Σήμερα πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Είναι η πρώτη γιορτή μετά τα όσα συνέβησαν στην περιοχή μας το περασμένο καλοκαίρι.
Οι άνθρωποι της Ραφήνας, του Νέου Βουτζά και του Ματιού προσπαθούν να ξαναπιάσουν από την αρχή το νήμα της ζωής που τόσο δοκιμάστηκε το τραυματικό καλοκαίρι του 2018.
Η ζωή συνεχίζεται, οι μαθητές προχωρούν ….
Οι σχολικές γιορτές είναι απαραίτητες ειδικά σε δύσκολους καιρούς.
Η δημιουργία, η φαντασία, η διαφορετικότητα βρίσκουν πεδίο να δράσουν.
Με την καθοδήγηση της κ. Σοφίας Πιτσογιάννη οι μαθητές έπλασαν μια όμορφη γιορτή με το δικό τους μοναδικό τρόπο.
Κάθε φορά η γιορτή είναι μοναδική.
Καμία γιορτή δεν μοιάζει με την προηγούμενη.
Καμία γιορτή δεν θα είναι ίδια με την επόμενη.
Η δραματοποίηση του ποιήματος «Άσμα Ηρωϊκό και Πένθιμο για τον χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας» του Οδυσσέα Ελύτη κυριάρχησε στο Πρώτο Μέρος της γιορτής.
Με το χορό, το τραγούδι, την κίνηση, την απαγγελία οι μαθητές απέδωσαν το συγκλονιστικό κείμενο του ποιητή που είχε και ο ίδιος λάβει μέρος στην πρώτη γραμμή του πολέμου του ’40 και είχε τραυματιστεί.
Οι μαθητές είναι προικισμένοι με ταλέντα πολλά και ξεχωριστά.
Σε τέτοιες γιορτές δίνεται η σπάνια για το ελληνικό σχολείο ευκαιρία να δείξουν ένα μικρό μέρος αυτού του κρυμμένου και αθέατου συνήθως ταλέντου.
Το Δεύτερο Μέρος της γιορτής αφιερώθηκε στον μεγάλο γερμανό δραματουργό Μπέρτολντ Μπρεχτ που φέτος συμπληρώνονται 120 χρόνια από την γέννησή του.
Ο καλός άνθρωπος του Άουγκσμπουργκ φώτισε για τα καλά σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης.
Το ερώτημα πώς ο κόσμος έφτασε ένα βήμα πριν από την καταστροφή, πώς ένας λαός παρασύρθηκε σε μια θάλασσα μίσους και μισαλλοδοξίας απασχόλησαν τον Μπρεχτ στο έργο του.
Στην γιορτή παρουσιάστηκαν δύο θεατρικά μονόπρακτα από το έργο του Μπέρτολντ Μπρεχτ «Τρόμος και Αθλιότητα του Τρίτου Ράϊχ¨.
Επί σκηνής ζωντάνεψαν «Το Σύνθημα» και ο «Ο Σπιούνος».
Μάλιστα «Ο Σπιούνος» ήταν ένα από τα αγαπημένα θεατρικά έργα της Σπυριδούλας Καλουδιώτη, της εξαιρετικής συναδέλφου που «έφυγε» πρόσφατα από τον κόσμο τούτο.
Το είχε και η ίδια αποδώσει με μαθητές στο μεγάλο της ταξίδι στην Εκπαίδευση.
Η Σπυριδούλα και ο Γιάννης ο Παπαζής «έφυγαν» φέτος το καλοκαίρι με διαφορά σαράντα μέρες ο ένας από τον άλλο.
Σαν ελάχιστη τιμή για το Γιάννη και τη Σπυριδούλα οι αίθουσες «1» και «12» πήραν το όνομά τους…
blogs.sch.gr/
