Ο πραγματογνώμονας Δημήτρης Λιότσιος καταθέτει για τις πιέσεις και τις απειλές που δέχθηκε από τον αρχηγό της Πυροσβεστικής, κ. Ματθαιόπουλο
Στις πιέσεις και απειλές που δέχθηκε κατά τη διάρκεια της σύνταξης του πορίσματος για τα αίτια της φονικής φωτιάς στο Μάτι αναφέρθηκε εκτενώς στο δικαστήριο ο πραγματογνώμονας Δημήτρης Λιότσιος, πραγματογνώμονας της Εισαγγελίας και αξιωματικός του Πυροσβεστικού Σώματος, μετά την ολοκλήρωση της κατάθεσής του, απαντώντας στις ερωτήσεις του δικηγόρου υποστήριξης κατηγορίας, κ. Κόκκινου.
«Καμία απειλή ή προειδοποίηση δεν στάθηκε ικανή προκειμένου να επηρεαστεί η κρίση μου. Βεβαίως και υπήρξαν παρεμβάσεις στο πρόσωπο μου, αλλά δεν στάθηκαν ικανές να επηρεάσουν την κρίση μου», κατέθεσε εμφανώς φορτισμένος ο κ. Λιότσιος, με την υπεράσπιση του πρώην αρχηγού της Πυροσβεστικής, Βασίλη Ματθαιόπουλου, να υποβάλει ένσταση, προκειμένου ο πραγματογνώμονας να μην αναφέρεται στις καταγγελίες του. Ο κ. Λιότσιος έκανε εκτενείς αναφορές στην άσκηση πιέσεων και απειλών από τον αρχηγό της Πυροσβεστικής Β. Ματθαιόπουλο, ανάμεσα σε άλλα ότι δεν θα του στείλουν εναέρια μέσα εφόσον τα χρειαστεί σε κάποια μελλοντική πυρκαγιά, ενώ καταγγέλλει και παρέμβαση ανθρώπινου παράγοντα σε δυσλειτουργία στη μηχανή του που έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή του.
Η ακροαματική διαδικασία έκλεισε με τους συγγενείς των θυμάτων που βρίσκονταν στο ακροατήριο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου να χειροκροτούν τον εμπειρογνώμονα-μάρτυρα, η κατάθεση του οποίου θεωρείται κομβικής σημασίας για την εξέλιξη της δίκης και τη δυνατότητα αναβάθμισης της κατηγορίας σε κακουργηματική.
Ολόκληρη η κατάθεσή του
Κόκκινος: Κύριε μάρτυς θα ήθελα να περιγράψετε αν έγιναν κάποιες επικοινωνίες μαζί σας που είχαν να κάνουν με το περιεχόμενο της πραγματογνωμοσύνης που συντάξατε και τη φύση των επικοινωνιών αυτών από επιχειρησιακούς παράγοντες της υπηρεσίας σας
Λιοτσιος: Διορίστηκα, όπως γνωρίζετε, με το πρώτο διοριστήριο που η εντολή του ήταν μόνο για τις καιρικές συνθήκες και το αν υπήρξε δεύτερη εστία ή όχι. Για μια υπόθεση με 104 νεκρούς. Κατά την έναρξη της διαδικασίας απέστειλα ερωτήματα προς το ΠΣ. Καθ’ όλη τη διάρκεια, όσο ήταν αρχηγός ο κύριος Τερζούδης, οφείλω να το ομολογήσω πως ό,τι ζήτησα μου δόθηκε.
Λιότσιος: Για την πρώτη σειρά ερωτημάτων (…) πήγαινα εγώ ο ίδιος στο ΕΣΚΕ να παραλάβω τις απαντήσεις, για να μην καθυστερήσω τη διαδικασία, για να συλλέξω ό,τι στοιχείο μπορούσα να έχω στη διάθεση μου. Δυστυχώς, το τονίζω, δυστυχώς, ο κύριος Ζαγοραίος έπρεπε να αποχωρήσει, λόγω αναβάθμισης, και έπρεπε να παραδώσω σε σύντομο διάστημα την πραγματογνωμοσύνη.
