Ο Σπύρος Λουκάτος έκλεισε 30 μήνες ως επικεφαλής του ΔΟΠΑΠ Ραφήνας – Πικερμίου. Αθόρυβα έχει καταφέρει να βελτιώσει δομές και δράσεις, σε όλα τα επίπεδα ειδικά στον Πολιτισμό και τον Αθλητισμό. Ευγενής αλλά και καυστικός αιφνιδιάζει ευχάριστα με τον τρόπο που τοποθετείται, εξηγώντας γιατί πήρε θέση υπέρ της δημοτικής αρχής.
Μάλιστα κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της κουβέντας «ξεσπάει» λέγοντας: «Παιδιά σάς χάσαμε ή μάλλον δεν σας βρήκαμε ποτέ»….
Η αποφράδα μέρα της 23ης Ιουλίου του 2018 δεν τελείωσε ποτέ, σημάδεψε τις ψυχές όλων μας, σημάδεψε την τοπική κοινωνία, την ζωή του τόπου, ξεχώρισε τους ανθρώπους από τους πολιτικούς…
Συνέντευξη στον Παναγιώτη Ι. Δρίβα
-Είχαμε ζητήσει να μιλήσουμε μαζί σας αλλά μεσολάβησαν οι εκλογές. Τότε είχατε πει πώς δεν είστε πολιτικός, και πώς δεν θα έπρεπε να δημιουργηθούν λανθασμένες εντυπώσεις….
Είναι αλήθεια ότι δεν επιθυμούσα να εμπλακώ στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση. Το είχα δηλώσει 6 μήνες αφού ανέλαβα χρέη προέδρου στον ΔΟΠΑΠ και το τήρησα παρά τις πιέσεις που δέχθηκα να συμμετάσχω και τις… απόψεις διαφόρων γραφικών ότι ο ΔΟΠΑΠ είναι το σκαλοπάτι για το δημοτικό συμβούλιο. Κάποιοι μάλιστα στοιχημάτιζαν για την κάθοδό μου στις εκλογές.
Επί τη ευκαιρία ας περάσουν τώρα να πληρώσουν τα στοιχήματα.
-Πάντως εκ του αποτελέσματος, όχι μόνο τοποθετηθήκατε, αλλά μπήκατε και στην πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης βοηθώντας στην εκλογή του Βαγγέλη Μπουρνούς. Τι σας έκανε να αλλάξετε γνώμη;
Το ότι δεν ήθελα να πολιτευτώ, δεν σημαίνει ότι δεν έχω άποψη και ότι μου απαγορεύεται να την εκφράσω στο πλαίσιο πάντα πού επιτρέπει η δημοκρατία μας. Η καθαρά προσωπική απόφαση να στηρίξω την παράταξη του Δημάρχου και να αποφασίσω να τον προλογίσω στις δύο συγκεντρώσεις του στην Ραφήνα προήλθε κυρίως από τον ανηλεή πόλεμο που δέχθηκε ειδικά στα μέσα κοινωνική δικτύωσης. Πραγματικά στην αρχή ένιωσα αμήχανα και στην συνέχεια οργή για τις επιθέσεις κυρίως σε προσωπικό επίπεδο. Υπήρχαν δεκάδες πράγματα για να ασκήσει κάποιος κριτική αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς για τον Βαγγέλη κάποιοι προτίμησαν το ψέμα και την κακοήθεια αντί να κρίνουν τα πεπραγμένα του.
Εντάξει να τον κατηγορήσουμε για ότι θέλετε, αλλά ρε μάγκες, και συγγνώμη για την έκφραση, όχι και για τον τρόπο που ενήργησε μετά τις φωτιές. Κοιμόταν στο δημαρχείο, άφησε ακόμα και την οικογένεια του σε χέρια φίλων και ασχολούνταν 24 ώρες το 24ωρο με το να κινητοποιήσει το κράτος ώστε να απαλύνει τον πόνο ανθρώπων που καταστράφηκαν και να βελτιώσει τον τρόπο διαβίωσης τους…. Δεν ανέχομαι λοιπόν να κουνάνε το δάκτυλο οι απόντες, αυτοί που έπαιζαν τένις εκείνες τις ημέρες ή ήταν διακοπές.
