Το βιβλίο αφηγείται την ιστορία της Λιζ, μιας εργαζόμενης γυναίκας εξαντλημένης πλέον µετά από συνεχή δουλειά δεκάξι χρόνων στο ίδιο γραφείο. Η Λιζ αφήνει τα πάντα πίσω της, µεταµορφώνεται σε µια γελαστή, έξαλλα ντυµένη ξελογιάστρα και φεύγει αεροπορικώς στο εξωτερικό για τις καλύτερες διακοπές της ζωής της. Ωστόσο, η αναζήτηση περιπετειών, σεξ και καινούργιων εµπειριών παίρνει µια σκοτεινή τροπή και μετατρέπεται σε ένα ταξίδι αυτοκαταστροφής. Σε µια ανώνυµη πόλη του νότου, η Λιζ θα συναντήσει τελικά τη µοίρα της.
Υποψήφιο για το Lost Man Booker Prize 1970.
Μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με τίτλο «Μεσάνυχτα κι ένα λεπτό» (Indentikit) με πρωταγωνίστρια την Ελίζαμπεθ Τέιλορ, ενώ στο cast συμμετείχε και ο Andy Warhol.
Μεταφέρθηκε στο θέατρο από το Εθνικό Θέατρο της Σκωτίας σε μια παράσταση που ανέβηκε στο Βασιλικό θέατρο του Εδιμβούργου.
Έχει μεταφραστεί σε 12 γλώσσες.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Μιούριελ Σπαρκ ήταν Σκωτσέζα µυθιστοριογράφος, συγγραφέας µικρών ιστοριών, ποιήτρια και δοκιµιογράφος, η οποία γεννήθηκε το 1918 και έφυγε από το ζωή το 2006, ενώ το 1993 της απονεµήθηκε ο τίτλος της «Λαίδης». Το πρώτο της µυθιστόρηµα εκδόθηκε το 1957. Βρέθηκε δύο φορές στη λίστα υποψηφιοτήτων για το Booker Prize. Το 1998 της απονεµήθηκε το Golden PEN Award. Το 2008, οι The Times κατέταξαν τη Spark στο Νο. 8 στη λίστα µε τους 50 κορυφαίους Βρετανούς συγγραφείς µετά το 1945. Το 2010, η Spark ήταν υποψήφια µετά θάνατον για το Lost Man Booker Prize του 1970, για το βιβλίο Στη θέση του οδηγού.
Έγραψαν για το βιβλίο
«∆εν κινείσαι σε χαρτογραφημένα νερά όταν το διαβάζεις, απλά αισθάνεσαι κάτι γοητευτικά απειλητικό και μια σειρά οξύμωρων τραμπαλισμών. Σε τσίλικη μετάφραση της Χίλντας Παπαδημητρίου και εισαγωγή-προβολέα του Άντριου Ο’ Χάγκαν. Συνιστάται σε όσους σιχτιρίζουν τις αναγνωστικές comfort zones».
Μιχάλης Παπαγεωργίου – Εφημερίδα Νεολόγος, Πάτρα
«H Spark κρίνει την εποχή που γράφει το έργο της. Αναζητεί να φωτίσει τη θεοποίηση του καταναλωτισμού, τη χρήση χημικών προϊόντων, την καταπιεστική εμφάνιση νέων τρόπων διαβίωσης, την επιθετικότητα του φεμινισμού αλλά και τη νεο-συντηρητικοποίηση που τον κρίνει, την πλατιά πλέον επιβολή των ειδώλων, τις –χωρίς σταθερές βάσεις– εξάρσεις κοινωνικών αντιθέσεων και πίσω από όλα αυτά αφήνει να αναπνέει η μοναξιά και το αδιέξοδο στο οποίο οδηγείται το άτομο».
Μάνος Κοντολέων – Εφημερίδα Τα Νέα
«Φανταστείτε λίγο την αστυνομική πλοκή σαν ένα ρούχο. Η Μιούριελ Σπαρκ δείχνει τη φόδρα του και αμέσως μετά, εν μέρει, το ξεσκίζει. Διότι η ουσία του εγχειρήματός της δεν έγκειται στην τήρηση μιας προβλεπόμενης σύμβασης αλλά σε μια εμβάθυνση άλλης υφής».
Γρηγόρης Μπέκος – Εφημερίδα Το Βήμα
«Μολονότι η ίδια φανερώνει, έστω και κρυπτικά, τις προθέσεις της σχεδόν από την αρχή –όλοι καταλαβαίνουμε τι έχει στο μυαλό της, πάνω-κάτω–, δεν θέλουμε στο παρόν μικρό σημείωμα να αποκαλύψουμε περισσότερα. Ο αναγνώστης είναι καλό να αφεθεί σ’ αυτό το ταξίδι –σ’ αυτή την κάθοδο στην Κόλαση– χωρίς να έχει πολλά στο μυαλό του, όπως δεν είχαμε και εμείς πριν το διαβάσουμε. Έτσι το βιβλίο θα καταφέρει να τον στοιχειώσει πιο εύκολα».
Κυριάκος Αθανασιάδης – Athens Voice
