Με αφορμή την… επικείμενη συνένωση των δυο ομάδων της περιοχής να καταθέσω την ταπεινή μου άποψη.
Με βαση το συναίσθημα ειναι δύσκολο για τον φίλαθλο της κάθε ομάδας να γίνει αυτό.
Για έμενα σαν γέννημα θρέμμα παιδί της Τριγλιας εχω ταυτιστεί με το όνομα.
Από την άλλη πλευρά και συνένωση να γίνει το οικονομικό βάρος πιστεύω συγκεκριμένοι άνθρωποι θα το τραβήξουν.
Για στόχους ανόδου το ξεχνάμε γιατί θέλεις γήπεδο και το λιγότερο 250.000 αρχικό μπάτζετ για Φούτμπολ λιγκ.
Για να μείνεις του χρόνοι Γ εθνική που πέφτουν αρκετές ομάδες και όχι μια πρέπει να κάνεις πρωταθλητισμό.
Και εκεί αρκετά λεφτά.
Και ερχόμαστε στο κομμάτι της υγιούς συμβίωσης.
Αρκετά χρονιά πολεμικό κλίμα με παρεξηγήσεις και χαλασμένες καρδιές.
Πως γίνεται η συνύπαρξη ανθρώπων που βρίζονταν μέχρι εχθές και διοικήσεων που φτάνανε σε σημείο να ζητάνε λεφτά από ποδοσφαιριστη στην δύση της καριέρας του και έχοντας εκπροσωπήσει την Ραφήνα Α εθνική χρήματα για να μετακομίσει στην αντίπερα όχθη.
Άρα το πράγμα θέλει πολύ σκέψη γιατί στην πορεία τα αυγά μπορεί να σπασουνε και τα πράγματα να γίνουν χειρότερα.