Η κριτική και τα σχόλια κάτω από αναρτήσεις είναι πανεύκολα. Στα δύσκολα όμως και στην παρουσία δίπλα στον συνάνθρωπο, παιδιά σας χάσαμε ή μάλλον δεν σας βρήκαμε ποτέ. Φυσικό και επόμενο λοιπόν να πάρω θέση και να στηρίξω αυτούς που έδωσαν και την ψυχή τους όπως π.Χ. ο Σάββας Αραπκιλής και πολλοί άλλοι που σίγουρα κάποιον θα ξεχάσω αν προσπαθήσω να τους αναφέρω όλους.
-Πριν από ένα χρόνο σαν σήμερα, αν και μόλις είχατε βγει από το χειρουργείο, βρεθήκατε στο κλειστό γυμναστήριο Ραφήνας μαζί με δεκάδες εθελοντές προσπαθώντας να διαχειριστείς μία εντελώς πρωτόγνωρη και τραγική κατάσταση για όλους μας και αναφέρομαι στη δομή για τους πυρόπληκτους με ρουχισμό, εξοπλισμό, είδη πρώτης ανάγκης, κ.α.. Τι σας έμεινε από όλο αυτό;
Οι εικόνες και όλα αυτά που έζησα θα μπορούσα κάλλιστα να τα αποτυπώσω σε βιβλίο. Είδα ανθρώπους να φιλάν τα χεριά επειδή κάποιος τους έδωσε μια εξάδα νερά, εθελοντές να έρχονται να βοηθήσουν από τα πιο απίθανα μέρη όχι μόνο της Ελλάδας αλλά του κόσμου και να προσφέρουν ανιδιοτελώς για εβδομάδες. Είδα νέα παιδιά να είναι καθημερινά στο κλειστό, που έβραζε από τη ζεστή με το χαμόγελο και πολλές φορές νηστικά, να συνεισφέρουν επί 12ωρα. Είδα βέβαια και τον κακό μας εαυτό σε κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις. Να προσπαθούν κάποιοι να οικειοποιούν βοήθεια που δεν την χρειάζονταν και να την στερήσουν από αυτούς που την είχαν ανάγκη.
Από την άλλη γέμισα ελπίδα γιατί είδα τους νέους της πόλης μας να βοηθούν τα μάλα αντί να είναι αραχτοί σε κάποια θάλασσα. Πιστεύω εμείς οι μεγαλύτεροι να μην αλλοιώσουμε το χαρακτήρα τους και έτσι σιγουρά το αύριο θα είναι πιο ελπιδοφόρο.
Ήταν οι μέρες που σε «γέμιζαν» και σου «ψιθύριζαν» στο αυτί (ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ). Θέλω να πιστεύω και εύχομαι να μην χρειαστεί να ξαναζήσουμε τέτοιες στιγμές.
-Δυόμιση χρόνια Πρόεδρος στο ΔΟΠΑΠ Ραφήνας-Πικερμίου. Τον φορέα που αποτελεί το απόλυτο «εργαλείο» και τη βιτρίνα του Δήμου. Θα θέλαμε ένα σύντομο απολογισμό…
Καταρχάς στα Πολιτιστικά. Οι δράσεις είναι συνεχείς όλη τη χρονιά. Για πρώτη φορά στο Δήμο μας έγιναν πράγματα όπως το χριστουγεννιάτικο χωριό, ανοικτές δωρεάν συναυλίες και ποικίλες εκδηλώσεις όπως παρουσιάσεις βιβλίων, καθώς και εκθέσεις τουλάχιστον όσο είχαμε ελεύθερη την αίθουσα του πνευματικού κέντρου καθώς όπως γνωρίζετε έχει παραχωρηθεί για τις ανάγκες του υπουργείου υποδομών για τους πυρόπληκτους.
