Ο Κώστας Βουτσάς έχει να διηγηθεί απίστευτες ιστορίες από όλα τα Χριστούγεννα της ζωής του. Ωστόσο πάντα θα στέκεται λίγο περισσότερο σε αυτές που έχουν να κάνουν με την οικογένειά του.
«Για μένα τα Χριστούγεννα ήταν πάντα οικογενειακές γιορτές. Ωστόσο, απ’ όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, τα περνούσα στο θέατρο, αφού είχαμε παραστάσεις. Αμέσως μετά γυρνούσα στο σπίτι για να γιορτάσω με την οικογένεια την αλλαγή του χρόνου: ο πατέρας, η μητέρα, τα δύο αδέρφια μου κι εγώ. Είμαι γεννημένος 31 Δεκέμβρη, άρα για το σπίτι μας ήταν διπλή χαρά. Παραμονές Πρωτοχρονιάς η μητέρα μου μαγείρευε όλη τη μέρα για να γιορτάσουμε την αλλαγή του χρόνου. Έκανε κούρκο. Ο κούρκος είναι η μεγάλη γαλοπούλα στα τουρκικά. Τη λέγαμε έτσι γιατί οι γονείς μου ήρθαν διωγμένοι από την Τουρκία στη Θεσσαλονίκη. Τότε λοιπόν μέναμε σ’ ένα υπόγειο στην πλατεία Δικαστηρίων και ήμασταν πάμφτωχοι. Ο πατέρας μου δούλευε όλη τη μέρα ως εργοδηγός σε μια εταιρεία που ονομαζόταν ΒΙΟ και επέστρεφε κι εκείνος αργά το βράδυ, για να υποδεχτούμε όλοι μαζί το νέο χρόνο. Θυμάμαι, στο εορταστικό τραπέζι είχαμε επίσης ένα μεγάλο ταψί γεμάτο φρούτα που έφερνε ερχόμενος ο πατέρας μου. Βάζαμε τη μικρή μου αδερφούλα μέσα σε αυτό το ταψί, της ρίχναμε αμύγδαλα και στραγάλια και τραγουδούσαμε όλοι μαζί χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Αυτό ήταν το παιχνίδι μας, αφού λεφτά για δώρα δεν υπήρχαν. Τώρα, στις 31 Δεκέμβρη θα γίνω 88 χρόνων και, αντί για ευχή για το νέο χρόνο, θέλω να δώσω μια συμβουλή στους νέους: Αν έφτασα τα τόσα χρόνια –και σκοπεύω να ζήσω άλλα τόσα– είναι γιατί ποτέ δεν κάπνισα, ποτέ δεν ήπια, ποτέ δεν έπαιξα τζόγο. Το μόνο μου πάθος ήταν οι γυναίκες!».
peoplegreece.com