Έκανα συλλογή στοιχείων σύμφωνα με τα πρώτα ερωτήματα, όπου πηγαίνοντας να παραλάβω κάποια έγγραφα τις πρώτες ημέρες, όντως συνάντησα κάποιες αντιδράσεις του υπαρχηγού επιχειρήσεων (του κ. Ματθαιόπουλου) για το θέμα των ερωτημάτων που έθετα, επειδή ζήταγα συγκεκριμένα στοιχεία. Ότι δεν έπρεπε να τα ζητώ, ότι δεν έχω καμιά δουλειά εγώ, ότι το διοριστήριο λέει άλλα. Έμεινα άναυδος και εγώ, δεν έδωσα όμως σημασία και συγκεκριμένα μέσω ενός άλλου συναδέλφου, παρουσία του –αν θέλει, εδώ είναι, μπορεί να με διαψεύσει, δεν θα πω όνομα, δεν θα τον φέρω σε δύσκολη θέση–, ο οποίος με πήγε στο γραφείο του κύριου Τερζούδη τότε να με συστήσει, γιατί δεν τον ήξερα, πρώτη φορά τον γνώριζα, και προς τιμήν του είπε, ό,τι ζητήσει να του το δώσετε.
Από τότε ξεκίνησα σιγά σιγά για να παραλάβω τα πρώτα έγγραφα καθημερινά σχεδόν στο ΕΣΚΕ, όπου με κάθε μετάβαση μου εκεί συναντούσα τον υπαρχηγό επιχειρήσεων (κ. Ματθαιόπουλο). Λόγω της παλιότερης γνωριμίας μας, συνυπηρετούσαμε στην Κόρινθο, υπήρχε μια σχέση. Και με αυστηρό τρόπο, και άλλοτε με μορφή χιούμορ, μου έλεγε ότι δεν είναι σωστό αυτό που κανείς. Όπως το περιγράφω και στην πραγματογνωμοσύνη μου. Μου έλεγε ότι δεν είναι καλό για την καριέρα σου, για το αύριο, για τη συνέχιση σου και πολλά τέτοια. Σε καθημερινή βάση.
Είχα την ψυχολογική φόρτιση της όλης της ευθύνης όλου αυτού που είχα αναλάβει τότε. Δεν έδινα σημασία, τις θεωρούσα λογικές παρεμβάσεις. Ήμασταν όλο το σώμα σε ένα σοκ με αυτό που είχε συμβεί. (…)
Πήγα στην εισαγγελία, στην αξιότιμη κύρια Γνεσούλη, της είπα ποια υπόθεση συνάντησα. Της λέω, κοιτάξτε, εγώ για αυτήν την υπόθεση, με συγχωρείτε πολύ, δεν θα συνεχίσω να σας πω τι αέρα φύσαγε, αν θέλετε κάντε μια πρόταση στον κύριο εισαγγελέα, ήταν προϊστάμενος ο κύριος Ζαγοραίος, να μου δοθεί ένα περιθώριο να διερευνήσω κάποια άλλα πράγματα. Βεβαίως, μου λέει αμέσως και επικοινώνησε με τον κύριο Ζαγοραίο τότε, και άμεσα προς τιμή του κύριου Ζαγοραίου, εκδόθηκε δεύτερο διοριστήριο για πράξεις, παραλείψεις φορέων, υπηρεσιών κλπ.
Όπου ξεκίνησα μια δεύτερη σειρά ερωτημάτων, προς όλους τους φορείς, δήμους, περιφέρειες, αστυνομία, λιμενικό, πυροσβεστικό σώμα, δασαρχείο ΔΕΗ, στρατό, σε όλες, που δεν αντιμετώπισα κανένα απολύτως πρόβλημα και άμεσα πήρα ό,τι στοιχεία ζήτησα. Και πάλι, πρέπει να τονίσουμε ότι κάποιοι φορείς ανταποκρίθηκαν άμεσα στα αιτήματα μου χωρίς να δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα.(…)
Τα μόνα θέματα υπήρχαν από τη στιγμή που αποχώρησε ο κύριος Τερζούδης, από την πυροσβεστική υπηρεσία, και με έντονες παρεμβάσεις, όπου δεν έλαβα κανένα έγγραφο από εκείνο το σημείο και μετά. Ό,τι πρόλαβα να πάρω ήταν κατά τη θητεία του κύριου Τερζούδη. Τα σημαντικά στοιχεία. Όπως το χειρόγραφο ημερολόγιο αεροσκαφών το οποίο περιέγραφε αναλυτικά την κατάσταση εκείνης της ημέρας.
