Ο Κυριάκος Κοτσολάκος μετράει περισσότερα από 30 χρόνια στην εκπαίδευση, ενώ είναι μέλος σε μία από τις μεγαλύτερες ΕΛΜΕ της χώρας. Ζητήσαμε την άποψη του για την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή μας αλλά και γενικότερα, ενώ οι απαντήσεις του μάλλον δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας.
Ποιο θεωρείτε ως το σημαντικότερο από τα προβλήματα της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Αν. Αττική;
Ειδικά για την Ανατολική Αττική ιδιαίτερα οξυμένο είναι το κτιριακό πρόβλημα. Η αύξηση του αριθμού των μαθητών έχει οδηγήσει σε πρόχειρες λύσεις, δηλαδή στην επιλογή ακατάλληλων κτιρίων, που δεν προορίζονταν για σχολεία αλλά με κάποιες αλλαγές μετατράπηκαν σε τέτοια. Κτίρια ακατάλληλα, ακόμα και επικίνδυνα για τους μαθητές, για τα οποία ωστόσο οι ιδιοκτήτες τους εισπράττουν συνήθως πολύ υψηλά ενοίκια. Τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν βέβαια να αξιοποιηθούν καλύτερα. Η χρήση επίσης κοντέινερ δεν επιλύει ασφαλώς το πρόβλημα αλλά το διαιωνίζει. Βέβαια, πέρα από το κτιριακό, και για την Ανατολική Αττική ισχύει αυτό που επικρατεί σε όλη τη χώρα με την απογοητευτική κατάσταση της παιδείας.
Ποια είναι λοιπόν η κατάσταση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση;
Έχοντας υπηρεσία και εμπειρία 31 χρόνων μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο. Η ελληνική κοινωνία στο μεγαλύτερο μέρος της δεν δείχνει ενδιαφέρον για την ουσιαστική μόρφωση των παιδιών. Το μόνο που την απασχολεί είναι οι Πανελλαδικές Εξετάσεις και η εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Άρα τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει;
Πρώτα από όλα να αλλάξει η νοοτροπία των περισσότερων Ελλήνων. Να καταλάβουν την αξία της εκπαίδευσης και τη συμβολή της στη δημιουργία ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων. Από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση να καθοδηγείται το παιδί, ώστε να διαπιστώσει τις δυνατότητες και τα ενδιαφέροντά του. Ονειρεύομαι ένα σχολείο που πέρα από το βασικό πρόγραμμα θα δίνει στον μαθητή τη δυνατότητα να επιλέξει ο ίδιος τι θα μάθει. Ο εκπαιδευτικός να μην παρέχει έτοιμη τροφή αλλά να κατευθύνει το παιδί, ώστε να ανακαλύψει το ίδιο τη γνώση. Χρειάζονται ασφαλώς για τον σκοπό αυτό νέα αναλυτικά προγράμματα, νέα βιβλία, βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής.
Σε ότι αφορά τη στελέχωση των σχολείων;
Δυστυχώς κάθε καινούργια σχολική χρονιά αρχίζει με ελλείψεις προσωπικού. Δεν χρειάζεται να αναλύσω πού οδηγεί αυτό το πρόβλημα. Η λύση είναι μία: Μόνιμοι διορισμοί και, αν θέλουμε σχολεία σύγχρονα και λειτουργικά, πέρα από το εκπαιδευτικό προσωπικό είναι απαραίτητο και το βοηθητικό. Κάθε σχολείο πρέπει να έχει φύλακα, επιστάτη, γραμματέα, κοινωνικό λειτουργό και ψυχολόγο. Δεν είναι πολυτέλεια να υπάρχουν αυτά τα πρόσωπα στο σχολεία, είναι αναγκαιότητα. Όλα αυτά βεβαίως απαιτούν χρήματα, όπως χρήματα απαιτεί και η βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής. Ευτυχώς που υπάρχουν οι ευεργέτες, όπως ο Αθανάσιος Μαρτίνος στην περιοχή μας, αλλά οι λίγοι ευεργέτες δεν αρκούν για να καλύψουν τις ελλείψεις όλων των σχολείων της χώρας.
Σημαντική είναι η συμμετοχή σας και στα πολιτιστικά του δήμου Ραφήνας-Πικερμίου…
Με ενδιαφέρουν πολύ τα πολιτιστικά θέματα, που άλλωστε έχουν στενή σχέση με τα εκπαιδευτικά. Σύντομα, και καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη η κατασκευή του θεάτρου, θα έχω συμμετοχή στη δημιουργία του θεατρικού οργανισμού. Αλλά πρόκειται να έχω συμβολή και στην υλοποίηση ενός μεγαλεπήβολου σχεδίου, τη δημιουργία του Παλαιοντολογικού Πάρκου και Μουσείου στο Πικέρμι. Το Πικέρμι, η “Ακρόπολη της Παλαιοντολογίας” όπως αποκαλείται, δεν έχει αξιοποιηθεί καθόλου. Με την πραγματοποίηση του σχεδίου αυτού θα είναι δυνατόν να αποκτήσει το Πικέρμι μεγάλο τουριστικό ενδιαφέρον, να αναπτυχθούν εκπαιδευτικά προγράμματα και να γίνει η περιοχή μας πόλος έλξης για την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα. Αλλά πιστεύω ότι για όλα αυτά θα έχουμε πολλά να πούμε στο άμεσο μέλλον.
Πηγή: Εφημερίδα Polis
