Μπορεί το Μαρκόπουλο να έχει μετατραπεί σε μια πόλη πλέον, όμως μέχρι τις δεκαετίες του ’60 αλλά και του ’70, ήταν ένα χωριό με τους ανθρώπους του να βιώνουν με έναν διαφορετικό και σίγουρα πιο αγνό τρόπο το Πάσχα.
Αυτό επεσήμανε σε συνέντευξή της στον διαδικτυακό ραδιοφωνικό σταθμό planetwebradio.gr η διακεκριμένη συγγραφές και λαογράφος της περιοχής, Σοφία Χασιώτη – Γκλιάτη.
Μιλώντας στην εκπομπή «Εντός Λεκανοπεδίου» και στον Κώστα Τσαπάκη, η κα Γκλιάτη θυμήθηκε στιγμές από τις μεταπολεμικές ημέρες του Πάσχα περιγράφοντάς τις μάλιστα με αποσπάσματα από το βιβλίο της «Το Πάσχα στο Μαρκόπουλο μέσα από το ξανάνιωμα της φύσης».
Και πραγματικά όπως επανειλημμένα τόνισε το πάντρεμα της άνοιξης που ευωδίαζε και το άρωμα των κεριών δημιουργούσαν μια άλλη ατμόσφαιρα;, πιο ευλαβική, πιο κατανυκτική αλλά και, σίγουρα, πιο γραφική σε ένα τόπο που όλοι γίνονταν ένα τις άγιες εκείνες ημέρες.
Και ήταν πραγματικά εντυπωσιακή η αναφορά της όταν αμέσως μετά την Ανάσταση ακούγονταν και οι καμπάνες από το Κορωπί και τα Καλύβια καταδεικνύοντας έτσι πόσο κοντά ήταν τα Μεσογείτικα χωριά το ένα με το άλλο.
Η μοναδική ενορία του Μαρκοπούλου, ο Άγιος Ιωάννης πλημμύριζε από Μαρκοπουλιώτισσες και Μαρκοπουλιώτες κάθε ηλικίας με αποκορύφωμα βέβαια την αναστάσιμη λειτουργία τις πρώτες ώρες της Κυριακής του Πάσχα.
Ακούστε παρακάτω πώς περιέγραψε το Πάσχα άλλων εποχών στο Μαρκόπουλο η κα Σοφία Χασιώτη Γκλιάτη στη συνέντευξη που παραχώρησε στον planetwebradio.gr:
