Ο πρόεδρος της Θύελλας Ραφήνας Σπύρος Λουκάτος μίλησε στο another football day για την μέχρι τώρα πορεία της ομάδας στον 3ο όμιλο της Γ΄Εθνικής, την παρουσία των «λιγνιτωρύχων» στην κατηγορία σερί τα τελευταία 7 χρόνια, αλλά και για την συνταγή που έχει οδηγήσει σε αυτή την επιτυχία.
Η Θύελλα Ραφήνας έκανε την παρθενική της παρουσία στις εθνικές κατηγορίες και πιο συγκεκριμένα στη Γ΄Εθνική την σεζόν 2013-14, το φινάλε της οποίας την βρήκε να υποβιβάζεται στο τοπικό πρωτάθλημα της ΕΠΣΑΝΑ.
Από τότε μέχρι σήμερα κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και η ομάδα της Ραφήνας όχι μόνο κατάφερε να επιστρέψει στην συγκεκριμένη κατηγορία, αλλά συμμετέχει σε αυτή για 7η σερί χρονιά κάτι πολύ σπάνιο αν λάβει κανείς υπόψη του τις δυσκολίες που υπάρχουν σε αυτή.
Ο Σπύρος Λουκάτος πρόεδρος των «λιγνιτωρύχων» μίλησε στο another football day για το συστατικό της επιτυχημένης αυτής συνταγής, την απόφαση η ομάδα να επενδύσει στις Ακαδημίες, τον προπονητή της ομάδας Νίκο Μεσολόγγη, τον 3ο όμιλο της Γ΄Εθνικής στον οποίο συμμετέχει αλλά και για την ιστορική νίκη που πέτυχε κόντρα στην ΑΕΚ.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε με το ποδόσφαιρο;
«Με το ποδόσφαιρο ασχολούμαστε πάρα πολλά χρόνια. Ασχολιόταν ο παππούς μου, μετά ήταν ο πατέρας μου. Προέκυψε ήταν φυσιολογική ροή των πραγμάτων. Παρότι δεν έχω παίξει ποτέ ποδόσφαιρο. Έκανα τελείως άλλο άθλημα όταν ήμουν μικρός. Μου άρεσε παρακολουθούσα. Πήγαινα και στις ομάδες που ήταν παράγοντας ο πατέρας μου και προχώρησα μέσα από εκεί».
Πόσα χρόνια είσαστε πρόεδρος στην Θύελλα Ραφήνας;
«Στην Θύελλα είμαι στο Διοικητικό Συμβούλιο από το 2008. Πρόεδρος έχω κάνει κατά καιρούς και άλλο διάστημα. Τώρα αυτή τη στιγμή είναι η δεύτερη χρονιά».
Μπορεί να πει κάποιος ότι είστε συναισθηματικά δεμένος με την Θύελλα, λόγω του πατέρα σας που ξεκίνησε την ομάδα;
«Ο πατέρας μου ήταν στην διοίκηση της Τριγλία Ραφήνας. Μάλιστα ήταν στο Διοικητικό Συμβούλιο, που το 1987-88, αν δεν κάνω λάθος την ανέβασαν τότε στην Δ΄Εθνική. Στην Θύελλα ξεκίνησα εγώ, λόγω φίλων μου που έπαιζαν μπάλα σε αυτή την ομάδα. Συμμαθητών μου, παιδιών που είχαμε μεγαλώσει μαζί εδώ στην Ραφήνα. Βέβαια ήταν και ο πατέρας μου, ο οποίος ασχολήθηκε και την εκτόξευσε τον καιρό που ουσιαστικά ασχολήθηκε».
Τι σημαίνει για εσάς η Θύελλα;
«Η Θύελλα τώρα πια, μετά από τόσα χρόνια είναι ουσιαστικά μια δεύτερη οικογένεια. Είναι η δεύτερη οικογένεια. Είναι η ασχολία μου. Είναι η διασκέδαση μου. Είναι η παρέα μου, για να βρω με τους φίλους μου να πάμε σε ένα παιχνίδι και ειδικά τώρα, που έχουμε και ταξίδια γιατί μπορεί να γκρινιάζω ότι είναι πολλά τα έξοδα και είναι μακρινά τα ταξίδια, αλλά από την άλλη μου αρέσει που παίρνω τους φίλους μου ας πούμε την προηγούμενη εβδομάδα πήγαμε στο Μεσολόγγι παρέα πέντε άτομα. Κάτσαμε 2 μέρες, μεθαύριο θα υπάρξει άλλο ταξίδι. Είναι πλέον μέρος της ζωής μου».
