Τρία χρόνια πέρασαν από τη φονική πυρκαγιά που έμελλε να γίνει μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στα ελληνικά χρονικά κι οι μνήμες παραμένουν νωπές…
Μνήμες που πονάνε και πληγές που αιμορραγούν, στη τρίτη επέτειο από εκείνη τη «μαύρη» Δευτέρα στο μαρτυρικό Μάτι, που σημάδεψε για πάντα την «ψυχή» του τόπου μας και λύγισε ολόκληρη την Ελλάδα.
Από κείνη την αποφράδα 23η Ιουλίου του 2018 που η πύρινη μανία εξαφάνισε έναν παράδεισο και σκότωσε 102 ανθρώπους, κανείς δεν μπορεί και δεν θέλει να ξεχάσει… Στο Μάτι χάθηκαν ανθρώπινες ζωές, χάθηκαν παιδικές ψυχές καταστράφηκαν περιουσίες.
Βουβός πόνος για όσους έμειναν πίσω να θρηνούν και να ζουν σε μια καθημερινότητα που έχει αλλάξει ριζικά… Και νιώθουμε ότι έχουμε ευθύνη απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους, που τρία χρόνια μετά δεν έχουν λάβει τη στήριξη που θα έπρεπε από το Δήμο και τη πολιτεία.
Η δέσμευση μας παραμένει. Όπως πράττουμε μέχρι τώρα, έτσι θα συνεχίσουμε να ασκούμε πιέσεις στη Δημοτική Αρχή και την Πολιτεία προκειμένου να δούμε ξανά στα μάτια τους την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
