Οι Πανελλήνιες εξετάσεις είναι μια περίοδος της ζωής μας που έχουμε περάσει, τουλάχιστον οι περισσότεροι, και που θα την θυμόμαστε πάντα. Πως πρέπει όμως οι γονείς να αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους σ αυτή την σημαντική στιγμή και τι πρέπει να τους λένε; Άραγε ξέρει κανείς. Όχι, λέμε εμείς… Γι αυτό πρέπει να ακούμε σ αυτές τις περιπτώσεις έναν ειδικό. Και συγκεκριμένα έναν ειδικό με εμπειρία και ειδικά γνώσεις πάνω στο αντικείμενο, όπως είναι η Νίκη Βουδούρη ψυχίατρος για παιδιά και εφήβους.
Διαβάστε την δική της άποψη πρώτα και μετά ρίξτε μια ματιά στο βιογραφικό της για να καταλάβετε την βαρύτητα των όσων αναφέρει…
Μετά από δύο σχεδόν ολόκληρες σχολικές χρονιές κλεισίματος στο σπίτι, με μαθήματα σχολικά και φροντιστηριακά πίσω από υπολογιστές, με κλειστές κάμερες και χωρίς ουσιαστική επαφή με το σχολείο έχει έρθει η ώρα για τα παιδιά της Γ Λυκείου να δώσουν εξετάσεις προκειμένου να διεκδικήσουν μία θέση σε κάποιο από τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας.
Και τώρα λίγο πριν την μεγάλη μέρα όλοι οι “μεγάλοι” είμαστε έτοιμοι να δώσουμε οδηγίες για το πώς να φερθούν, τι να κάνουν, τι να διαβάσουν, τι να δηλώσουν, ποιοι είναι οι στόχοι για μία επιτυχημένη σταδιοδρομία και άρα και ζωή. Μόνο μία οδηγία δεν δίνει κανένας “μεγάλος” σε αυτά τα παιδιά και αυτή η οδηγία είναι το πώς να αντέξουν.
Πώς να αντέξουν το ότι παντού ακούν ότι αν δεν διαβάσουν, δεν γράψουν καλά είναι αποτυχημένοι, ότι το μέλλον τους ολόκληρο θα κριθεί από 3 μέρες εξετάσεων στα Λατινικά, ή στην Φυσική ή σε Αρχές Οικονομίας κλπ. Και τελικά πώς να αντέξουν εμάς τους ίδιους τους μεγάλους, την κοινωνία που τους δείχνει έναν και μόνο δρόμο σαν επιτυχημένο και που αν δεν τον βαδίσουν, ή αν καθυστερήσουν να αποφασίσουν ότι θέλουν να τον βαδίσουν τότε σίγουρα θα καταστραφούν.
Από την πλευρά λοιπόν ενός “σπουδαγμένου” ανθρώπου με πτυχία, μεταπτυχιακά, μετεκπαιδεύσεις κλπ θα ήθελα να εκφράσω την δική μου άποψη προς τα ίδια τα παιδιά για τα πράγματα και αν κάποιος την θεωρήσει χρήσιμη πολύ καλά, αλλιώς δεν χάθηκε και ο κόσμος!
Οι Πανελλαδικές ΔΕΝ είναι ότι πιο σημαντικό και μία πιθανή αποτυχία ΔΕΝ θα καθορίσει ποιοι θέλετε να είστε στην ζωή σας. Αντιθέτως οι Πανελλαδικές είναι ένα πρώτο βήμα για έναν δρόμο που τελικά όπως η εμπειρία δείχνει πιθανότατα πολύ μικρή σχέση θα έχει με αυτό που θα κάνετε στην ζωή σας. Οι προπτυχιακές σπουδές είναι βασικές γνώσεις επιστημών που στην συνέχεια εξειδικεύονται τόσο πολύ μέσα από μεταπτυχιακά, μετεκπαιδεύσεις κλπ που όταν πια όλα αυτά ολοκληρωθούν κανένας δεν έχει ιδέα σε ποια επαγγελματικά μονοπάτια θα έχει καταλήξει όσον αφορά την επιστήμη του.
Αλλά ακόμα και αν δεν δώσετε εξετάσεις, ή αν δεν περάσετε με την πρώτη στις εξετάσεις και πάλι δεν θα καθοριστεί η ζωή σας από αυτό. Ο μέσος άνθρωπος πλέον έχει προσδόκιμο ζωής γύρω στα 80 χρόνια και το να λέμε ότι στα πρώτα 18 ότι είναι να γίνει θα γίνει είναι κάπως αστείο δεν νομίζετε;
Προσωπικά δεν έχω ιδέα πόσο πήρα στην Βιολογία στις Πανελλαδικές, ούτε στην Ανατομία 1ου έτους ούτε καν στην Χειρουργική ή στην ψυχιατρική στο 5ο έτος! Θυμάμαι όμως πάρα πολύ καθαρά το άγχος και αλλά και τον ενθουσιασμό της πρώτης εφημερίας ως αγροτικός γιατρός στο Νοσοκομείο Πύργου.
Θυμάμαι πάρα πολύ καθαρά το ταξίδι μου στην Αφρική για να δουλέψω ως γιατρός και το τι είδα εκεί και θυμάμαι εξαιρετικά καλά και με λεπτομέρεια όλα τα παιδιά που έχω δει θεραπευτικά στην μέχρι τώρα επαγγελματική ζωή μου. Το κάθε ένα από τα παιδιά αυτά και η οικογένειά τους έχει βάλει ένα μικρό λιθαράκι στο πώς δουλεύω, πώς αντιμετωπίζω τον κόσμο, σε τελική ανάλυση στο πώς πορεύομαι μέσα στην ζωή.
Συμπερασματικά ναι κάντε την προσπάθειά σας όσοι αποφασίσατε να την κάνετε, βάλτε σαν τον σημαντικότερο στόχο σας να έχετε κάνει το καλύτερο που μπορείτε δεδομένων των συνθηκών και όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν είτε μέσα από σχολές, είτε αλλιώς, αρκεί να είστε ανοιχτοί σε νέες εμπειρίες, επιλογές και δρόμους.
Καλή Επιτυχία!
Νίκη Βουδούρη*
Ψυχίατρος Παιδιών & Εφήβων
- Η Βουδούρη Νίκη MD, MSc είναι Παιδοψυχίατρος και διατηρεί ιδιωτικό ιατρείο στην Αθήνα. Είναι απόφοιτη της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης με ειδίκευση στη Παιδοψυχιατρική και μεταπτυχιακές σπουδές στην “Αντιμετώπιση Εξαρτήσεων – Εξαρτησιολογία” από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, καθώς και στην “Κοινωνιολογία της Εργασίας: Πολιτικές Αγοράς Εργασίας – Μειονότητες – Παιδική Ηλικία” από το Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ίδιου Πανεπιστημίου. Ακόμα, κατέχει Δίπλωμα στη Συμβουλευτική των Εξαρτήσεων από το Κέντρο Έρευνας Ανθρώπινων Συμπεριφορών (ΚΕΑΣ). Την πλούσια επιμορφωτική της πορεία, συμπληρώνει η πολυετή εργασιακή της εμπειρία σε ψυχιατρικές κλινικές και νοσοκομεία της Αθήνας. Επίσης διετέλεσε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης PRAKSIS. Τέλος, στα πλαίσια της συνεχούς επιμόρφωσης, έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμα συνέδρια με προσωπικές ανακοινώσεις και posters και έχει παρακολουθήσει πλήθος σεμιναρίων με θέμα τις ψυχιατρικές διαταραχές των παιδιών και τις εξαρτήσεις.