Η Θύελλα Ραφήνας παίζει φέτος για έβδομη συνεχόμενη χρονιά στην Γ΄Εθνική. Ποιο είναι το μυστικό αυτής της συνεχόμενης παρουσίας στις εθνικές κατηγορίες;
«Νομίζω ότι είναι πάνω από επτά… Ουσιαστικά εφαρμόζει ένα πράγμα, το οποίο προσπαθεί πάρα πολλά χρόνια. Κοιτάει να έχει μια ομοιογένεια στους παίκτες που έχει κάθε χρόνο, να μην κάνει πολλές μεταγραφές. Να είναι οι παίκτες ευχαριστημένοι, να τηρεί αυτά που έχουμε συμφωνήσει και με τους παίκτες και με το προπονητικό τιμ από την αρχή της χρονιάς και γενικά να παρέχουμε τα πράγματα, που μπορούμε στους προπονητές μας και στους αθλητές μας, για να είναι απερίσπαστοι μόνο με το ποδόσφαιρο και εμείς να είμαστε εντάξει στις υποχρεώσεις μας απέναντι τους. Το αποτέλεσμα σιγά – σιγά μέσα από αυτό έρχεται».
Πόσο σημαντικό είναι για μια ομάδα να έχει έναν πρόεδρο, που να είναι κύριος στις υποχρεώσεις του;
«Νομίζω ότι η σημερινή εποχή είναι το Α και το Ω. Δεν είναι το θέμα να έχει πάρα πολλά λεφτά ή να τάξει πάρα πολλά λεφτά. Το κυριότερο είναι και μπορούν να το επιβεβαιώσουν όλοι οι αθλητές που είναι από την Θύελλα, ότι αυτό που έχουν συμφωνήσει με την ομάδα όλα αυτά τα χρόνια, αυτό παίρνουν. Και το παίρνουν στην ώρα τους και είναι πάρα, πάρα πολύ σημαντικό. Και ο αθλητής μπορεί να προγραμματίσει την ζωή του και να μην ασχολείται με τίποτα άλλο, πέρα από το ποδόσφαιρο».
Πέρυσι η ομάδα έκανε προσπάθεια να κατακτήσει το πρωτάθλημα, στον όμιλο που βρισκόταν προκειμένου μετά να διεκδικήσει την άνοδο της στην διαδικασία των μπαράζ, αλλά δεν τα κατάφερε. Τι πιστεύετε ότι της κόστισε και δεν τα κατάφερε;
«Η Θύελλα κάθε χρόνο δημιουργείται και φτιάχνεται με αυτοσκοπό την παραμονή στην κατηγορία. Μέσα από την διάρκεια της χρονιάς, ανάλογα με το πως μας πάνε τα αποτελέσματα, ο στόχος αλλάζει. Πριν τρία χρόνια καταφέραμε πήραμε το πρωτάθλημα τότε. Πέρυσι φτάσαμε πολύ κοντά. Φαίνεται και αποδείχτηκε από τα αποτελέσματα, ότι δικαίως βγήκε η άλλη ομάδα πρωταθλήτρια, δεν ήμασταν απόλυτα έτοιμοι…».