Δεν στάθηκα καθόλου σε καταθέσεις, δεν στάθηκα σε γνώμες, σε απόψεις κανενός, παρά μόνο σε στοιχεία. Και γι αυτό ό,τι έχω μαζί μου και ό,τι σας λέω συνοδεύεται από στοιχεία. Κι ούτε απόψεις δικές μου λέω σε οποιαδήποτε στιγμή της κατάθεσης μου. Ούτε εδώ, ούτε στον αξιότιμο κύριο ανακριτή, κύριο Μαρνέρη.
Συνεχίζοντας με ενδιέφερε να συλλέξω τα στοιχεία πρώτα απ’ όλα γιατί ήταν στην πορεία η πραγματογνωμοσύνη που έπρεπε να συντάξω. Ξεκίνησα, ιδιαίτερα η πρώτη πραγματογνωμοσύνη, αυτή εδώ, είναι μια συλλογή στοιχείων διότι δεν προλάβαινα να γίνει ανάλυση περαιτέρω σε αυτή τη διαδικασία, κάτι το οποίο γνώριζε ο κύριος Ζαγοραίος και μου είπε συνέχισε, εδώ είμαστε. Συνέχισε την ανάλυση σου στην άλλη πραγματογνωμοσύνη περισσότερο.
Διορίστηκα παράλληλα από την εισαγγελία της Χίου για την πυρκαγιά στην Σιδηρούντα με μια νεκρή και τρεις εγκαυματίες, επίσης και για τα Μαστιχοχώρια, το έτος 2016 εκκρεμούσαν και αυτές οι δύο μεγάλες δικογραφίες όπου άγγιζαν τα όρια της παραγραφής. Και μου είπε η κυρία εισαγγελέας, αν μπορούσα να την επισπεύσω τη διαδικασία και λέω βεβαίως θα σας την παραδώσω και άφησα την Κινέττα λίγο πιο πίσω. Αναλύθηκαν και οι δύο πραγματογνωμοσύνες της Χίου παρέδωσα την Κινέττα τέλος Ιουνίου. Όπου και πάλι (…) καθώς δεν υπήρχε ο απαιτούμενος χρόνος είχα κρατήσει κάποια στοιχεία τα οποία θα ανέλυα στη διάρκεια της υπόθεσης.
Από την στιγμή που πήγα στο κύριο ανακριτή, ξεκίνησε από πλευράς του την έρευνα του, κατέθεσα και σαν μάρτυρας, εφόσον ζήτησε να γίνει αυτό ο κύριος ανακριτής, και κατέθεσα ό,τι στοιχεία είχα μέχρι τότε.
Σε ό,τι αφορά την συγκεκριμένη ερώτηση που μου έκανε ο κύριος συνήγορος, πραγματικά δεν θα επέτρεπα σε κανέναν να παίξει με αυτήν την υπόθεση με οποιοδήποτε κόστος. Και γι’ αυτό το λόγο καθυστέρησα να παραδώσω τις ηχογραφήσεις. Δεν θα το επέτρεπα σε κανέναν. Διότι διανύαμε και μια προεκλογική περίοδο και δεν θα επέτρεπα να γίνει κλοτσοσκούφι από καμία πλευρά η υπόθεση αυτή. Την προστάτευσα τόσο εγώ όσο και ο κύριος Ζαγοραίος και ο κύριος ανακριτής, ο κύριος Μαρνέρης. Όσο μπορούσαμε για να φτάσει εδώ που είναι σήμερα. Ειδάλλως δεν θα έφτανε, κυρία πρόεδρε. Δεν θα έφτανε εδώ η υπόθεση. Το λέω με πάσα βεβαιότητα. Και προς τιμήν αυτών των ανθρώπων, γιατί εγω έφτανα μέχρι ένα σημείο, από εκεί και μετά αν δεν ήταν αυτοί, που την σήκωσαν και αυτοί στους ωμούς τους και έφτασε σε αυτό το σημειο.