Κορωνίδα θεωρώ τα χριστουγεννιάτικα χωριά που λειτουργήσαμε εντελών δωρεάν για τους δημότες μας χάρη βέβαια και στη γενναία απόφαση του δήμαρχου και του δημοτικού συμβουλίου να μας βοηθήσει οικονομικά.
Κάποιοι, ευτυχώς ελάχιστοι, μάλλον προτιμάνε τις εποχές που η πλατεία είχε ένα μικρό φωτισμένο καραβάκι ή ένα δεντράκι και ειδικά φέτος το πολέμησαν σε βαθμό γελοιότητας. Η γεμάτη πλατεία από κόσμο και παιδιά καθώς και τα γεμάτα μαγαζιά ήταν η πιο καλή απάντηση στους… «ειδήμονες».
Οι Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις πρέπει να μείνουν στην πόλη μας και να βελτιωθούν ακόμα περισσότερο ώστε να γίνει η περιοχή μας σημείο αναφοράς ειδικά για αυτές τις αγίες και γιορτινές μέρες. Τεράστια βοήθεια στην πραγματοποίηση των εκδηλώσεων μας όλο τον χρόνο προσφέρει ο ΟΛΡ τον οποίο και ευχαριστώ και ειδικά την κυριά Αδαμοπούλου που είναι αρωγός σε όλες τις εκδηλώσεις.
Πολιτιστικά θεωρώ ότι θα… «απογειωθούμε» μόλις παραλάβουμε όλο το κτήριο του πνευματικού μαζί με το κλειστό αμφιθέατρο.
Η φιλαρμονική είναι στην πιο παραγωγική της φάση με σχεδόν 50 μουσικούς, αλλά κυρίως να αποτελεί ένα πάρα πολύ οικονομικό «φροντιστήριο» ώστε να ασχοληθεί κάποιος με τη μουσική. Πραγματικά οι γειτονικοί δήμοι «ζηλεύουνε» τη λειτουργία της.
Στα αθλητικά πλέον υπάρχουν τρία αθλητικά κέντρα.
Στο Πικέρμι:
Κλειστό γυμναστήριο με καινούργιο δάπεδο, βελτιωμένα αποδυτήρια και αρκετές επεμβάσεις στην φέρουσα δομή του. Υπάρχουν βέβαια αρκετές ελλείψεις ακόμα.
Γήπεδο ποδοσφαίρου με νέα αποδυτήρια, αυτές τις μέρες τελειώνει και η κατασκευή των πάγκων οπότε από την νέα χρονιά όλοι οι αγώνες του Αετού Πικερμίου θα δίνονται εκεί.
Δημιουργήθηκε επίσης και κυλικείο στο αθλητικό κέντρο ώστε να γίνει και στέκι για τους κάτοικους της περιοχής.
Στη Ραφήνα:
Δίδυμη εγκατάσταση στην διασταύρωση, μικρό κλειστό γυμναστήριο και προπονητήριο ποδοσφαίρου σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό και τα δυο από πλευράς εγκαταστάσεων.
Κλειστό γήπεδο. Ολική ανακατασκευή από την εταιρία Μυτιληναίος ενεργειακή αναβάθμιση. Σύντομα θα χρειαστεί νέο παρκέ.
Γήπεδο ποδοσφαίρου. Νέος χλοοτάπητας και ανακατασκευή στα μπάνια των αποδυτήριων ενώ με την παράδοση του γηπέδου από την περιφέρεια έχουν προγραμματιστεί αρκετές επεμβάσεις.
Δράσεις ποικίλες όπως αγώνες δρόμου (ΑΡΑΦΗΝΕΙΑ-ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΟΥΠΟΛΗ), αγώνες κολύμβησης καθώς και αγώνες κοινωνικής προσφοράς.
Τέλος κολυμβητήριο Ραφήνας. Στολίδι και η πρώτη δημοτική εγκατάσταση με βιολογικό. Καθημερινή μάχη να το κρατάμε σε αυτό το επίπεδο.
Ο τομέας του Περιβάλλοντος πρέπει να παραδεχτώ ότι έχει αδικηθεί περισσότερο.