Στο ελληνικό ποδόσφαιρο οι παράγοντες των ομάδων προβαίνουν σε συχνές αλλαγές προπονητών. Εσείς θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελείτε την εξαίρεση του κανόνα, καθώς η ομάδα σας έχει τον ίδιο προπονητή για 4η σερί χρονιά…;
«Πέντε σεζόν. Ναι και γενικά αλλάζουμε πάρα πολύ δύσκολα προπονητή, όταν εφόσον είμαστε βέβαια ευχαριστημένοι από την δουλειά του και πραγματικά αποδίδει. Ειδικά με τον κύριο Μεσολόγγη είμαστε πάρα πολύ ευχαριστημένοι. Δουλεύει παραπάνω από την συμφωνία μας για την ομάδα. Δεν έχουμε κανένα λόγο, να σκεφτόμαστε εφόσον και εκείνος το επιθυμεί αλλαγή προπονητή. Δεν υπάρχει κανένας λόγος, αφού είμαστε ευχαριστημένοι από την δουλειά του. Υπήρξε χρονιά, που ξεκινήσαμε νομίζω με 4 και 1 ισοπαλία, στους 5 πρώτους αγώνες. Πιστέψαμε στον προπονητή. Ήταν σίγουρο. Δουλεύει θα έρθει. Εκείνη την χρονιά τερματίσαμε τρίτοι».
Φέτος η ομάδας σας συμμετέχει στον 3ο όμιλο της Γ΄Εθνικής. Μπορεί να χαρακτηριστεί ως ο πιο δύσκολος όμιλος, στον οποίο έχει τοποθετηθεί η ομάδα, όλα αυτά τα χρόνια που συμμετέχει στο πρωτάθλημα αυτό;
«Θα έλεγα ναι. Ίσως και ο περυσινός ήταν πάρα πολύ δύσκολος, γιατί είχε πάρα πολλές ομάδες και της Κρήτης και της Αθήνας και του Πειραιά, αλλά και ο φετινός έχει την ιδιομορφία ότι και οι 18 ομάδες μπορεί ο πρώτος να χάσει από τον δέκατο όγδοο και ανάποδα. Είναι ένας πάρα πολύ δύσκολος όμιλος, με μεγάλες μετακινήσεις. Πολύ μεγάλα έξοδα μετακινήσεων. Ίσως είναι τα περισσότερα έξοδα μετακινήσεων που είχαμε ποτέ όσα χρόνια είμαστε στη Γ΄Εθνική, αλλά είναι και συναρπαστικός ταυτόχρονα, γιατί είναι πραγματικά πάρα πολύ ωραίοι οι αγώνες μεταξύ των ομάδων».
Σε όλα αυτά τα χρόνια υπήρξε κάποια στιγμή που να νιώσατε πως κουραστήκατε από την ενασχόληση σας με την ομάδα, αλλά και με όλα αυτά που γίνονται στο ελληνικό ποδόσφαιρο και να θέλετε να τα παρατήσετε;
«Αυτό όποιον παράγοντα και να ρωτήσετε και σας πει ότι δεν έχει περάσει από το μυαλό του, θα πει ψέματα. Έχει συμβεί πάρα πολλές φορές, αλλά με το χαμόγελο των ανθρώπων που είμαστε μαζί στη διοίκηση και της ομάδας, σε τραβάει να προχωρήσεις ένα βήμα παραπάνω, να ξεχάσεις ότι έγινε και να προχωρήσεις στο επόμενο βήμα».
Η άποψη σας για το πρωτάθλημα της Γ΄Εθνικής
«Είναι ένα πρωτάθλημα, που νομίζω ότι είναι το πιο συναρπαστικό πρωτάθλημα που γίνεται και νομίζω ότι αν εξαιρέσουμε τον πρώτο όμιλο και ο δεύτερος και ο τρίτος και ο τέταρτος όμιλος είναι φοβερά συναρπαστικοί. Είναι ένα πρωτάθλημα βέβαια που είναι ξεχασμένο και από την ΕΠΟ και από την Πολιτεία. Ουσιαστικά είναι ένα πρωτάθλημα, με επαγγελματικές υποχρεώσεις και ερασιτεχνικές απολαβές.
Παρότι μαζεύει πάρα πολύ κόσμο ασχολείται πάρα πολύς κόσμος, ουσιαστικά είναι η παραγωγή παικτών, για τις επαγγελματικές κατηγορίες και για την Εθνική ομάδα μέσα από την Γ΄Εθνική προέρχεται δεν προέρχεται από άλλες κατηγορίες είναι τελείως αφημένο στην τύχη του χωρίς καμία ενίσχυση από την αρμόδια Ομοσπονδία ή το κράτος».
