Φεύγουν τα χελιδόνια το καλοκαίρι; Ναι… στο Νέο Βουτζά. Η εμφάνιση χελιδονιών είτε στη φύση είτε εικαστικά πάντα προϊδέαζε ένα ευχάριστο συναίσθημα για την έλευση της άνοιξης η και τη διάθεση χαρούμενης προσμονής για ότι το μέλλον φέρνει.
Σε αυτό το πνεύμα δυο εννιάχρονα πιτσιρίκια πριν 75 περίπου μέρες προσπάθησαν να εξωραΐσουν το τσιμεντένιο τερατούργημα της σκάλας στην οδό Ευτυχίας του Νέου Βουτζα. Μία σκάλα που όπως και αρκετές άλλες στον οικισμό του Νέου Βουτζα, εντάχθηκαν σε ένα αμφιβόλου αποτελεσματικότητας έργο του Υπουργείου Υποδομών, περί “Αποκατάστασης ζημιών οδικών υποδομών και των συνοδών τους υδραυλικών έργων ……… που επλήγησαν από τη φονική πυρκαγιά της 23/7/2018”.
Το όλο έργο, αν και αφήνει σοβαρά ερωτηματικά για την επίτευξη του σκοπού της ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ, σχεδιάστηκε αυθαίρετα αγνοώντας τη γεωμορφολογία και την εγκεκριμένη οδοποιία / ρυμοτομία χωρίς να πάρει υπόψη στοιχειώδεις δεσμεύσεις του ισχύοντος και υπάρχοντος ρυμοτομικού σχεδίου του οικισμού και κατασκευάστηκε με ακόμη χειρότερη προχειρότητα, αλλά και ανύπαρκτη τεχνική αρτιότητα του έργου, αφού ιδιαίτερα οι σκάλες, στην πλειονότητα τους καταλήγουν στον «αέρα» και μάλιστα μέσα στο δρόμο.
Η ανάρτηση της συγκεκριμένης ενέργειας των πιτσιρικιών, σε τοπικό κοινωνικό δίκτυο (Facebook) προκάλεσε ορυμαγδό σχολίων (περ. πάνω από 100), από θετικά και ενθαρρυντικά για παρόμοιες αυθόρμητες εικαστικές παρεμβάσεις περιοίκων μέχρι αρνητικά φοβικά σχεδόν σχόλια (ακόμα και από προσκείμενους στον Προοδευτικό (?) χώρο) που ούτε λίγο ούτε πολύ θεωρούσαν σίγουρο ότι ο Βουτζάς θα γινόταν στόχος «μπαχαλάκηδων γκραφιτάδων» που θα ξεκινούσαν να έρθουν μαζικά (πιθανώς με πούλμαν η και νταλίκες από τα Εξάρχεια ….) με σύνθημα «πάμε να βάψουμε σκάλες στο Βουτζα», με πιθανολογούμενες διάφορες συνθηματολογικες ακρότητες (π.χ. MAKE SEX NOT WAR, ακραία χουλιγκανικά ποδοσφαιρικά συνθηματα κλπ., “αυτούσια διατυπωμένος προβληματισμός κατοίκου”).
Μπήκε η άνοιξη και το καλοκαίρι και τα πραγματικά χελιδόνια ήρθαν στις κατασκευασμένες από χρόνια φωλιές τους (έχουμε στο σπίτι μας 2 εδώ και 17 χρόνια όπου έρχονται κάθε χρόνο και γεννάνε τους επόμενους μουσαφίρηδες) και τα ζωγραφιστά χελιδόνια της τερατοκλίμακας, στην οδό Ευτυχίας, αναγκάστηκαν να φύγουν μαζί με τα κατεδαφιζόμενα παράνομα κατασκευασθέντα μπετά των σκαλιών, όπως και σε αρκετές άλλες από αυτές τις σκάλες του Νέου Βουτζά.
