Ο Νίκος Τζονιχάκης υπήρξε ένας από τους θρύλους της ελληνικής ροκ, αλλά όλοι τον ήξεραν ως ο γιος του «Μπάμπη του Φλου».
Ο Νίκος Τζονιχάκης έφυγε από τη ζωή με έναν τραγικό τρόπο. Τα τελευταία χρόνια ζούσε απομονωμένος στους Καθενούς Ευβοίας, ένα μικρό χωριό στους πρόποδες του όρους Δίρφη.
Όπως έγινε γνωστό, την βραδιά που έχασε τη ζωή του, επικρατούσαν άσχημες καιρικές συνθήκες και τον βρήκαν οι συγχωριανοί του την επομένη, πεσμένο μέσα στο χιόνι. Αμέσως, τον μετέφεραν στο νοσοκομείο, δυστυχώς, ήταν ήδη αργά.
Ο Νίκος Τζονιχάκης, ο γιος του “Μπάμπη του Φλου”, υπήρξε για χρόνια συνοδοιπόρος και αδελφικός φίλος του “πρίγκιπα” του ελληνικού ροκ, Παύλου Σιδηρόπουλου. Τον θάνατό του έκανε γνωστό ο μπλουζίστας φίλος του, Γιώτης Κύτταρης.
Ο Τζονιχάκης ήταν υδραυλικός, ένα επάγγελμα που έλεγε ότι ασκούσε επειδή το ήθελε. Το 1980 ίδρυσε τον Οργανισμό Ενωμένων Υδραυλικών Ελλάδας. Αν και αγράμματος, υπήρξε ποιητής, ενώ ο φίλος του ο Σιδηρόπουλος μελοποίησε ένα ποίημά του. Το «Τζονιχάκειον άσμα» το οποίο περιλαμβάνεται στο δίσκο «Εν Λευκώ».
Κατά τη δικτατορεία, ο Τζονιχάκης ήταν από τους πρώτους που άφησαν μακριά μαλλιά. Τον συνέλαβαν σε μπλόκο και ο συνταγματάρχης Λαδάς τον κούρεψε. Το 1968 για ένα διάστημα αντικατέστησε τον Δημήτρη Πουλικάκο στο συγκρότημα MGC.
Ο ίδιος ζούσε στο ημιυπόγειο εργαστήρι και σπίτι του στην Κυψέλη. Στην είσοδο είχε γράψει τα στοιχεία του και «ΧΕΙΡΩΝΑΚΤΙΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΕΣΚΕΜΜΕΝΩΣ». Στην πόρτα, μάλιστα είχε γραμμένο ΜΗΔΕΙΣ ΑΓΕΩΜΕΤΡΗΤΟΣ ΕΙΣΙΤΩ, αφού, αν και αγράμματος, εκτιμούσε πολύ το διάβασμα και τα βιβλία. Πολλές φιλοσοφικές συζητήσεις έκανε με φίλους του, στο εσωτερικό του εργαστηρίου, που ονόμαζε ΧΩΡΟ ΣΥΣΚΕΨΕΩΣ.
