Yπάρχει ένας πολύ σημαντικός λόγος για να διαβάσετε αυτό το βιβλίο. Και με αυτόν θα ξεκινήσω να μιλώ κάνοντας μια περιγραφή του: Στις μέρες μας έχει γίνει μια πολύ μεγάλη παρεξήγηση.
Οι συνθήκες, οι οικονομικές πέρα των άλλων έχουν προξενήσει μια τεράστια στρέβλωση, όσον αφορά τη νοηματοδότηση της ύπαρξής μας. Πολλές φορές, αν τολμήσεις να πεις πως δε θες τη ζωή που κάνεις αλλά αναζητάς κάτι διαφορετικό, θεωρείσαι ονειροπόλος.
Στην καλύτερη περίπτωση. Στη χειρότερη περίπτωση, και αν τολμήσεις να κάνεις την αλλαγή που η ψυχή σου θες θα θεωρηθείς από πολλούς τρελός.
Το βιβλίο αυτό δεν έρχεται να γιατρέψει καμία τρέλα. Ούτε τη δική σου ούτε των άλλων. Διαφέρει αρκετά από τα υπόλοιπα βιβλία αυτογνωσίας που ενδεχομένως να έχουν πέσει στα χέρια σου. Όπως διαφέρει και ο πολιτισμός της ανατολής, οι αξίες των Ιαπώνων στις οποίες γίνεται εκτενής αναφορά, από τον δυτικό πολιτισμό. Πολλά από τα δεδομένα που αναλύονται θα σου φανούν παράξενα, ξένα για να καταλήξεις πως εάν τα εφαρμόζαμε στην καθημερινή μας ζωή θα μπορούσαν να είναι εκπληκτικά συμβατά!
Μέσα από τις σελίδες του θα μάθεις για το Ικιγκάι, την αποκωδικοποίηση της μακροζωίας αλλά και της χαρούμενης ζωής, της ζωής που βηματίζει στο δρόμο ενός νοήματος που προσφέρει ευτυχία ακόμα και όταν τα πράγματα γίνονται εξαιρετικά δύσκολα. Στον κόσμο υπάρχουν πέντε γαλάζιες ζώνες. Πέντε σημεία όπου οι κάτοικοι έχουν ένα πολύ υψηλό ποσοστό μακράς ζωής: Η Οκινάουα στην Ιαπωνία, Η Σαδηνία στην Ιταλία, η Λόμα Λίντα στην Καλιφόρνια, η χερσόνησος Νικόγια στην Κόστα Ρίκα και η Ικαρία στην Ελλάδα. Ο Έκτορ Γκαρθία, συγγραφέας που ζει στο Τόκιο από το 2004 και ο Φράνσεσκ Μιραλλιες, Ισπανός δημοσιογράφος και συγγραφέας επιχειρούν ένα ταξίδι στον ιαπωνικό πολιτισμό, τις συνθήκες εκείνες που ευνοούν την μακτά και την καλή ζωή.
Συναντούν ανθρώπους που έχουν ξεπεράσει τα 100 έτη. Τι είναι αυτό που τους κρατά ζωντανούς στο σώμα και κυρίως στην ψυχή; Ποια είναι οι συνήθειες της διατροφής τους; Πώς καταφέρνουν να ζουν χωρίς στρες στην καθημερινότητά τους; Τι ρόλο παίζει το αίσθημα συμβίωσης, η παρέα, η ζωή μέσα στην κοινότητα, η πραγμάτωση εκείνου που στην Ελλάδα τουλάχιστον κραυγάζουμε σήμερα, ως σύνθημα αλλά ούτε στο ελάχιστο δεν έχουμε καταφέρει να κάνουμε πράξη; Το από το εγώ στο εμείς; Τι ειρωνία… σαν προεκλογικό σύνθημα φαντάζει…
«Τα παλαιά χρόνια ήταν καλύτερα από τα τωρινά. Οι συνήθειες ήταν καλύτερες, Πρώτα χορεύαμε ήρεμα εμένα μου άρεσε πολύ να χορεύω ένα τραγούδι που λεγόταν Μαρία, του Λουίς Αλαρκόν και θυμάμαι ακόμα ένα μεγάλο μέρος από τους στίχους του. Θυμάμαι επίσης πολλές προσευχές και προσεύχομαι κάθε μέρα» διηγείται η Μαία Καποβίγια, ετών 116. Όπως καταλαβαίνεις οι σελίδες του βιβλίου «Ικιγκάι, τα μυστικά της Ιαπωνίας για μια μακρά και ευτυχισμένη ζωή» κρύβουν πολλές εκπλήξεις. Πολλά επιχειρήματα και αφορμές για να κάνεις και εσύ ένα μικρό βήμα αλλαγής στη ζωή σου. Και ας μην καταλαβαίνουν οι άλλοι.
Σε μετάφραση Αγαθής Δημητρούκα, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.
Γιώργος Κολέτσος (Πηγή: gokitoki.wordpress.com)
