Αν παρατηρήσει κάποιος καλά την ταινία “Ορατότης Μηδέν” του Νίκου Φώσκολου με πρωταγωνιστή τον Νίκο Κούρκουλο και διαβάσει την παρακάτω ιστορία, θα καταλάβει πως η ταινία αυτή γράφτηκε πάνω στη ζωή του μεγάλου πρωταγωνιστή και σε ένα μοιραίο γεγονός που στοίχειωσε για πάντα τη ζωή του.
Ο Νίκος Κούρκουλος γεννήθηκε το 1934 στου Ζωγράφου και μεγάλωσε σε μια πολύτεκνη οικογένεια. Ο πατέρας του εργαζόταν ως κουρέας ενώ ο ίδιος από μικρός έκανε δουλειές του ποδαριού για να συμβάλλει οικονομικά στο σπίτι. Το πρωί δουλειά, στη συνέχεια νυχτερινό σχολείο. Ο μεγάλος πρωταγωνιστής ήταν το δεύτερο από τα τέσσερα αδέλφια. Πρωτότοκος ήταν ο Σπύρος και ακολουθούσε ο Ιάκωβος και ο Στέφανος.
Η μοίρα του επεφύλαξε μια σπουδαία καριέρα που ελάχιστοι Έλληνες ηθοποιοί έχουν απολαύσει, όμως και μια οικογενειακή τραγωδία, κομμένη και ραμμένη για σενάριο του Νίκου Φώσκολου.
1952. Ένας τυφώνας χτύπάει το πλοίο στο οποίο ταξίδευε ο πρωτότοκος γιος της οικογένειας, Σπύρος Κούρκουλος.
Το γκαζάδικο πλοίο με το οποίο ταξίδευε ο Σπύρος Κούρκουλος ως τρίτος πλοίαρχος κόπηκε στα δύο ανοιχτά της Βενεζουέλας. Σύμφωνα με μαρτυρίες αρχικά όλοι σώθηκαν.
Ο καπετάνιος πήρε μαζί του σε μια μικρή βάρκα τον δεύτερο και τρίτο πλοίαρχο μαζί και τους δύο μηχανικούς.
Η βάρκα που επέβαιναν ξεβράστηκε στις ακτές τις Βενεζουέλας, όπου οι κάτοικοι βρήκαν το άψυχο σώμα του καπετάνιου.
Οι άλλοι δεν βρέθηκαν ποτέ, ενώ το ίδιο βράδυ του ναυαγίου ο Νίκος Κούρκουλος πετάχτηκε από τον ύπνο και είπε: «Μάνα, μεγάλο κακό θα μας βρει». Όλα αυτά τα εξιστορούσε ο μοναδικός εν ζωή αδερφός του Νίκου Κούρκουλου, Στέφανος.
«Μας χώριζαν δεκαεπτά χρόνια με τον Νίκο. Μοιραία αφού χάθηκε για πάντα ο πρωτότοκος αδελφός μας ο Σπύρος, ο Νίκος έγινε για μένα όχι μόνο αδελφός αλλά και πατέρας. Ο πατέρας έλειπε από το σπίτι στο κουρείο και ο Νίκος αναπλήρωνε τα καθήκοντά του. Αυτός είναι που μου έμαθε να σέβομαι τη γυναίκα. Αυτός είναι που μου ενστάλαξε τις βασικές αρχές για τη ζωή μου. Και ήταν τόσο αυστηρός που μια μέρα με τραβούσε ένα χιλιόμετρο από το αυτί γιατί δεν ήθελα να πάω στο σχολείο, πράξη που επανέλαβε όταν δεν του άρεσε η συμπεριφορά μου σε ένα κορίτσι» είχε πει σε αυτή τη συνέντευξη ο Στέφανος Κούρκουλος περιγράφοντας το τραγικό γεγονός που στιγμάτισε για πάντα τις ζωές των μελών της οικογένειάς του. Όταν πληροφορήθηκαν τα δυσάρεστα, όλοι κατέρρευσαν.
Η μητέρα του ηθοποιού, δεν αποδέχτηκε ποτέ τον θάνατο του παιδιού της. Το γεγονός ότι το σώμα του δεν βρέθηκε, άφηνε μία μικρή ελπίδα να σιγοκαίει στην ψυχή της. Κάπου μέσα της πίστευε, ή ήλπιζε, ότι κάποια μέρα θα ανοίξει η πόρτα και θα τον δει να στέκεται μπροστά της. Ο Νίκος Κούρκουλος συγκλονίστηκε από τον χαμό του αδελφού του. Ο ηθοποιός δεν μιλούσε ποτέ δημόσια για την οικογενειακή τραγωδία. Στις σπάνιες συνεντεύξεις που έδινε, προτιμούσε να μιλάει για τη μεγάλη του αγάπη το θέατρο, αλλά και για τον έρωτα, που όπως έλεγε, έπαιζε σημαντικό ρόλο στη ζωή του.
«Ήμουν το δεύτερο παιδί. Το νούμερο που, έτσι πιστεύω, είναι το πιο δυνατό τις περισσότερες φορές. Είναι η άμιλλα που αναπτύσσεται στο δευτερότοκο παιδί. Γεννιέται με το στίγμα, ότι ποτέ δεν θα γίνει πρώτο… ως παιδί ζει πάντα για να ξεπεράσει τον πρώτο αδελφό του. Εγώ τουλάχιστον, με αυτό βασανιζόμουν. Και εκεί ήταν ο αγώνας, εκεί έδινα τη μάχη. Ήμουν ένα παιδί που έβγαλε νυχτερινό γυμνάσιο, επειδή ήθελε να αποδείξει, νομίζω, ότι εγώ μπορώ να σπουδάζω και να φέρνω και λεφτά στο σπίτι. Πήγα, δούλεψα, πήγα και στο νυχτερινό γυμνάσιο και όλα τα λεφτά πήγαιναν στο σπίτι. Βέβαια, όλα αυτά δεν είχαν να κάνουν με τον αδελφό μου… Ο πρώτος αδελφός μου, ο Σπύρος, ήταν ένα εξαίρετο παιδί, το καλύτερο παιδί ή αν θέλεις, πολύ καλύτερο παιδί από μένα… Μετά από κάποια χρόνια, ένιωσα τύψεις για τη συμπεριφορά μου απέναντί του, και κάποια στιγμή του είπα: “Ποτέ δεν θα συγχωρήσω στον εαυτό μου, που σου φέρθηκα έτσι σαν πιτσιρικάς”. Τον είχα πει κάποτε “χαραμοφάη”. Είναι πολύ σκληρά τα παιδιά. Μερικές φορές είναι κακά πολύ. Ο αδελφός μου σπούδαζε, αλλά εγώ δεν καταλάβαινα τότε. Αυτός πήγαινε στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων, άρα χαραμοφάης, ενώ εγώ ήμουν ο δουλευταράς, που πήγαινε και στο νυχτερινό. Τι ανόητος που ήμουν τότε, Θεέ μου, και πόσο άδικος» είχε πει ο Νίκος Κούρκουλος σε συνέντευξη του στο Θανάση Λάλα το 1998.
Στην ταινία “Ορατότης Μηδέν” ο Νίκος Κούρκουλος είναι σα να παίζει τον τραγικό ρόλο που του επεφύλαξε η μοίρα για την ζωή του.
Πηγή: respectnews.gr
