Νέα ή όχι και τόσο νέα παιδιά, σε ομάδες των δύο ή τριών ατόμων, έρχονται συνήθως σε εμπορικά καταστήματα ή σε κεντρικές πλατείες με καφετέριες πουλώντας ημερολόγια. Τα κέρδη από την πώληση των συγκεκριμένων ημερολογίων θα πάνε, σύμφωνα με τους ίδιους, στην κάλυψη μέρους των εξόδων τους για την πεθήμερη εκδρομή.
Ομολογουμένως, και μόνο στο άκουσμα της πενθήμερης εκδρομής οι περισσότεροι γίνονται περισσότερο ευάλωτοι συναισθηματικά. Η νοσταλγία και οι γλυκές αναμνήσεις είναι που σε κάνουν να θες οπωσδήποτε να βοηθήσεις νέα παιδιά προκειμένου να μη χάσουν αυτή την τόσο όμορφη εμπειρία του τέλους της μαθητικής ζωής.
Είναι όμως αλήθεια ότι αγοράζοντας αυτά τα ημερολόγια βοηθάς μαθητές να κάνουν αυτό το όνειρό τους πραγματικότητα; Όχι πάντα. Βλέπετε υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που η συγκεκριμένη πρακτική δεν είναι κάτι άλλο παρά μία απάτη προκειμένου να εξοικονομηθούν διάφορα μικροποσά. Κάποιες φορές μάλιστα και πολύ οργανωμένη.
Μία καταγγελία από το 2017
Το 2017, μία κοπέλα που είχε δουλέψει για μικρό χρονικό διάστημα σε μία τέτοια εταιρεία είχε προχωρήσει σε μία σχετική καταγγελία: «Πριν λίγους μήνες είδα στην περιοχή που μένω στην Αθήνα μια αγγελία από διαφημιστική που ζητάει φοιτητές μέχρι 23 ετών για προώθηση προϊόντων με καλή αμοιβή»
«Πήγα στο γραφείο και με ενημέρωσαν ότι θα είναι προώθηση ημερολογίων κλπ με 7 ευρώ το κομμάτι. Και ξεκίνησα ανυποψίαστη με μια άλλη κοπέλα που δουλεύει χρόνια σ’ αυτή την “εταιρεία” για να πάμε σε μια περιοχή να πουλήσουμε ημερολόγια και της είπα ότι αποκλείεται κάποιος να δώσει 7€ για ένα ημερολόγιο»
Συνεχίζει την αφήγησή της: «Mου είπε “θα λες ότι είμαστε μαθήτριες 3ης Λυκείου και πουλάμε ημερολόγια για την 5ημερη μας στα Χανιά και ότι βοηθάμε άλλους 12 μαθητές, που έχουν οικονομικό πρόβλημα για να μη χάσουν την εκδρομή. Αν δεν αγοράζουν, θα ζητάς κάτι για το Ταμείο, και ό,τι δίνουν θα το κρατάς εσύ στην τσέπη σου…σαν tips».
Φαίνεται μάλιστα ότι αυτή η απάτη πάει πολύ πίσω στον χρόνο. Τo Reader βρήκε μία γυναίκα η οποία στο παρελθόν είχε δουλέψει σε μία εταιρεία η οποία πουλούσε τέτοια ημερολόγιο. Το εντυπωσιακό είναι ότι η τακτική είναι παρεμφερής εδώ και πολλά χρόνια. «Ήταν πολύ καιρό πριν, πρέπει να ήταν το 1990-1991 όταν δούλεψα σε μία τέτοια εταιρεία που είχε έδρα κοντά στην Ομόνοια», μου αφηγείται η κυρία Ιωάννα.
Πρακτική από τα παλιά
«Πηγαίναμε εκεί, παίρναμε τα ημερολόγια και μετά γυρνάγαμε όλη την Αθήνα. Στο τέλος επιστρέφαμε στο γραφείο με τα κέρδη και κρατούσαμε ένα ποσοστό από αυτά. Είχαμε και ως οδηγία να λέμε ότι τα έσοδα θα πάνε για εκδρομή, γιατί αλλιώς δεν θα έπαιρνε κανείς ημερολόγια», μού τονίζει.
«Εμείς πηγαίναμε εκεί γιατί είχε πολύ χαβαλέ να κάνουμε βόλτες και στο τέλος παίρναμε και ένα χαρτζιλίκι. Μη φανταστείς τίποτα τρομερό». Τα πράγματα μάλιστα ήταν πολύ οργανωμένα «τη δουλειά αυτή την έβρισκες και μέσω αγγελιών όπου βέβαια έλεγαν ότι αναζητούσαν κάτι άλλο. Για παράδειγμα γραμματειακή υποστήριξη ή ας πούμε πλασιέ βιβλίων. Στην πραγματικότητα όμως σε ήθελαν για να πουλάς τα ημερολόγια».
Από την Αστυνομία ενημερωθήκαμε ότι δεν υπάρχουν συγκεκριμένες καταγγελίες για κάποιο τέτοιο περιστατικό και στην κ. Ιωάννα αυτό φαίνεται απόλυτα λογικό αυτό. «Εκείνος που θέλει να αγοράσει, θα αγοράσει το ημερολόγιο και θα συνεχίσει την ημέρα του. Όποιος δεν θέλει να το αγοράσει, δεν θα το αγοράσει και δεν θα ξανασχοληθεί μαζί τους. Ποιος, λοιπόν, να μπει σε διαδικασία να το καταγγείλει στην αστυνομία;».
Φαίνεται, λοιπόν, ότι είναι πιθανό αυτοί που έρχονται πουλώντας ημερολόγια να μην είναι πράγματι μαθητές. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι κάθε τέτοια περίπτωση αποτελεί απάτη. Με τις κατάλληλες ερωτήσεις μπορεί καθένας να κρίνει κατά πόσο πράγματι τα παιδιά που έχει απέναντί του χρειάζονται λεφτά για την πενθήμερη εκδρομή τους ή απλά κάνουν μία από τις κλασικές προχειροδουλειές που οι περισσότεροι έχουν κάνει στα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής τους.
reader.gr
