Δύο εβδομάδες πέρασαν από τη φονική πυρκαγιά που “σάρωσε” την περιοχή μας και κατέκαψε ανθρώπους, ζώα, περιουσίες. Συνάνθρωποί μας αγνοούνται ακόμη, με ορατό πλέον το ενδεχόμενο να μη βρεθούν ποτέ. Πόσο άδικο αλήθεια, να φύγει κάποιος χωρίς μερικές προσευχές για κατευόδιο…
Ανείπωτος ο πόνος των συγγενών κι αμέτρητα τα “γιατί”!
Ο πρωθυπουργός ανέλαβε την πολιτική ευθύνη. Αυτό έλειπε να μην το κάνει! Όταν είσαι επικεφαλής ενός κράτους που βιώνει μια τέτοια τραγωδία το οφείλεις. Μετά βέβαια οφείλεις και να συνδράμεις με κάθε μέσο τις έρευνες για ευθύνες σε όλα τα επίπεδα, και υποχρεούσαι να είσαι αμείλικτος με όποιον ήταν κατώτερος των περιστάσεων. Αυτό είναι που περιμένει κι ο κόσμος να δει!
Το ότι το Μάτι ήταν γεμάτο αυθαίρετες κατασκευές που έκλειναν τις εξόδους διαφυγής είναι αδιαμφισβήτητο. Με στοιχεία του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος το 52% των δηλώσεων στην περιοχή δεν έχει καν οικοδομική άδεια, ενώ το 93% των δηλούμενων αυθαιρέτων είναι εκτός σχεδίου. Δεν προκύπτει δε από πουθενά ότι ακόμη κι όσοι έχουν άδεια δεν έχουν πολεοδομικές αυθαιρεσίες. Ήταν άγνωστα αυτά; ΟΧΙ! Ποιος φταίει που παρέμεναν; Το ανύπαρκτο κράτος μας! Σε όλο το μήκος της ακτογραμμής τα σοκάκια που οδηγούν στις ακτές φράσσονται από αυθαίρετες μάντρες. Αδιέξοδα θανάτου στα οποία εγκλωβίστηκαν και κάηκαν δεκάδες συμπολίτες μας!
Τα αδιαπραγμάτευτα παραπάνω στοιχεία όμως είναι μόνο ο τελευταίος κρίκος μιας αλυσίδας που οδήγησε στην απώλεια πολλών ανθρωπίνων ζωών. Θα μπορούσαμε να μην είχαμε φθάσει καν σε σημείο που αυτά να αποδειχθούν μοιραία! Με ταχύτητες ανέμου που άγγιζαν τα 11 μποφόρ, με φλόγες που να πετούν με ταχύτητες μικρού αεροπλάνου χωρίς καν να ακουμπούν στο έδαφος, σε περιοχή με ανεξάντλητη εύφλεκτη ύλη και με περιορισμένες προσβάσεις ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να σταματήσει η πύρινη λαίλαπα. Τι θα μπορούσε να είχε αποτραπεί; Το να βρίσκονται εκεί τόσοι άνθρωποι!
Θα είχε εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον να μας πει ο Λιμενάρχης Ραφήνας σε πόσα πλοία επέτρεψε την αποβίβαση στο λιμάνι κατά τις κρίσιμες ώρες! Είχε άραγε σύσταση, και αν ναι από ποιον, να μην επιτρέψει την προσέγγιση των πλοίων; Γιατί δεν έδωσε σχετική εντολή; Ενός κακού βεβαίως μύρια έπονται! Με τους δρόμους της Ραφήνας “φραγμένους”, η αστυνομία φαίνεται πως για αρκετή ώρα διοχέτευε οχήματα που κατέβαιναν από τον φλεγόμενο Νέο Βουτζά, προς Κόκκινο Λιμανάκι εντείνοντας εκεί το συνωστισμό. Κανένας δεν πίστευε τότε πως η πυρκαγιά θα περνούσε τη λεωφόρο Μαραθώνος, τη μόνη ουσιαστική αντιπυρική ζώνη στην περιοχή! Τελικά την πέρασε “πετώντας”…
Σχέδιο εκκένωσης για το Μάτι υπήρχε; Από ό,τι φαίνεται όχι! Εάν αληθεύει ότι ο Δήμος Μαραθώνος δεν είχε κάνει εναρμόνιση με το Σχέδιο “Ξενοκράτης”, ο κος Ψινάκης πιθανώς να έχει ίδια τύχη με το δήμαρχο Ζαχάρως (φυλάκιση μετά τις φονικές πυρκαγιές στην Ηλεία).
