Στην κάμερα της εκπομπής Ελένη μίλησε η Στεφανία Γουλιώτη, η οποία εισέβαλλε στο προηγούμενο επεισόδιο της σειράς Maestro, στον ρόλο της κυνικής Αλεξάνδρας, Η οποία ανήκει στο παρελθόν του Ορέστη και σε όσα έχει αφήσει πίσω του και θέλει να ξεχάσει.
Αναφερόμενη στη σειρά, η Στεφανία Γουλιώτη τόνισε τον τρόπο που χειρίστηκε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης τα θέματα που καυτηριάζει στο σενάριο του Maestro. Όπως επίσης και το γεγονός πως η ίδια δεν αντιλήφθηκε ότι το διάστημα που έκαναν παρέα, εκείνος την παρατηρούσε κι έγραφε τον ρόλο της: «Ο Χριστοφόρος Παπακαλιάτης με μαεστρία καταφέρνει και αφήνει μυστήριο το παρελθόν του Ορέστη, μέχρι που εμφανίζεται η Αλεξάνδρα. Εκείνη νομίζει ότι ο Ορέστης της ανήκει και εμφανίζεται στο νησί για να τον φέρει πίσω. Ο Χριστοφόρος έχει αυτό που έχουν οι μεγάλοι ευφυείς άνθρωποι, οι οποίοι δεν σου μεταδίδουν πόσο ευφυείς είναι. Δεν ήξερα ότι ενώ κάναμε παρέα με τον Χριστόφορο αυτός ερχόταν για να γράψει το ρόλο της Αλεξάνδρας για εμένα!», αποκάλυψε στη Δήμητρα Καλφούντζου.
Δεν παρέλειψε να προσθέσει πως σεναριακά, αναφέρονται κοινωνικά ζητήματα που θα έπρεπε από καιρό να είναι λυμένα και ξεπερασμένα: «Το γεγονός ότι χρειάζεται να έρθει ο Χριστοφόρος Παπακαλιάτης με το Maestro για να θυμίσει σοβαρά ζητήματα είναι ένα πρόβλημα της κοινωνίας μας. Θα εστίαζα, εκτός από τη ζωή της γυναίκας που κακοποιείται και στη ζωή εκείνης που είναι μέσα σε ένα γάμο χωρίς να είναι ευτυχισμένη. Στην κοινωνία μας ο γάμος και το παιδί είναι συνυφασμένος με την επιτυχία και έτσι κάνουν παιδιά γυναίκες που δεν θα έπρεπε. Η μεγαλύτερη νεύρωση και δυστυχία ξεκινά από το να προσπαθήσεις να φτάσεις ένα βαθμό ευτυχίας που δεν είναι δικός σου», συμπλήρωσε για να δείξει το πρόβλημα που έχει με την εικόνα της η Αλεξάνδρα χωρίς τον Ορέστη.
Η Στεφανία Γουλιώτη αναφέρθηκε και στην δική της περίπτωση και το πώς ένιωθε όταν η μητέρα την παρότρυνε να κάνει οικογένεια και να γίνει μητέρα λέγοντάς της χαρακτηριστικά πως «Θα περάσει το τρένο και θα το χάσει». Αυτό είναι ένα θέμα που: «Τα παιδιά σκεφτόμαστε πως θα ανέβουμε στα μάτια των γονιών μας», είπε στην κάμερα ενώ σκέφτεται συχνά τι θα έκανε τον πατέρα της περήφανο. Η ενασχόλησή της με το θέατρο ήρθε στη ζωή της πολύ νωρίς: «Έκανα θέατρο από παιδί. Όταν σταμάτησα για να δώσω πανελλήνιες εξετάσεις έβλεπα εφιάλτες ότι διέκοπτα παραστάσεις και ανέβαινα εγώ στη σκηνή» κι αυτό ήταν μια απόδειξη πως μόνο ηθοποιός θα μπορούσε να γίνει.
Μιλώντας για τις ανθρώπινες σχέσεις σχολίασε τις αναστολές που υπάρχουν στην έκφραση των συναισθημάτων: «Φοβόμαστε να κλάψουμε. Είναι και αυτό μέρος της καταπίεσης που ζούμε. Το ίδιο ισχύει και με το σ’ αγαπώ, νομίζουμε ότι είναι δείγμα αδυναμίας. Προσπαθώ να λέω σ αγαπώ, αλλά έχω κι εγώ όπως οι περισσότεροι θέμα με τη δέσμευση. Μόλις εγκαταλείψεις ένα κομμάτι σου και το παραδώσεις στον άλλον, είσαι μίσος», πρόσθεσε ολοκληρώνοντας.
ieidiseis.gr
