Μπορεί το «Game of Thrones» να έριξε αυλαία με το τελευταίο επεισόδιο της επικής σειράς του HBO να δημιουργεί ανάμικτα συναισθήματα στους φανς του GoT, ωστόσο το ισπανικό φαινόμενο «La Casa de Papel» του Netflix επιστρέφει δριμύτερο στις 19 Ιουλίου.
Σήμερα, λοιπόν, κυκλοφόρησε το νέο τρέιλερ της τρίτης σεζόν της αγαπημένης σειράς, ξεκινά με έναν άνδρα να φορά τη γνωστή πλέον μάσκα του Σαλβαδόρ Νταλί, την οποία χρησιμοποιεί η συμμορία του κατά τη διάρκεια του colpo grosso στο Νομισματοκοπείο.
Όταν την αφαιρεί βλέπουμε τον «Profesor» να εξηγεί το κόνσεπτ του τρίτου κύκλου:
«Όσοι αντιλαμβάνονται αυτή την μάσκα ως σύμβολο της αντίστασης, θα καταλάβουν τον λόγο που επιστρέφουμε.
Η αστυνομία έχει συλλάβει έναν από εμάς και τον κρατάει σε άγνωστη τοποθεσία. Δεν είχαμε σκοπό να επιστρέψουμε, αλλά έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα πρέπει να αντιδράσουμε. Κι αυτή τη φορά θα το κάνουμε δυνατά» λέει ο πρωταγωνιστής.
Ο Άλεξ Πίνα, ο σεναριογράφος και παραγωγός της πιο δημοφιλούς μη αγγλόφωνης σειράς του Netflix με τα δεκάδες βραβεία, σε συνέντευξή του μίλησε για την επιτυχία του «La Casa de Papel», αλλά και για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, γράφοντας το σενάριο της σειράς.
«Το πιο περίπλοκο κομμάτι του γραψίματος ήταν να συνδυαστεί με τα γυρίσματα της σειράς. Αυτή η συνύπαρξη μας υποχρέωσε να έχουμε οκτώ σεναριογράφους να δουλεύουν παράλληλα, γιατί επίσης γυρίζαμε διπλές σεκάνς για να τελειώσουμε το γρηγορότερο δυνατό. Από τη μια μεριά γυρίζαμε τη ληστεία στο Εθνικό Νομισματοκοπείο και από την άλλη κάναμε τα εξωτερικά γυρίσματα με την αστυνομία και τον Profesor. Αυτό μας επέτρεπε να μειώσουμε το κόστος της σειράς, αλλά έπρεπε να έχουμε ένα περιθώριο τεσσάρων ή πέντε μηνών», τονίζει ο Άλεξ Πίνα.
Γιατί πιστεύει ότι, παρόλο που η σειρά αναφέρεται πρωταρχικά στην ισπανική κρίση, κατάφερε να γίνει τεράστια επιτυχία σε ολόκληρο τον κόσμο; «Το “La Casa de Papel” είναι κυρίως ένα μέσο ψυχαγωγίας. Πρωτίστως διαθέτει μαύρο χιούμορ, φεμινιστική ματιά, προσέγγιση πολύ περισσότερο συναισθηματική πάνω στα πρόσωπα και στις σχέσεις τους. Πράγματι υπάρχει ένα υπόρρητο νόημα που αφορά την κρίση.
Ωστόσο, δεν αναφέρεται στην κρίση που βιώνει η Ισπανία, αλλά στην παγκόσμια πτώχευση του συστήματος που επηρέασε εκατομμύρια πολίτες σε ολόκληρο τον κόσμο. Η σειρά υποσυνείδητα μιλάει για τον σκεπτικισμό, την αγανάκτηση και την απογοήτευση από τις κυβερνήσεις και τις κεντρικές τράπεζες και ίσως γι’ αυτό υπήρξε τέτοια συναισθηματική ταύτιση σε χώρες από την Γαλλία έως την Αργεντινή και από την Ελλάδα έως τη Σαουδική Αραβία, χώρες με κυβερνήσεις που αντιμετωπίζουν οξύτατα κοινωνικά όπως και πιστωτικά ζητήματα», απαντάει.
ethnos.gr