Πιστεύετε ότι αν η ΕΠΟ δείξει περισσότερο ενδιαφέρον, για αυτή την κατηγορία θα βοηθήσει στο να γίνει ακόμα καλύτερη και να αποτελέσει και μια κοιτίδα παραγωγής παικτών, για τις πιο πάνω κατηγορίες που είναι επαγγελματικές;
«Μα είναι η μόνη λύση που έχει. Ουσιαστικά είναι το μόνο πρωτάθλημα, μαζί με τα γυναικεία που διοργανώνει η ΕΠΟ. Είναι το μόνο πρωτάθλημα, που δεν έχουμε την πληθώρα των ξένων ποδοσφαιριστών που υπάρχουν. Στην Α΄ Εθνική ψάχνουμε Έλληνα ποδοσφαιριστή με το κιάλι στις ομάδες, στην Β΄Εθνική ευτυχώς υπάρχουν ακόμα αρκετοί. Η Γ΄Εθνική, μαζί με αυτή την δικλείδα που «υποχρεώνει» τις ομάδες να έχουν ποδοσφαιριστές κάτω των 20 ετών στο ρόστερ τους είναι η μοναδική κατηγορία, που μπορεί να παράγει ποδοσφαιριστές.
Εάν οι ομάδες δεν βοηθηθούν ήδη έχουμε φτάσει στην 14η αγωνιστική και ήδη υπάρχουν 2-3 ομάδες, που έχουν εγκαταλείψει. Παρότι η ΕΠΟ από φέτος έχει βάλει πολύ ισχυρές ποινές, στις ομάδες που δεν μπορούν να συνεχίσουν στο πρωτάθλημα. Αν δεν σκύψουν πάνω από τα προβλήματα και αν δεν σταματήσουν να το βλέπουν μόνο σαν ένα πρωτάθλημα οικονομικής αφαίμαξης των ομάδων, θα αναλωνόμαστε στα ίδια και στα ίδια όλα αυτά τα χρόνια».
Αληθεύει ότι κάποτε πήγατε σε μια προπόνηση της ομάδας και είπατε στους παίκτες, ότι αν χρειαστεί θα φύγουν όλοι τους και θα μείνετε μόνο εσείς και ο προπονητής;
«Περίπου. Ήταν πολύ παλιά αυτό. Υπήρχε μια δυσαρέσκεια τότε με τον προπονητή, αλλά στην Θύελλα έχουμε μάθει τον προπονητή τον αλλάζει η διοίκηση, δεν τον αλλάζουν οι παίκτες».
Ως παράγοντας τυγχάνετε της αναγνώρισης, από όλα τα σωματεία της ΕΠΣΑΝΑ. Πόσο σημαντικό είναι αυτό για εσάς;
«Είναι πάρα πολύ σημαντικό. Άνθρωποι με τους οποίους βρίσκεσαι αντίπαλος για ενενήντα λεπτά μέσα στο γήπεδο, να αναγνωρίζουν ότι πραγματικά στην ομάδα που βρίσκεσαι και στο πόστο που βρίσκεσαι όλα αυτά τα χρόνια, κάτι έχεις προσφέρει και κάτι καλό κάνεις. Τους ευχαριστώ πάρα πολύ… Πραγματικά με τιμάει και είναι από τα πράγματα που μου δίνουν κουράγιο για να συνεχίσω».
Μου είπατε ότι πριν από τρία χρόνια πήρατε το πρωτάθλημα στη Γ΄Εθνική. Είσαστε η μοναδική ομάδα στην ΕΠΣΑΝΑ που το κατάφερε αυτό ή κάνω λάθος;
«Όχι. Έχει πάρει το πρωτάθλημα και ο Αήττητος Σπάτων, ο οποίος ανέβηκε έπειτα στην Β΄Εθνική, μέσα από την διαδικασία των μπαράζ».
Είστε ένας από τους ελάχιστους προέδρους που καταλαβαίνει τι είναι αυτό που βλέπει στο γήπεδο. Πόσο σημαντικό είναι για έναν πρόεδρο να ξέρει από ποδόσφαιρο;
«… Αυτό που λέω είναι ότι ξέρω λιγότερο από όλους. Προσπαθώ κάθε φορά να μαθαίνω και ακούγοντας τους εκάστοτε προπονητές μας, τους παίκτες, ακόμα και παλαίμαχους ποδοσφαιριστές φίλους που έχω όταν βλέπουμε ποδόσφαιρο μαζί. Προσπαθώ να καταλαβαίνω όσο περισσότερο μπορώ.