Όπως σας είπα και στην αρχή, καμιά απειλή και κίνηση δεν στάθηκε ικανή να σταματήσω την πορεία μου. Και ούτε θα με σταματήσει. Ας ειπωθεί για μένα το οτιδήποτε, εγώ μιλώ μόνο με στοιχεία και αποδείξεις. Ούτε προσωπικές απόψεις εκφέρω ούτε δικά μου συμπεράσματα. Οι κύριοι που είναι από πίσω μου (οι κατηγορούμενοι), είναι άνθρωποι τους οποίους γνωρίζω 25 χρόνια, ποτέ δεν θα έμπαινα στη διαδικασία να αδικηθεί έστω στο παραμικρό οποιοσδήποτε. Δεν θα το επέτρεπα στον εαυτό μου αυτό. Αλλά δεν θα επέτρεπα επίσης αυτή η υπόθεση να μην λάβει την αξία που της αρμόζει. Δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο. Με συγχωρείτε….
Πρόεδρος: Ολοκληρώσατε, κύριε συνήγορε;
Κόκκινος: Κυρία πρόεδρε , θα ήθελα να κάνω κάποιες ερωτήσεις. Κατανοώ την φόρτιση του μαρτύρα και την κόπωση του. Θα ήθελα, παρακαλώ, επειδή βλέπω ότι ο μάρτυς δεν είναι σε θέση να συνεχίσει εάν θέλετε να μου δώσετε τον χρόνο την επόμενη φορά.
Πρόεδρος: Αν θέλετε να κάνουμε μια διακοπή δέκα λεπτά να δώσουμε λίγο χρόνο να συνέλκει και να συνεχίσουμε μετά. Θέλετε να κάνουμε ένα διάλλειμα δέκα λεπτά;
Λιότσιος: Ο,τι θέλετε εσείς.
Πρόεδρος: Εσείς θα μου πείτε
Λιότσιος: Θα προτιμούσα να συνεχίσουμε την επόμενη φορά.
Πρόεδρος: Αν θέλετε να συνέρθετε λίγο, να πιείτε λίγο νερό, να κάνουμε μια διακοπή για δέκα λεπτά και να επανέλθουμε.
Λιότσιος: Εντάξει, δεν πειράζει, ας συνεχίσουμε.
Κόκκινος: Κύριε μάρτυς, να πούμε ότι τόσο εγώ όσο και πολύ άνθρωποι στην αίθουσα, σας τιμούμε για την επιλογή που κάνατε να αντισταθείτε στην όποια πίεση, αλλά θα ήθελα να περιγράψετε λίγο περισσότερο πώς εσείς ως άνθρωπος, που έχετε την ιδιότητα του εν ενεργεία αξιωματικού του πυροσβεστικού σώματος, αλλά και του πραγματογνώμονα, βιώσατε αυτό που αναφέρατε ως πίεση, απειλή κλπ. Ποιες ήταν οι ενέργειες αυτές, το περιεχόμενο τους. Πότε συνέβησαν. Δώστε μου λίγα περισσότερα στοιχεία πάνω σε αυτά τα θέματα.
Λιότσιος: 24 του μήνα (Σεπτέμβριος 2018) παρέδωσα την πραγματογνωμοσύνη στον κύριο Ζαγοραίο. 21 συνέβη η συνάντηση αυτή που είπαμε στο ΕΣΚΕ. Από τις 20:00 το απόγευμα που ήμουν στο σπίτι μου μαζί με την σύντροφο μου τότε, δέχτηκα κλήση από τον υπαρχηγό επιχειρήσεων. Και μου είπε, έλα στο γραφείο να μιλήσουμε για κάποια θέματα. Λέω τι έγινε;
Κόκκινος: Ποιος ήταν τότε υπαρχηγός επιχειρήσεων;
Λιότσιος: Ο κύριος Ματθαιόπουλος. Είχε γίνει αρχηγός τότε. Του λέω, συνέβη κάτι; Όχι μου λέει, να τα πούμε από κοντά. Εντάξει, λέω, θα έρθω. Η αλήθεια είναι ότι ταράχτηκα, ανησύχησα. Γιατί σας είπα, υπήρχαν συνεχόμενες φορές, είτε με άσχημο τρόπο είτε με καλό, είτε με χιούμορ, ο τρόπος του σε αυτούς που τον γνωρίζουν είναι γνωστός.