Τραγικές, μα ηρωικές, φυσιογνωμίες κάποιοι εθελοντές του Πυροσβεστικού Σώματος Εθελοντών Νέου Βουτζά. Από το 2016 στέλνουν επιστολές στο Δήμο τους, αναλύοντας ακριβώς τι οφείλει βάσει κείμενης νομοθεσίας να προετοιμάσει, κι ο δήμος τους αγνοεί. Την κρίσιμη ώρα, κι ενώ διαθέτουν τρία ιδιόκτητα πυροσβεστικά οχήματα, προτίμησαν να τα ρίξουν στη μάχη με τις φλόγες στο Λύρειο Ίδρυμα παρά να προστατέψουν το δικό τους σπίτι που καιγόταν σε απόσταση μόλις 100 μέτρων!
Έγιναν σωστές ενέργειες; Ο δήμαρχος Ραφήνας-Πικερμίου κος Μπουρνούς δε διστάζει σε κάθε ευκαιρία να τονίσει πως “αν δεν ήταν ο στρατός τα θύματα θα ήταν πολλές εκατοντάδες”! Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος εκτίμησε σωστά την κατάσταση κι έστειλε κατευθείαν στην περιοχή τη φρεγάτα “Έλλη”, με 19 σκάφη των Ειδικών Δυνάμεων και ελικόπτερα που φώτιζαν με τους προβολείς τους τα σκοτεινά νερά. Περισσότεροι από 800 συνάνθρωποί μας σώθηκαν με αυτό τον τρόπο. Στο δε ακριβές σημείο όπου οι φλόγες “κατάπιναν” τα πάντα, τα στελέχη που υπηρετούν στα ΚΑΑΥ Αγίου Ανδρέα έριξαν τις μάντρες του στρατοπέδου παρέχοντας δίοδο προς τη θάλασσα και σώζοντας μερικές εκατοντάδες ακόμη συμπολίτες μας! Στη συνέχεια, οι ίδιοι παρέμειναν στις θέσεις τους για να προστατέψουν το στρατόπεδο…
Στις ανθρώπινες (;) ιστορίες της βραδιάς σημαίνουσα θέση έχει η περίπτωση του FlyingCat. Προσερχόμενο κι αυτό να αράξει στη Ραφήνα, έκοψε ταχύτητα κι άρχισε να περισώζει συνανθρώπους μας από τα ταραγμένα νερά. Κάποιοι επιβάτες (άνθρωποι;) του πλοίου όμως επιτέθηκαν στον καπετάνιο, απειλώντας με μηνύσεις αυτόν και την εταιρεία, επειδή κατ’αυτούς “δεν ήταν δική του δουλειά” να μαζεύει ανθρώπους από τη θάλασσα και όφειλε να τους πάει τάχιστα στον προορισμό τους. Ευτυχώς τους αγνόησε… Είναι άξιος συγχαρητηρίων!
Άλλη μια “κομβική” φιγούρα η Διευθύνουσα Σύμβουλος του Οργανισμού Λιμένος Ραφήνας, που με την ψυχραιμία της κατάφερε να αποτρέψει πολύ χειρότερες καταστάσεις. Ενδεικτικά και μόνο, κατά τη χρονική στιγμή που η φωτιά έφτασε στον Άγιο Νικόλαο η κα Αδαμοπούλου έδινε μάχη με οδηγούς βυτίων γεμάτων καύσιμα, που βρίσκονταν σταθμευμένοι εντός του χώρου του λιμανιού (λίγα μέτρα κάτω από τις φλόγες), και αρνούνταν να εκκενώσουν το λιμάνι. Κανείς μας δεν θέλει να σκεφτεί τι θα γινόταν εάν δεν τα κατάφερνε!
Πυροσβέστες, αστυνομικοί, στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, εθελοντές, δημοτική αρχή και δημότες έδωσαν την ψυχή τους τόσο στη μάχη όσο και για την επούλωση των πληγών της. Η Ραφήνα μας δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδια, δεν θα “ξεχάσει” ποτέ. Οι “σκοτεινές” μνήμες πάντα θα παραμένουν. Μόνο ελπιδοφόρο τα “κύματα” αλληλεγγύης από το πανελλήνιο. Μέχρι και η Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης κα Κόλλια-Τσαρουχά έστειλε προσωπική ανθρωπιστική βοήθεια, αποδεικνύοντας πως πάνω από όλα είναι άνθρωπος. Δεν υπάρχει κάποιος παγκοσμίως που να είδε έστω λίγες από τις σκηνές που όλοι εμείς αντικρύσαμε ζωντανά και να μη “λύγισε”!
Στα θύματα της τραγωδίας…
Η απώλειά σας να γίνει οδηγός για να μην ξαναζήσουμε ποτέ ανάλογη τραγωδία, θα το παλέψουμε με όση δύναμη μας μένει. Εγώ ο ολίγιστος σας αποτίω φόρο τιμής, τολμώντας να δανειστώ από την Κική Δημουλά: “Το επίδομα των ψευδαισθήσεων κόπηκε κι αυτό, εκτός πια αν μας δώσει κανένα δάνειο η ελπίδα!”… Καλό Παράδεισο, δεν θα σας ξεχάσουμε ποτέ!
Δημήτρης Καραγεωργίου
Πηγή: Εφημερίδα “Polis”