Κάθε φορά κοιτάω να καταλάβω γιατί γίνεται αυτό, γιατί ο προπονητής κάνει αυτή την αλλαγή. Προσπαθώ. Πραγματικά πολλές φορές ενώ ακούω φίλους μου στην εξέδρα να διαμαρτύρονται για τον άλφα, βήτα λόγο αισθάνομαι ότι άστους να λένε έτσι πρέπει να γίνει προχωράει το σωστό, η ομάδα είναι στα σωστά βήματα».
Στην Γ΄Εθνική παρατηρούμε ότι υπάρχουν πολλά παράπονα για τις διαιτησίες από τις ομάδες. Σε εσάς σας έχει τύχει κάποια διαιτησία, η οποία να σας αδίκησε…;
«Ναι. Όλες τις ομάδες κάποια στιγμή, τις έχει αδικήσει ένας διαιτητής είναι δεδομένο αυτό. Και εμάς μας έχει αδικήσει και όλες τις ομάδες. Δυστυχώς υπάρχει το οξύμωρο ενώ έχει δοθεί ευκαιρία τώρα με τη Γ΄Εθνική, να ανέβουν αρκετά νέα παιδιά στις εθνικές κατηγορίες και να διαιτητεύσουν θεωρώ ότι έχουν ανέβει πάρα πολύ γρήγορα κάποια παιδιά, λόγω έλλειψης διαιτητών, οι οποίοι δεν έχουν τα παιχνίδια που είχαν τα προηγούμενα χρόνια οι διαιτητές στις τοπικές κατηγορίες και την ακόλουθη εμπειρία με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αρκετά λάθη και να έχουμε αρκετά προβλήματα.
Το επίπεδο εκπαίδευσης των διαιτητών, δεν είναι το ίδιο με αυτό που ήταν τα προηγούμενα χρόνια. Τα παιχνίδια τους είναι πολύ λιγότερα. Γενικά ενώ το ποδόσφαιρο έχει ανεβάσει ταχύτητες έχει ανεβάσει δύναμη έχει ανεβάσει επίπεδο νομίζω η διαιτησία, λόγω λειψανδρίας κυρίως και επειδή δεν υπάρχει και κίνητρο, όσο παίζουν ξένοι διαιτητές στα ντέρμπι της Α΄Εθνικής και όσο δεν ανεβαίνουν περισσότερα παιδιά, να πάρουν περισσότερα παιχνίδια και να μπορέσουν να ανέβουν όσο δεν υπάρχει κίνητρο θα έχουμε αυτά τα προβλήματα.
Το είχα πει και κάποια άλλη φορά, πως όταν ξεκίνησα το 2008 να ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο υπήρχαν συγκεκριμένοι διεθνείς διαιτητές Έλληνες. Σε λίγες μέρες μπαίνει το 2024 και οι ίδιοι διαιτητές είναι ακόμα στην Α΄Εθνική, που σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά…».
Πέρα από το ότι είστε πρόεδρος που ξέρει από ποδόσφαιρο ποτέ δεν έχετε παρέμβει στο έργο ατόμων, που τους έχετε αναθέσει αρμοδιότητες σχετικά με την ομάδα. Αυτό πόσο σημαντικό ρόλο παίζει για την εύρυθμη λειτουργία της;
«Αυτό είναι το Α και το Ω, αλλιώς θα έκανα και τον προπονητή άμα ήξερα… Εμένα η δουλειά μου είναι να προσπαθήσω να φέρω τον καλύτερο προπονητή και όσο μπορώ καλύτερους ποδοσφαιριστές, από αυτούς που ζητάει ο άνθρωπος αυτός. Μάλιστα δεν παρεμβαίνω ποτέ. Δεν θα του ποτέ, ποιους παίκτες θα φέρει.
