«Ποτέ θα μιλήσει;»
«Ποτέ θα μπορέσω να κάνω μια συζήτηση με το παιδί μου;»
«Ποτέ θα μου πει πως νιώθει;»
Όλα αυτά και άλλα πολλά είναι τα ερωτήματα αγωνίας που αναφέρουν οι γονείς, οι συγγενείς ….όλοι εκείνοι που νοιάζονται γι’ ένα παιδί που έχει μόλις διαγνωσθεί με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος.
…ναι είναι δύσκολη η αποδοχή της διάγνωσης αυτής…. Περνάς από το δρόμο της άρνησης, από το δρόμο του θυμού. … θες να καταλάβεις γιατί συμβαίνει αυτό… γιατί σε μένα….
Μπλέκεις σε ένα γραφειοκρατικό Γολγοθά με εγκρίσεις …σε μια διερεύνηση για το καλύτερο χώρο παρεμβάσεων …. Πανικοβάλλεσαι ίσως για τις οικονομικές υποχρεώσεις αυτής της νέας κατάστασης. … όλα αυτά στο μυαλό είναι τρέλα… ίσως υποσυνείδητα αρχίζουν να δημιουργούνται πολλές απαιτήσεις για το παιδί και τους ανθρώπους που δουλεύουν πλέον μαζί του…. «θέλω το παιδί να μιλήσει, να μπορέσει ναγράψει,να διαβάσει να παίξει με άλλα παιδιά. … να κοινωνικοποιηθεί και ναπροχωρήσει στη ζωή του όσο πιο ανεξάρτητα μπορεί»….και είναι απολύτως κατανοητά όλα αυτά….
Όμως …. Επειδή ο Αυτισμός και όλες οι διαταραχές που κατατάσσονται σε αυτό το αρκετά μεγάλο φάσμα , την «ομπρέλα»όπως αναφέρεται στην ξένη και στην ελληνική βιβλιογραφία, δεν εξαφανίζεται με μαγικά κόλπα.
…όμως…..τώρα που το σκέφτομαι….ας το πάρουμε λίγο αλλιώς … ας το δούμε σαν μια φιλοσοφία ζωής…. Ας το δούμε σαν μια εκπαίδευση για όλους μας στο ναμάθουμε τι σημαίνει Επικοινωνία, Αλληλεπίδραση, Συνειδητοποίηση του άλλου…. Γιατί δυστυχώς μαγικά ξόρκια, μαγικά ραβδιά για να λύσουν αυτά τα μάγια δεν υπάρχουν…όμως υπάρχει κάτι πιο δυνατό και ίσως με πιο καλά και μακροχρόνια αποτελέσματα που ίσως τελικά να είναι σαν μία μαγική συνταγή! Η κατανόηση των αναγκών του παιδιού, η κατανόηση της διαταραχής αυτής όπως επίσης και η κατανόηση της έννοιας της επικοινωνίας και της αλληλεπίδρασης!
Ίσως θα μπορούσε ένας γονιός να μπει σε μία συνεδρία Λογοθεραπείας και να ζητήσεινα του εξηγήσει ο θεραπευτής τι κάνει και γιατί… να δοκιμάσει με τον δικό σου τρόπο μεν αλλά με την ίδια φιλοσοφία κάτι παρόμοιο στο σπίτι και να προσπαθήσει να το δει σαν ένα νέο τρόπο επικοινωνίας και παιχνιδιού με το παιδί του… να ζητήσει υποστήριξη για να καταλάβει και ίσως τελικά αυτό είναι το μαγικό κόλπο!!!! Μόλις κάποιο παιδί νιώσει ότι δεν του απαιτείται να επικοινωνήσει με το συνηθισμένο τρόπο – τον κλασικό – όπου γίνεται ένας βομβαρδισμός λεκτικού χαλαζιού (λέξεις…λέξεις και πάλι λέξεις) αρχίζει να νιώθει ασφάλεια, αφήνεται… χαλαρώνει και ξαφνικά… αρχίζει να επικοινωνεί…. Ναι, εντάξει με διαφορετικό λίγο τρόπο… αλλά επικοινωνεί!! Αυτό είναι το σημαντικό, αυτό να παρατηρήσουμε και να πάρουμε θάρρος και να συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο!!!!
Οπότε, ναι… θα έλεγα ότι υπάρχει μαγική συνταγή που είναι καλά κρυμμένη στα μαγικά χέρια των γονιών …ΑΠΟΔΟΧΗ – ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ – ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ – ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΒΑΣΕΙ ΑΝΑΓΚΩΝ ΠΑΙΔΙΟΥ – ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΟΥΣ
Ας το δοκιμάσουμε για λίγο καιρό… λένε ότι για να αλλάξει μία συνήθεια χρειάζονται μόνο 21 μέρες σταθερής εξάσκησης μίας νέας συμπεριφοράς ή συνήθειας ….για να δούμε…
ΚίκαΓιαξόγλου
BSc Λογοπεδικός – Λογοθεραπεύτρια, ΜEdSpecialNeeds (AutismChildren)
Επιστημονική Υπεύθυνη
«Λόγος & Έργα»
Ινστιτούτο Επικοινωνίας & Ανάπτυξης Παιδιού
Τηλ. Επικοινωνίας: 6944310900
Βιογραφικό
Η ΚίκαΓιαξόγλου είναι μητέρα ενός αγοριού 5,6 ετών. Ολοκλήρωσε τις σπουδές Λογοθεραπείας το 2004 στο πανεπιστήμιο του Ulster στη Β. Ιρλανδία και το 2012 απέκτησε το Μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην Ειδική Αγωγή (Αυτισμός παιδικής ηλικίας) από το Πανεπιστήμιο του Birmingham, Μ. Βρετανία.
Από το 2005 έως και σήμερα εργάζεται στο Ίδρυμα για το παιδί «Η Παμμακάριστος» και είναι μέλος της Ιατροπαιδαγωγικής Ομάδας του Ιδρύματος. Είναι τακτικό μέλος του Πανελληνίου Συλλόγου Λογοπεδικών – Λογοθεραπευτών.
Έχει πάρει μέρος και έχει παρουσιάσει εργασίες σε συνέδρια και Ημερίδες πάνω σε θέματα που αφορούν στην ανάπτυξη της επικοινωνίας, του λόγου και της γλώσσας.