Έγιναν όμως κάποια σεμινάρια καθώς και αρκετές δράσεις στις καμένες περιοχές σε συνεργασία με εταιρίες όπως η ΕLPEN ή ο ΣΚΑΪ καθώς και κάποιες άλλες σε συνεργασία με το παράρτημα οδηγών Ραφήνας. Ωστόσο λείπουν πολλά κομμάτια για να συμπληρωθεί το παζλ.
-Αθλητικός πλουραλισμός λοιπόν και εκτόξευση των πολιτιστικών δράσεων του φορέα. Εύκολο ή δύσκολο τελικά;
Πάρα πολύ δύσκολο. Οι εγκαταστάσεις μεγάλωσαν και πολλαπλασιάστηκαν. Οι δράσεις αυξήθηκαν ραγδαία ενώ από την άλλη πλευρά το προσωπικό του ΔΟΠΑΠ είναι ακριβώς το ίδιο τα τελευταία 10 χρονιά. Όσο για τη χρηματοδότηση, είναι το 1/3 συγκριτικά με την περασμένη δεκαετία.
Όμως χάρη στο φιλότιμο και την εθελοντική προσφορά των υπάλληλων καθώς και φίλων του οργανισμού όπως οι δάσκαλοι μας στους κύκλους μας (κος ΒΡΕΤΟΣ κα ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ κα ΣΤΑΥΡΟΥ κα ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ ) καθώς και μιας ομάδας ανθρώπων φίλων τα καταφέρνουμε, νομίζω ικανοποιητικά.
-Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο επίτευγμα κατά τη διάρκεια της θητείας σας στον Οργανισμό;
Το μεγαλύτερο επίτευγμα θα είναι, όταν αποχωρήσω, να έχω βελτιώσει την ήδη υπάρχουσα κατάσταση. Μόνον έτσι έχει νόημα για μένα, και όχι να με θυμούνται ως ακόμη έναν πρόεδρο που πέρασε από τον Οργανισμό. Το αν θα τα καταφέρω θα φανεί στο τέλος.
-Κλείνοντας θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε για τη μεγάλη σας αγάπη, τη Θύελλα Ραφήνας. Προσδοκίες για τη φετινή χρονιά, και ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια για το Σύλλογο;
«Αδικημένη» από εμένα τα τελευταία 2,5 χρονιά επειδή λόγω των αυξημένων υποχρεώσεων αφιερώνω πλέον πολύ λιγότερο χρόνο. Νομίζω όμως ότι πια οι βάσεις έχουν μπει για τα καλά.
«Παράγει» ποδοσφαιριστές, στελεχώνει με δικά της παιδιά τα τμήματα της και στέκεται αξιοπρεπέστατα. Δεν έχει σημασία η κατηγορία η οποία παίζει, σημασία έχει ότι υπάρχει πλέον ορατό μέλλον.
Πρώτα απ’ όλα θέλω και εύχομαι να είναι υγιή όλα τα μέλη της ομάδας και όλα θα βαδίσουν τον δρόμο τους. Έχω απολυτή εμπιστοσύνη στο τεχνικό επιτελείο, στην διοίκηση και τους αθλητές. Όλοι γνωρίζουν ότι όταν με χρειαστούν θα είμαι εκεί πριν το ζητήσουν.
Όσα για τους στόχους και τα όνειρα για το μέλλον θα τα δούμε και θα προσπαθήσουμε να τα πραγματοποιήσουμε όταν παραδοθεί το νέο αθλητικό κέντρο στην Αριώνος.
Θα ήθελα και πάλι να σας ευχαριστήσω για το βήμα να αναφερθώ σε κάποια λίγα πράγματα. Κλείνοντας να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικογένεια μου που «ανέχεται» τις πολύωρες απουσίες μου καθώς και τον αδερφό μου που αναπληρώνει τα κενά στην εργασία μου.
-Ευχαριστούμε για τη συζήτηση….
Ευχαριστώ και εγώ….
Πηγή: Εφημερίδα Polis