Πάντα στον προπονητή πάμε στο τέλος της σεζόν και του λέμε ‘’αυτό το μπάτζετ έχεις με αυτά τα λεφτά πρέπει να κινηθείς αποφάσισε εσύ ποιους θα φέρεις’’… Αν με ρωτήσει και έχω άποψη θα του την πω, αλλά ποτέ δεν έχω υποδείξει σε κάποιο προπονητή, ποιον παίκτη να φέρει. Ποτέ. Και είναι και το θετικό, ότι μετά μπορώ και κρίνω…».
Είστε ένας από τους ανθρώπους, που έχετε κάνει πολύ καλές Ακαδημίες όσον αφορά την ΕΠΣΑΝΑ. Η απόφαση σας αυτή να επενδύσετε στις Ακαδημίες ως παράγοντας πιστεύετε ότι είναι κάτι πολύ σωστό και σημαντικό, την σημερινή εποχή στο ποδόσφαιρο…;
«Ήταν λύση μεγάλης ανάγκης και χρειαζόταν για την Θύελλα, γιατί δεν έχει την οικονομική δυνατότητα, ούτε το μέγεθος άλλων ομάδων, που συναγωνίζεται στη Γ΄Εθνική με τους εκατοντάδες ή να πω και χιλιάδες φιλάθλους και τις μεγάλες οικονομικές δυνατότητες. Έπρεπε να απευθυνθεί στα παιδιά της περιοχής της.
Χρησιμοποιούσε κατά κόρον, όπως χρησιμοποιεί ακόμα και σήμερα Ακαδημίες, παρότι έχει ανέβει πάρα πολύ το επίπεδο της Γ΄Εθνικής και δυσκολεύεται ένα παιδί που 16 χρονών φεύγει από την Ακαδημία. Για αυτό δημιουργήσαμε και ομάδα Β, ουσιαστικά για να ανέβει κατευθείαν στην Θύελλα στη Γ΄Εθνική. Έχω απογοητευτεί λίγο με το σύστημα της ΕΠΟ, που ουσιαστικά απελευθερώνει κατευθείαν τα παιδιά.
Δηλαδή ένα παιδί 18 χρονών, μόλις είναι έτοιμο για να το πάρεις στην πρώτη ομάδα μπορεί να το χάσεις. Μένουν ελεύθερα. Είναι σωστό από τη μια πλευρά, από την άλλη όμως αποτρέπει τις ομάδες να επενδύσουν. Αλλά για ομάδες όπως είναι η Θύελλα, που όπως είπα δεν έχουν τον πολύ κόσμο, ούτε τα απεριόριστα χρήματα οι Ακαδημίες είναι μια λύση που πρέπει να την χρησιμοποιήσουν.
Νομίζω ότι ο τρόπος που έχουμε δημιουργήσει την ομάδα Β και όλο αυτό, που κάνουμε όλα αυτά τα χρόνια μας βοηθάει και βγάζουμε κάποιους παίκτες, τους οποίους και δανείζουμε σε όμορες ομάδες φιλικά σωματεία, ώστε να μπορούν πάρουν παιχνίδια και τους χρησιμοποιούμε και στην μεγάλη ομάδα εφόσον αποδεικνύουν ότι μπορούν».
Η Θύελλα έπαιξε για πρώτη φορά στη Γ΄Εθνική την σεζόν 2013 -14, όπου και υποβιβάστηκε. Αυτός ο υποβιβασμός, σας έδωσε την ώθηση προκειμένου να γυρίσετε καλή μετέπειτα στην κατηγορία;
«Ναι βέβαια. Εκείνη η χρονιά είχε την πίκρα του υποβιβασμού, την προτελευταία αγωνιστική ουσιαστικά και ταυτόχρονα και την μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία της Θύελλας… Μην ξεχνάμε ότι η Θύελλα Ραφήνας είναι η μοναδική ομάδα, που έχει κερδίσει την ΑΕΚ στα δύο πέτρινα της χρόνια στη Γ΄ και στην Β΄Εθνική.
Ήταν η μοναδική ήττα της ΑΕΚ, σε αυτά τα δύο χρόνια στους αγώνες πρωταθλήματος της. Σίγουρα μας βοήθησε ακριβώς να δούμε τι πρέπει να κάνουμε και νομίζω ότι απ΄ότι δείχνουν τα αποτελέσματα πια, το μάθαμε το μάθημα μας».
