Νέες μαρτυρίες περιγράφουν τις συχνές μετακινήσεις παιδιών από τη δομή της Καλαμάτας, τον φόβο για τον πατέρα Αντώνιο, τις διακρίσεις αλλά και την ύπαρξη μιας “κλειστής” ομάδας στην “Κιβωτό του κόσμου”
Καταιγιστικές είναι οι εξελίξεις γύρω από την υπόθεση της “Κιβωτού του Κόσμου”, με τις αποκαλυπτικές μαρτυρίες για τα όσα συνέβαιναν στις δομές να διαδέχονται η μία την άλλη.
Νέες μαρτυρίες συγκέντρωσε η ΕΡΤ για την δομή της Καλαμάτας που άνοιξε τις πύλες της τον Αύγουστο του 2020 φέρεται να έχει σημαντικό ρόλο στις καταθέσεις του 19χρονου, που έχουν δει το «φως» της δημοσιότητας.
Η ΕΡΤ Καλαμάτας συνομίλησε τις τελευταίες δυο ημέρες με ανθρώπους που σχετίζονται άμεσα με τη λειτουργία της δομής στην Καλαμάτα και οι οποίοι επιθυμούν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους ενώ δηλώνουν πρόθυμοι εφόσον κληθούν να καταθέσουν στις αρμόδιες αρχές όλα όσα γνωρίζουν και έχουν πέσει στην αντίληψη τους, τα 2,5 περίπου χρόνια της λειτουργία της δομής στην περιοχή.
Τα όσα μας μετέφεραν δημιουργούν ιδιαίτερα ερωτήματα και συνθέτουν σε αρκετές περιπτώσεις το «παζλ» των καταγγελιών που είδαν το φως της δημοσιότητας από τις σοβαρότατες καταγγελίες για πρόσωπα πολύ υψηλά ιστάμενα στη δομή της ΜΚΟ.
“Ο φόβος για τον Πάτερ Αντώνιο”
Το πρώτο πράγμα για το οποίο μίλησαν, ήταν ο «φόβος» που υπήρχε γύρω από τον ιδρυτή της ΜΚΟ και ο απόμακρος χαρακτήρας του από τους εργαζομένους της δομής, με την πλειονότητα των οποίων δεν είχε καμία επαφή. Μάλιστα, αυτό μια ιδιαίτερα αρνητική εντύπωση για τον ίδιο από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισαν. Ρωτώντας για το αν τους προβλημάτισε αυτό και πως ένας άνθρωπος της εκκλησίας είχε αυτή την συμπεριφορά μας μετέφεραν την εικόνα ενός «νάρκισσου» και ιδιαίτερα περίεργου ανθρώπου, που είχε επαφή μόνο με πρόσωπα του «οικείου» περιβάλλοντος του, που είχαν σημαντικό «ρόλο» σε όλες τις δομές και όχι μόνο σε αυτή της Καλαμάτας.
Οι συχνές μετακινήσεις παιδιών και οι διακρίσεις μεταξύ τους
Ένα ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο που προκύπτει από όσα εκμυστηρεύτηκαν όσοι μίλησαν στην ΕΡΤ είναι οι συχνές μετακινήσεις παιδιών από δομή σε δομή, χωρίς οι περισσότεροι απ’ τους εργαζομένους να έχουν λόγο σε αυτές τις μετακινήσεις ή να γνωρίζουν την αιτία. Για παράδειγμα καλούσε ο Πάτερ στο τηλέφωνο της δομής και ζητούσε σε μισή με μια ώρα, να ετοιμάσουν ένα παιδί (ή και περισσότερα) να το στείλουν στην Αθήνα με το ΚΤΕΛ. Εκεί ο τρόφιμος της δομής μπορεί να έμενε για 2 μέρες μέχρι και ένα μήνα ή μπορεί ακόμα να βρισκόταν και σε άλλες δομές της Κιβωτού ανά τη χώρα. Στην ερώτηση γιατί συνέβαινε αυτό, οι απάντηση ήταν ότι υπήρχε άγνοια. Αξίζει να σημειωθεί, ότι τα παιδιά αυτά ήταν ταυτόχρονα και μαθητές σε σχολεία της Καλαμάτας, από τα οποία απουσίαζαν χωρίς δικαιολογία το χρονικό διάστημα που ο Πάτερ τα είχε καλέσει στην Αθήνα ή είχαν προσωρινά μεταφερθεί σε άλλες δομές. Επίσης, μεταξύ των παιδιών που φιλοξενούνταν στη δομή, όπως μας ενημέρωσαν, υπήρχαν και κάποιου είδους διακρίσεις. Παραδείγματος χάριν, άλλος είχε πολύ ακριβό κινητό και ακριβά ρούχα και άλλος ελάχιστα χρήματα στην τσέπη του.