Κόκκινος: Θα μπορούσατε να αρνηθείτε, κύριε μάρτυς, την πρόσκληση από τον αρχηγό του πυροσβεστικού σώματος, να πάτε να τον δείτε στην υπηρεσία;
Λιότσιος: Κοιτάξτε, λόγω της ιδιότητας ως πραγματογνώμονας διορισμένος από την εισαγγελία θα μπορούσα να αρνηθώ, αλλά ως αξιωματικός εν ενεργεία δεν θα μπορούσα.
Κόκκινος: Στην πρόσκληση αυτή, σας είπε, έλα να με δεις για την πραγματογνωμοσύνη ή έλα να με δεις; Ξέρατε, δηλαδή, το περιεχόμενο της συνομιλίας που θα επακολουθούσε;
Λιότσιος: Όχι απλά, υπήρχε μια πληροφόρηση, παραπληροφόρηση, ρώτησα τι αφορά αυτό. Έλα να τα πούμε από κοντά, μου είπε.
Κόκκινος: Άρα δεν γνωρίζατε ακριβώς το τι θα σας έλεγε;
Λιότσιος: Κατάλαβα, εντάξει αλίμονο, για το συγκεκριμένο ζήτημα θα με ήθελε.
Κόκκινος: Άρα, είναι μια, σε εισαγωγικά, εντολή του ανώτερου σας που είναι και αρχηγός να πάτε να τον δείτε.
Λιότσιος: Μάλιστα.
Κόκκινος: Εσείς δεν γνωρίζατε το περιεχόμενο;
Λιότσιος: Όχι, μου πήγαινε το μυαλό.
Κόκκινος: Πηγαίνοντας λοιπόν την επόμενη μέρα, ήταν υπηρεσιακοί οι λόγοι που κληθήκατε εκεί; Αφορούσαν τη λειτουργία της υπηρεσίας;
Λιότσιος: Κατά την άφιξη μου στο ΕΣΚΕ πήγα στο γραφείο του, ήταν ένας άλλος συνάδελφος μέσα και είχαν μια συνομιλία, δεν ξέρω περί τίνος επρόκειτο. Μείναμε οι δυο μας. Είπαμε διάφορα. Και μου έλεγε, τι είναι αυτά που ζητάς, όλα αυτό που μου έλεγε δεν νιώθω καλά να τα πω επακριβώς. Τι είναι αυτά που ζητάς; Κοίταξε τον εαυτό σου, έχεις πολλά χρόνια μπροστά σου. Θα σε βρει το ένα, θα ’ρθει το χαρτάκι από πάνω, τα συγκεκριμένα μου έχουν ειπωθεί. Θα πας για μετάθεση στη Σάμο και δεν θα σου σηκώνουν αεροσκάφη και μου είπε σαν χαρακτηριστικό παράδειγμα έναν πρώην αρχηγό, και έναν υπαρχηγό, με παράδειγμα συγκεκριμένο, για τις φωτιές της Mάνης και των Kυθήρων.
Γνώριζα ότι υπάρχουν παθογένειες στο σώμα, όλοι το γνωρίζουμε. Αλλά σε αυτόν τον βαθμό… ήταν σοκαριστικό δηλαδή.
Κόκκινος: Τι είχε συμβεί εκεί; Τι σας είπε;
Λιότσιος: Ότι ένας πρώην αρχηγός για να φάει τέλος πάντων τον υπαρχηγό τον άφησε χωρίς εναέρια στην Μάνη και στα Κύθηρα. Κάτι το οποίο βεβαιώνει και ο υπαρχηγός ο συγκεκριμένος σε κατάθεση του εξ όσων γνωρίζω.
Κόκκινος: Και αυτό πώς το έφερε σε σχέση με εσάς; Ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο όσο είστε εσείς υπεύθυνος σε κάποια φωτιά, ας πούμε;
Λιότσιος: Ότι αν δεν συμμορφωνόμουν στις υποδείξεις, όλα αυτά που μου είπε τέλος πάντων στην πορεία, αν δεν έγραφα την πραγματογνωμοσύνη να είναι light να το πούμε έτσι, σύμφωνα με την καύσιμη υλη, ότι ήταν σύντομη η φωτιά στην εξέλιξη της και δεν προλάβαινε να γίνει κάτι, ότι ήταν άναρχη η δόμηση και συγκεκριμένα τέτοια πράγματα.