Την φετινή πορεία της ομάδας στον όμιλο που βρίσκεται πως την κρίνετε; Θα μπορούσε να πάει ακόμα καλύτερα;
«Είμαι ικανοποιημένος. Σίγουρα, θα μπορούσαμε να πάμε λίγο καλύτερα. Πράγματα που τα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν φαίνονται στον κόσμο έξω. Τραυματισμοί απρόσμενοι και κάποιες απουσίες στέρησαν από την ομάδα βασικά της στελέχη. Υπάρχουν παιχνίδια και ειδικά κάποια μέσα στην έδρα μας, που θα μπορούσαμε να τα είχαμε κερδίσει. Δυστυχώς τα χάσαμε αλλά αυτό είναι το ωραίο του ποδοσφαίρου… Είμαστε καλά».
Αν δεν κάνω λάθος, σας έχουν ζητήσει να κατέβετε πρόεδρος στην ΕΠΣΑΝΑ. Εσείς πως το αντιμετωπίζετε αυτό;
«Δεν υπάρχει καν στην σκέψη μου. Είναι κάτι, το οποίο αυτή τη στιγμή δεν είναι ούτε στις προτεραιότητες μου, ούτε στα ενδιαφέροντα μου. Όχι ότι δεν θα ήθελα να μπορώ να βοηθάω όπως βοηθάω όπως μπορώ την Ένωση, για να είμαι ξεκάθαρος, αλλά για πρόεδρος αυτή τη στιγμή δεν έχω καμία σκέψη. Είμαι πρόεδρος στην Θύελλα. Είμαι μια χαρά».
Με δεδομένο ότι η ομάδα βρίσκεται στη Γ΄Εθνική αρκετά χρόνια πιστεύετε ότι κάποια στιγμή μπορεί να ανέβει σε επαγγελματική κατηγορία ή θεωρείτε ότι αυτό είναι το ταβάνι της…;
«Με τις γηπεδικές εγκαταστάσεις, που διαθέτουμε αυτή τη στιγμή στην περιοχή μας, το ταβάνι της Θύελλας είναι η Γ΄Εθνική. Εάν Θεού θέλοντος γίνει το καινούργιο αθλητικό κέντρο που έχει προγραμματιστεί να γίνει στην οδός Αρίωνος, στα σύνορα μεταξύ του Δήμου Σπατών – Αρτέμιδας και του Δήμου Ραφήνας – Πικερμίου, το οποίο θα είναι δύο γήπεδα που το ένα θα είναι επιπέδου Α΄ Εθνικής ουσιαστικά και θα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις ναι να κάνουμε το επόμενο βήμα. Οτιδήποτε άλλο αυτή τη στιγμή είναι αυτοκτονία. Το γήπεδο στο οποίο αγωνίζεται η Θύελλα αυτή τη στιγμή είναι ένα γήπεδο, το οποίο έχει φτιαχτεί πιθανόν την δεκαετία του ΄50 ή του ‘60».
Σε αυτό τον όμιλο που συμμετέχετε βλέπετε να υπάρχει κάποιο φαβορί για την άνοδο ή θα πάει μέχρι το τέλος η μάχη για την πρώτη θέση;
«Νομίζω ότι η Κόρινθος, η Ρόδος, ο Παναργειακός, ο Παναιγιάλειος και ο Αστέρας Βάρης είναι οι πέντε ομάδες, που θα διεκδικήσουν την άνοδο. Δεν έχω δει την Ρόδο, μόνο σε βίντεο. Θα είναι πάρα πολύ δύσκολο, όποιος κάνει τα λιγότερα λάθη θα το πάρει».
Θεωρείτε ότι η ομάδα σας είναι μια από τις καλύτερα οργανωμένες, σε επίπεδο Γ΄Εθνικής;
«Δεν μπορώ να το πω εγώ αυτό. Αυτό θα το πουν άλλοι, αλλά θεωρώ ότι είμαστε αρκετά καλά οργανωμένοι, για τις δυνατότητες μας και είναι ένα από τα πράγματα που μας κρατάει για να μπορέσουμε να είμαστε σε αυτή την κατηγορία».
