Πέρασα το προχθεσινό βράδυ με συγγενικά μου πρόσωπα στην περιοχή του Αγίου Χαραλάμπου στη Ραφήνα, αρκετά μακριά από τα σημεία στα οποία ξέσπασαν οι φονικές πυρκαγιές. Στο ακριβώς απέναντι σπίτι, φιλοξενούνταν δύο πυρόπληκτοι και μπορούσες σχεδόν όλη μέρα να ακούσεις ιστορίες και λεπτομέρειες για όσα τραγικά συνέβησαν εκείνη την αποφράδα Δευτέρα.
Γύρω στις 00:00, η γειτονιά μας βυθίζεται στο σκοτάδι, καθώς το ρεύμα διακόπτεται. Αρκετοί ήταν εκείνοι που ταράχτηκαν και κοιτάχτηκαν μεταξύ τους διερωτώμενοι “λες;”. Το μυαλό των Ραφηνιωτών οργιάζει πλέον μετά τα όσα έζησε η περιοχή και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που φοβήθηκαν πως η διακοπή μπορεί να σχετίζεται με κάποια πυρκαγιά είτε σε στύλο της ΔΕΗ είτε οπουδήποτε.
Ενημερώθηκα μάλιστα πως κάποιοι πακέταραν τα πράγματά τους στο αμάξι ώστε να διαφύγουν γρήγορα-γρήγορα, σε περίπτωση που ίσχυε κάτι τέτοιο. Άλλοι, μεταξύ των οποίων και συγγενικό μου πρόσωπο, “πολιόρκησαν” τη ΔΕΗ με συνεχή τηλεφωνήματα προκειμένου να ενημερωθούν για το πού οφειλόταν η βλάβη και αν χρειάζεται να φοβόμαστε.
Η ουσία ήταν ότι εν τέλει επρόκειτο για κάποια τεχνική βλάβη στη Λούτσα, η οποία έφερε το σκότος σε ολόκληρη τη Ραφήνα. Αποτέλεσε ωστόσο το πλέον περίτρανο παράδειγμα που επιβεβαιώνει ότι οι Ραφηνιώτες, ακόμη κι εκείνοι που επ’ ουδενί δεν κινδύνευσαν, ζουν μέσα στον φόβο κι έχουν το νου τους μη συμβεί κάτι.
Όσο “αρρωστημένο” κι αν ακούγεται, όσο υπερβολικό για κάποιους, δεν μπορείς παρά να το θεωρήσεις φυσιολογικό. Αυτά που έγιναν δεν έχουν προηγούμενο. Κι όταν αυτό συμβαίνει ακριβώς δίπλα σου, έχεις κάθε λόγο να φοβάσαι.
Δεν θέλω καν να μπω στη διαδικασία να σκεφτώ τους ανθρώπους που πραγματικά κινδύνευσαν κι επλήγησαν… Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!
Μάριος Μάντζος
energyin.gr