Η φυγή των μεγάλων παιδιών από την Καλαμάτα και ο τρόμος της Αθήνας
Ιδιαίτερα κομβικό σημείο στη διερεύνηση της όλης υπόθεσης φαίνεται και το χρονικό διάστημα, όπου από την Καλαμάτα αποχώρησαν «δια παντός» τα μεγαλύτερα παιδιά της δομής καθώς την ίδια χρονική περίοδο φέρονται να συνέβησαν και αρκετά γεγονότα τα οποία καταγγέλλει ο 19χρονος, όπως αυτά έχουν παρουσιαστεί. Μιλάμε για τα τέλη του περασμένου Ιανουαρίου, όταν αποχωρούν ξαφνικά από τη δομή 3 παιδιά αρχικά και μετά από λίγες μέρες ακολούθησαν άλλοι δυο. Όλα τα παιδιά άνω των 13 ετών. Οι λόγοι δεν έγιναν γνωστοί στους περισσοτέρους ανθρώπους γύρω από τη δομή ενώ η «φημολογία» στα ενδότερα της Κιβωτού ανέφερε ότι τιμωρήθηκαν γιατί τους βρήκαν «κουπόνια με στοίχημα» ή ότι «τραγουδούσαν τραπ». Να σημειωθεί, ότι για το ένα παιδί που αποχώρησε υπήρξε και αναφορά από την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευσης Μεσσηνίας, λίγο χρονικό διάστημα αργότερα, στην εισαγγελία πρωτοδικών γιατί δεν ξαναεμφανίστηκε στο σχολείο του, έμεινε στην τάξη από απουσίες (ενώ μέχρι τότε ήταν ένα παιδί που πήγαινε στο σχολείο) και καθώς ήταν κάτω των 15 ετών που η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική. Λίγο αργότερα, από αυτή την ξαφνική αποχώρηση των παιδιών, κάποια λίγο μικρότερα παιδιά, κλήθηκαν στην Αθήνα για ένα Σαββατοκύριακο από τον Πάτερ, και στην επιστροφή τους αναπτύχθηκε «φημολογία» μέσα στη δομή για κακομεταχείριση όσων είχαν φύγει τις προηγούμενες μέρες από την Καλαμάτα. Τότε δε, δημιουργήθηκε και ένας «τρόμος» στα παραμένοντα παιδιά στη δομή γύρω από την Αθήνα.
Η “κλειστή ομάδα” και οι …υπόλοιποι
Εν κατακλείδι, όλοι όσοι μίλησαν στην ΕΡΤ έδωσαν μια «άρρωστη» εικόνα γύρω από τη λειτουργία της δομής. Μίλησαν για εργασίες που έκαναν ακόμα και τα μικρότερα παιδιά κάποιες σκληρές στον κήπο, για παιδιά που γυρνούσαν «ερείπια» από τα ξαφνικά ταξίδια στην Αθήνα, και «δώρα» που έφερναν γονείς και η δομή τα κράταγε για να τα δώσει ο «Πάτερ» στα παιδιά, και αρκετά άλλα…
Στην ερώτηση για το αν ένιωσαν κάποια στιγμή να μιλήσουν για όλα αυτά, και γιατί δε το είχαν κάνει, κάποιοι τόνισαν ότι το είχαν κάνει σε αρμόδιους μέσα στη δομή για διάφορα ζητήματα εν ευθέτω χρόνο και ουδέποτε εισακούστηκαν.
Αναφορικά με τις σοβαρές καταγγελίες που έχουν έρθει στη δημοσιότητα, τονίζουν ότι στη δομή της Καλαμάτας, δεν υπήρξαν αλλά και δε θα μπορούσαν και να υπάρξουν μπροστά στα μάτια τους τέτοιες συμπεριφορές ωστόσο κανείς δε «βάζει το χέρι του στη φωτιά» για το τι συνέβαινε όταν ο Πάτερ ζητούσε και έμενε μόνος με τα παιδιά, πήγαιναν για μπάνιο κυρίως μεταμεσονύκτιες ώρες, ή όταν πήγαιναν σε άλλες δομές και στην Αθήνα.
Σύμφωνα με τις περιγραφές, η λειτουργία της δομής παρουσιάζεται ως μια «Κουστωδία» με ανθρώπους της απόλυτης εμπιστοσύνης του Πάτερ και «Σκλάβους», τα παιδιά της δομής και την πλειονότητα των εργαζομένων που δεν άνηκαν στο «στενό» πυρήνα ενώ ήταν και «αναλώσιμοι» καθώς άλλαζαν ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
news247.gr