Κόκκινος: Αυτή τώρα η αναφορά ότι στο παρελθόν είχε γίνει αυτό και μπορεί να συμβεί και σε σένα ήταν κάτι ελαφρύ για εσάς; Ήταν κάτι βαρύ; Ήταν κάτι που σας φόβισε; Πώς το λάβατε εσείς σε εκείνη τη φάση;
Λιότσιος: Σε εκείνη τη φάση… θα σας απαντήσω. Όχι σε εκείνη την φάση μόνο. Θα σας απαντήσω με διαφορετικό τρόπο. Από την στιγμή που είχα καταθέσει στον κύριο ανακριτή, από τον Μάρτιο του 2019, μόλις διέρρευσαν όλα αυτά, τον Ιούλιο, εντύπωση μου έκανε το πώς αντιλήφθητε ο κόσμος όλο αυτό. Και σε τι άρρωστο περιβάλλον ζούσα. Και ότι μέχρι εκείνη την στιγμή δεν το είχα συνειδητοποιήσει σε όλο το μέγεθος του. Τι είχε ειπωθεί εκείνη την ώρα. Διότι σας ξαναλέω, πάγωσα και απλά κράτησα το στοιχείο αυτό (τις ηχογραφήσεις με τις απειλές) γιατί δεν ήξερα και τι να κάνω. Να το δώσω πού, να το παραδώσω πού; Σε ποιον; Δυστυχώς, σας λέω, έφυγε ο κύριος Ζαγοραίος. Δυστυχώς…
Κόκκινος: Κύριε μάρτυς, και σε μας ακούγονται απίστευτα.
Λιότσιος: Συνειδητοποίησα το άρρωστο περιβάλλον που υπήρχε. Και ότι είχαμε γίνει ένα με αυτό, που μας φαινόταν φυσιολογικό.
Κόκκινος: Το να μην σηκωθούν αεροπλάνα σε μια τέτοια πυρκαγιά δεν σήμαινε διακινδύνευση ανθρωπίνων ζωών;
Λιότσιος: Για ποια πυρκαγιά λέτε;
Κόκκινος: Είπατε για τα Κήθυρα και την Μάνη, μας είπατε περιπτώσεις όπου δεν σηκώθηκαν αεροπλάνα. Όλα αυτά είναι συγκλονιστικά. Δεν συνδέονται με διακινδύνευση ανθρώπινης ζωής όταν μιλάμε για μια πυρκαγιά, να μη γίνει χρήση των μέσων που διαθέτει η υπηρεσία;
Λιότσιος: Δεν το συζητώ καν. Το είπε σαν παράδειγμα για το τι θα υποστώ και εγώ σαν να υπάρχει κάποια συνταγή.
Κόκκινος: Εσείς, κύριε μάρτυς, είσαστε και σήμερα και τότε εν ενεργεία, υπήρχε κάποια θωράκιση δίκη σας, προστασία θεσμική για να παίξετε τον ρόλο του πραγματογνώμονα;
Λιότσιος: Καμιά. Μόνο τον κύριο Ζαγοραίο και τον κύριο Μαρνέρη και τους ευχαριστώ.
Κόκκινος: Υπάρχει η θωράκιση που έχει ένα τμήμα εσωτερικών υποθέσεων που πηγαίνει και καταγγέλλει κάποιος…
Λιότσιος: Καμία, τίποτα. Όταν έβγαλε ο κύριος Ζαγοραίος, πριν φύγει το πόρισμα του, κανένας δεν ήξερε για τις απειλές. Κανένας. Το κατάπια, σας είπα για ποιον λόγο. Δεν σας κρύβω όμως ότι την Παρασκευή μετά το ραντεβού, επικοινώνησα με τον κύριο Ζαγοραίο. Δεν του είπα επακριβώς τι ειπώθηκε, δεν ήθελα να τον ανακατέψω τον άνθρωπο. Δεν ήξερα και εγώ πώς να το χειριστώ. Η αλήθεια είναι ότι είχα πανικοβληθεί πολύ και δεν ήθελα να το παραδώσω. Έτοιμη ήταν (η πραγματογνωμοσύνη). Δεν υπάρχει άλλη. Και το αποδεικνύω ότι ήταν μια στη σελίδα, δεν θυμάμαι ακριβώς θα σας την πω, που έχει γίνει ένα ορθογραφικό λάθος και το υπέγραψα με υπογραφή μου.
