η συμπόρευση κάτω από αυτό το πρίσμα και μόνο, είναι ωφέλιμη για την πόλη.
Φυσικά και ο τελικός κριτής είναι ο πολίτης και μόνο αυτός. Νιώθουμε πάντως ότι είμαστε στη σωστή μεριά της ιστορίας.
Οφείλω να πω ότι και η συνολική εικόνα της προσπάθειας του Β. Μπουρνούς και ορισμένων εκ των συνεργατών του στη διοίκηση του Δήμου, όχι όλων δυστυχώς, το κρίσιμο διάστημα μετά την τραγωδία και ο τρόπος διαχείρισης, βάρυνε αποφασιστικά. Δεν κρύφτηκε και το πάλεψε. Δεν κρυφτήκαμε και παλέψαμε. Μπορούν όλοι να πουν το ίδιο;
-Έχετε εκτεθεί δημόσια πολλές φορές σε δύσκολα θέματα. Τις ιδέες σας θα τις βάλετε προς κρίση; Για να το πω ευθέως θα είστε υποψήφιος τελικά;
Η Συνεργασία Ενεργών Πολιτών ανακοίνωσε ήδη τη συμπόρευσή της με τη Σύγχρονη Πολιτεία. Με τον αυτόνομο χαρακτήρα της και με καθαρή προγραμματική συμφωνία.
Θα ήταν τουλάχιστον δειλία, στη μάχη αυτή να μη βγω μπροστά κι εγώ μαζί με τους υπόλοιπους φίλους. Συνεπώς, ναι, θα είμαι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος.
Και στους συμπολίτες μου λέω καθαρά: Μην μείνετε στα πρόσωπα, αλλά εάν συμφωνείτε με τις ιδέες μας, στηρίξτε τις για να γυρίσουμε σελίδα.
-Επειδή το ακούω πολλές φορές. Τι ακριβώς εννοείται με αυτό το… «γυρίσουμε σελίδα»;
Να το απαντήσω αλλιώς. Θέλω μια πόλη, μια κοινωνία πάνω από όλα, που το παιδί μου, τα παιδιά σου, τα παιδιά όλων μας δεν θα γυρίσουν ποτέ να με ρωτήσουν «γιατί δεν κάνατε τίποτα», αλλά θα μπορώ να τους πω, «προχωρήστε το ακόμη πιο πέρα, να μοιάζει στα όνειρά σας». Γιατί έχω μάθει να κρίνω τον εαυτό μου από αυτά που δεν έκανα ενώ μπορούσα και όχι από αυτά που έκανα.
- Από τη συνέντευξη στην Polis και στον Παναγιώτη Δρίβα του υποψήφιου δημοτικού συμβούλου Χρήστου Τσεμπέρη με τον συνδυασμό “Σύγχρονη Πολιτεία” του Βαγγέλη Μπουρνούς