Όλο αυτό που μου λέγατε πριν, ότι δεν μπλέκεστε στα πόδια του προπονητή είναι κάτι, που έχει κάνει τους παίκτες να θέλουν να έρθουν στην Θύελλα;
«Ναι βεβαίως. Βεβαίως. Γιατί έχουν την εξασφάλιση τους έχουν την σιγουριά τους. Είμαστε εκεί δίπλα τους και στα καλά και στα άσχημα. Όταν λέω άσχημα εννοώ κάποιο τραυματισμό κτλ. γιατί εκεί πραγματικά φαίνεται μια διοίκηση. Στις επιτυχίες είναι πολύ εύκολο. Όταν είναι το άσχημο, το δύσκολο εκεί πρέπει να είσαι εκεί και βέβαια αν είναι πολύ καλοί και πείσουν τον προπονητή τους, θα παίξουν. Δεν υπάρχει κάτι άλλο».
Απ΄ότι καταλαβαίνω η Θύελλα είναι μια ομάδα, που έχει μια ιστορία και προσπαθεί και την συνεχίζει με το να εξελίσσεται όσο καλύτερα γίνεται στα επόμενα χρόνια;
«Ακριβώς και τώρα γίνεται μια προσπάθεια να φέρουμε στο Συμβούλιο, νέα παιδιά, νέους ανθρώπους της περιοχής, να μας πλαισιώσουν γιατί κακά τα ψέματα και εμείς μεγαλώνουμε».
Σε μια ομάδα όπως η δική σας, πόσο σημαντικό ρόλο παίζει το να έχετε έναν ψυχολόγο;
«Νομίζω ότι όσο περνάνε τα χρόνια είναι πιο σημαντικό από ποτέ. Αν μου το έλεγαν αυτό, όταν ξεκίνησα το 2008 ή το 2010, πιθανόν να γέλαγα. Τελικά βλέπω ότι όσο περνάνε τα χρόνια, με τα θέματα και τα προβλήματα που έχουμε όλοι μας στις οικογένειες μας, τελικά χρειάζεται και ψυχολόγος ή συνεργασία με ένα πολύ καλό ψυχολόγο και στις ομάδες».
Την προσεχή αγωνιστική αντιμετωπίζετε τον Παναιγιάλειο, που αποτελεί μια από τις πιο ιστορικές ομάδες του ομίλου. Είναι η ευκαιρία σας θα μπορούσε να πει κάποιος, να μετρήσετε τις δυνάμεις σας με έναν από τους διεκδικητές της ανόδου;
«Ε βέβαια. Όλα αυτά τα παιχνίδια, όπως με την Κόρινθο, με την Ρόδο που θα γίνει με τον Αστέρα Βάρης, με τον Παναργειακό είναι παιχνίδια που δείχνουν πόσο ψηλά μπορείς να φτάσεις. Ένα θετικό αποτέλεσμα, στην έδρα ενός μεγάλου αντιπάλου πάντα μετράει διπλά και ψυχολογικά και βαθμολογικά».
Στον επίλογο των όσων ανέφερε παραπάνω ο ίδιος έσπευσε να προσθέσει τα εξής: «Σε αυτή την ομάδα ξέχωρα από τον πρόεδρο, γιατί δεν είναι μια προεδρική ομάδα είναι μια ομάδα συμβουλίου υπάρχουν άνθρωποι που είναι πάνω από 30 χρόνια. Να μην πω και παραπάνω ίσως κοντά στα 40 πια σύμβουλοι. Πρώην ποδοσφαιριστές, νυν σύμβουλοι. Υπάρχουν τα αδέρφια οι κύριοι Μυτιληναίοι. Υπάρχει ο κύριος Μπίλιος. Υπάρχει ο κύριος Παπακωνσταντίνου. Άνθρωποι που πραγματικά, όλα αυτά τα χρόνια έχουν βάλει τεράστια πλάτη και γνώσεις, γιατί έχουν παίξει και ποδόσφαιρο, για να βρίσκεται η ομάδα αυτή εδώ που είναι».
anotherfootballday.wordpress.com