Με έπεισε ο κύριος Ζαγοραίος να συνεχίσω να την παραδώσω. Και μου λέει, μην ανησυχείς και εγώ να φύγω θα είμαι εδώ, έχουμε ένα καθήκον και πρέπει να το φέρουμε εις πέρας. Και με γνώμονα αυτή την κουβέντα του κύριου Ζαγοραίου συνέχισα και εγώ.
Κόκκινος: Κύριε μάρτυς στη συνομιλία αυτή που περιγράφετε, φαινόταν ο κύριος κατηγορούμενος να εκπροσωπεί μόνο τον εαυτό του; Ή μιλούσε και για λογαριασμό άλλων; Να μην εκτεθούν και άλλα πρόσωπα;
Λιότσιος: Είπε ότι λειτούργει κατ εντολή άλλων. Τώρα… δεν ξέρω, ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει.
Κόκκινος: Ναι αυτό, τι έλεγε; Ποιο ήταν το ενδιαφέρον του; Να μην εκτεθούν ποια πρόσωπα;
Λιότσιος: Για την υπουργό μου είχε πει, ότι είχε εντολή από την υπουργό… δεν θυμάμαι και γω.
Κόκκινος: Έγινε κάποια συζήτηση εκτός από αυτά για το θέμα του κύριου Ζαγοραίου ότι υπήρχε κάποια προοπτική;
Λιότσιος: Υπήρχε γνώση ότι ο κύριος Ζαγοραίος θα φύγει από την εισαγγελία και θα αναλάβει άλλος. Και ποιος σε είδε, ποιος σε ξερει. Κάποια τα θυμάμαι.
Κόκκινος: Υπό την έννοια ότι θα ήταν αδιάφορος ο εισαγγελέας;
Λιότσιος: Ότι με πήραν τσιμπάτε, είπε, εμένα οι εισαγγελείς, πού με ήξεραν εμένα οι εισαγγελείς για να με πάρουν… και πολλά…
Κόκκινος: Όλα αυτά τώρα το κλίμα της συζητήσεως αλλά και το κλίμα που προπεριγράψατε μετά την αλλαγή του αρχηγού, συναντήσατε μια δυσκολία να βρείτε υλικό για την πραγματογνωμοσύνη. Να σας δίνουν έγγραφα, απαντήσεις και τα λοιπά.
Λιότσιος: Είχα φροντίσει να μαζέψω όσα περισσότερα στοιχεία όσο ήταν ο κύριος Τερζούδης αρχηγός.
Κόκκινος: Αυτό ήταν ικανό να σας πιέσει; Σας πίεσε; Το νιώσατε σαν κάτι που σας απειλεί; Ήταν εύκολο για σας να το ξεπεράσετε;
Λιότσιος: Σας είπα, δεν του έδωσα καν βάση. Δεν θα επέτρεπα σε κανέναν να κάνει την υπόθεση μπαλάκι του πινγκ πονγκ για προσωπικό του όφελος. Είτε λέγονται υπουργοί αυτοί, είτε αξιωματούχοι, είτε οτιδήποτε.
Γιατί, να είστε σίγουρος ότι ξέρω και εγώ πώς παίζονται τα παιχνίδια. Και εγώ στην ίδια σχόλη φοίτησα.