Μετά από ενέργειες (προφορικές και έγγραφες) κάποιων κατοίκων, τελικά κατάλαβαν το ανοσιούργημα που επιτελείται στον οικισμό, κι ας αναρωτηθούμε ποιοι, το Υπουργείο Υποδομών ?, η κατασκευαστική εταιρία AVAX ?, ο Δήμος Μαραθώνα ? (σιγά μην ξύπνησε και έχει καταλάβει τι τον περιμένει ως τελικό αποδέκτη του έργου), και προσπαθούν να αποκαταστήσουν τη νομιμότητα κατεδαφίζοντας τα παράνομα τμήματα των κλιμάκων.
Μαζί τους και εμείς στο στάδιο και στον βαθμό που αποκαθιστούν τη νομιμότητα στην πραγματική της διάσταση. Βέβαια, οι εκπλήξεις δεν έχουν τέλος και προκύπτει πλέον πρόβλημα με την εγκατάσταση των βάσεων των κολονών οδικού ηλεκτροφωτισμού σε συνδυασμό με τις μεταλλικές μπάρες ασφαλείας στους δρόμους. Αδιάκριτα, των όποιων τεχνικών προδιαγραφών, φυτεύονται μεταλλικές μπάρες ασφαλείας οπουδήποτε, σύριζα με την τυχαία ασφαλτοστρωμένη οδοποιία, μειώνοντας το πλάτος της εγκεκριμένης οδού (ενδεικτικά σε κάποιο σημείο, από 10μετρη οδό σε 6,40 μ.) και εγκλωβίζοντας τον όποιο περιπατητή του οικισμού (με το κατοικίδιο του, το καρότσι του παιδιού του, το ποδηλατάκι του) μεταξύ μπάρας και κολονών φωτισμού οδοποιίας, έρμαιο της όποιας ανεύθυνης οδηγικής συμπεριφοράς, των επικίνδυνα εποχούμενων συνοικιστών, που νομίζουν ότι η καινούργια ασφαλτόστρωση (χωρίς λακκούβες) τους επιτρέπει να συμπεριφέρονται ως οδηγοί FORMULA στο γκραν πρι του ΜΟΝΑΚΟ.
Η βόλτα των κατοίκων πλέον σε κάποιους δρόμους το Νέου Βουτζα προϋποθέτει μια γερή ασφάλεια ζωής και ένα κερί με τάμα στον Άγιο της προτίμησής τους, για να επιστρέψουν σώοι και αρτιμελείς στο σπίτι. Μπάρες μπαίνουν ακόμα και μπροστά σε περιφραγμένα με τοιχίο μπετόν οικόπεδα. Ατάκα εργαζόμενου στο συγκεκριμένο στάδιο δουλειάς όταν επισημάνθηκε η ανακολουθία … «και πως θα φαγωθούν τα λεφτά ?». Αχ, έρμε μου μεροκαματιάρη, τι δίκαιο έχεις. Πόσο άμεση ειλικρινής απάντηση, απέναντι στην ψυχρή, τάχα μου, υπηρεσιακή αντίδραση για το συγκεκριμένο θέμα, υψηλόβαθμου υπεύθυνου αρμοδίου του Υπουργείου Υποδομών “έπρεπε να μπει γιατί αν πέσει κανείς πάνω στο τοιχίο ……?”.
Γενικώς τύφλα μας δέρνει, κι αν επιβιώσουμε, εξαιρετικά τυχεροί θα ήμαστε. Επειδή το θέμα δεν μπορεί να σταματήσει στα πολλαπλά επί μέρους αυθαίρετα της όλης εργολαβίας, το καλοκαίρι αυτό λοιπόν προβλέπεται ότι δε θα πλήξουμε, εμείς που νοιαζόμαστε για το όλο θέμα, γιατί οι λοιποί και δυστυχώς αρκετοί, ελαφρώς σκεπτόμενοι και πάντα αλληλοσυγχαιρόμενοι, “ομορφιές” στο όλο μπάχαλο θα συνεχίσουν να βλέπουν … !
Βαγγέλης Ρήγας