Κόκκινος: Μια τελευταία ερώτηση, έχετε περιγράψει στις καταθέσεις σας ότι αντιμετωπίσατε ένα κίνδυνο ζωής την κρίσιμη περίοδο…
Λιότσιος: Επειδή μου αρέσει να λέω τα πράγματα με το όνομα τους και δεν θα κατηγορήσω άνθρωπο χωρίς να έχω στοιχεία, εγώ τα περιστατικά αναλύω, και καταθέτω. Κατά την αποχώρηση του κύριου Ζαγοραίου, έβγαλε την εισαγγελική του διάταξη 5 Μαρτιου. Την προηγούμενη μέρα είχαν γνωστά από τους δικηγόρους (…). Εκείνη την ημέρα ήμουν στην λέσχη αξιωματικών της ΓΑΔΑ. Φεύγοντας από εκεί πήγα βόλτα με την μηχανή μου κατευθυνόμενος, βγήκα Αττική οδό με πορεία προς Λάμια και στην γέφυρα της Αύρας πήγα να πάρω πορεία προς το σπίτι μου, 900 μετρά πριν φτάσω αναγκάστηκα να κάνω κάποια φρεναρίσματα ώστε να κόψω ταχύτητα. Εκείνη την στιγμή αντιλήφτηκα ότι είχε φύγει η αλυσίδα από την μηχανή και μπλόκαρε στα γραναζια.Και η μηχανή ήταν 2 ετών.
Κόκκινος: Τι μηχανή ήταν;
Λιότσιος: Ήταν η Άφρικα 1000. Πανικοβλήθηκα. Πήρα τον αντιπρόσωπο τηλέφωνο στη Νέα Μάκρη. Είναι ένας αντιπρόσωπος τηςHONDA. Τον παίρνω και του λέω τι έχει η μηχανή. Και μου λέει δεν υπάρχει καμία περίπτωση, Φέρτη εδώ. Την παίρνω με τα χεριά, την παρκάρω στο σπίτι μου και το πρωί με την οδική ασφάλεια την μεταφέρω στην Νέα Μάκρη. Εγώ ήμουν σίγουρος δηλαδή ότι κάποιο πρόβλημα έχει η μηχανή. Όπου ο τεχνικός, όπως ήταν σκυμμένος εκεί ο άνθρωπος, εγώ είχα ανησυχήσει γιατί είχα χρεωθεί για να την πάρω (…) μου λέει, κάποιος σε αγαπήσει πολύ και στο έκανε. Τον κοιτώ, τι λέει, σκέφτομαι. Του λέω άστα αυτά που ξέρεις, γιατί εγώ πίστευα ότι είναι βλάβη της μηχανής, δεν πήγε αλλού το μυαλό μου. Αυτό που ακούς, μου λέει. Πώς είναι δυνατόν να είναι ξεβιδωμένο το παξιμάδι; Αυτό το παξιμάδι έχει τεχνολογία ασφαλείας και δεν ξεβιδώνει με τίποτα. Με δυναμόκλειδο βιδώνει και σφίγγει.
Πάλι κράτησα τις αμφιβολίες μου, ειλικρινά. Και του λέω, κοίταξε (…) αν είναι κάτι της μηχανής πες το μου να ξέρω, γιατί φοβάμαι να ανέβω. (…) δεν ήθελα να το πιστέψω, δεν πήγε το μυαλό καν. Μου λέει, στο εγγυώμαι. Θα έρχεσαι κάθε 500 χλμ εδώ, θα την τσεκάρουμε και δεν θα έχεις θέμα. Και μέχρι το επόμενο σέρβις θα σου δώσω και Έκθεση. Και όπως και έγινε. Μετά από κάποια χιλιόμετρα, μετά από κάποιους μήνες, γιατί δεν είχε παρουσιάσει κάτι (…) ούτε είχε δει κάτι στην μηχανή κατά την άφιξη στο μαγαζί. Και όπως και έγινε, όταν έφτασε η ώρα να γίνει το επόμενο σέρβις, δεν είχε βγάλει κάποιο πρόβλημα και όντως μου συνέταξε την τεχνική έκθεση από την επίσημη αντιπροσωπία της HONDA και επιβεβαίωσε ότι υπήρχε παρέμβαση κάποιου ανθρώπινου παράγοντα. Με ό,τι κινδύνους εμπεριείχε αυτό…
Κόκκινος: Τι ταχύτητες αναπτύσσει αυτή η μηχανή;
Λιότσιος: Εντάξει είναι μια μηχανή μεγάλου κυβισμού, 1.200…
Κόκκινος: Αν συνέβαινε αυτό, με μια ταχύτητα 120, 150 χλμ. που μπορεί να αναπτυχτεί άνετα στην καθημερινότητα, τι θα συνέβαινε;
Λιότσιος: Δεν είναι τα χιλιόμετρα… Και με 50…. Μπορείς… Να σκοτωθείς.
