Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα από την τραγωδία στα Τέμπη, που στοίχησε τη ζωή σε 57 ανθρώπους.
Ήταν 28 Φεβρουαρίου 2023 ώρα 23.22. Ένας εκκωφαντικός θόρυβος. 57 ψυχές χάνονται από την σφοδρή σύγκρουση δυο αμαξοστοιχιών στα Τέμπη.
Ο χρόνος σταματά για τους συγγενείς των θυμάτων και των τραυματιών καθώς εκείνη η μέρα θα τους σημαδέψει. Η Ελλάδα συγκλονισμένη παρακολουθεί τις εξελίξεις για την μεγαλύτερη τραγωδία στην ιστορία των σιδηροδρόμων.
«Μαμά θα αργήσω, κοιμήσου».
Μαμά δύσκολη νύχτα».
Μηνύματα που δεν έχουν σβηστεί από τα κινητά των συγγενών. Είναι τα τελευταία τους λόγια, λόγια με βαθύ συμβολισμό.
Είναι μηνύματα που δύσκολα θα σβηστούν, και που με νύχια και με δόντια θα κρατηθούν στην μνήμη των κινητών τηλεφώνων των συγγενών. Είναι η απόδειξη της τραγωδίας, είναι τα τελευταία τους λόγια.
Είναι ίσως η απόδειξη ότι πρόκειται για έγκλημα. Ποιος άλλωστε μπορεί να σβήσει ένα τέτοιο μήνυμα, μία τέτοια συνομιλία;
Τα νέα για κάποιους είναι καλά, βγήκαν ζωντανοί. Το ίδιο δεν ισχύει όμως για 57 ανθρώπους, που βρήκαν τραγικό θάνατο στις πυρακτωμένες λαμαρίνες μετά από την σφροδή σύγκρουση της εμπορικής αμαξοστοιχίας με την επιβατική.
Η Ανθή Βούλγαρη, βρέθηκε στο σημείο μηδέν, στο ντοκιμαντέρ #ΜΑΜΑΕΡΧΟΜΑΙ και μίλησε με συγγενείς θυμάτων και τραυματίες.
Οι περιγραφές ανατριχιάζουν, με τον ανθρώπινο νου να μην μπορεί να μπει στη διαδικασία να συλλάβει και να συνειδητοποιήσει αυτό που βίωσαν εκεινη την νύχτα.
Οι επιβάτες, όπως αποδεικνύεται από τα μηνύματα που έστελναν στους συγγενείς τους, μαρτυρούσαν τον προβληματισμό τους, και ίσως κάποιο προαίσθημα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.
Ένα από τα θύματα, ο Δημήτρης Οικού, έστελνε μηνύματα στην αδερφή του και τής εξέφρασε τον προβληματισμό του.
«Συνήθως δεν μιλούσαμε συνέχεια αλλά εκείνη την ώρα ανταλλάξαμε πολλά μηνύματα. Μου είπε πως παραλίγο να γίνει δυστύχημα στο Παλαιοφάρσαλο και πως από “θαύμα” δεν θρηνήσαμε νεκρούς. Τρομερά μηνύματα αν τα ακούσεις«, είπε η αδερφή του στην Ανθή Βούλγαρη.
Η περιγραφή του Δημήτρη στο ηχητικό μήνυμα σοκάρει, καθώς ο ίδιος δεν γνωρίζει το τραγικό παιχνίδι της μοίρας.
Η Ντίνα Μαγδαλιανίδη περιέγραψε στην Ανθή Βούλγαρη την στιγμή της σύγκρουσης. Τα λόγια της… μαχαίρι στην καρδιά.
Έγινε η σύγκρουση και έσπασε το πόδι μου. Η μία πλευρά του ποδιου μου ήρθε πάνω. Οι γύρω μου είχαν πέσει πάνω μου»
«Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα με το ατύχημα είναι πως θα αντιδράσει η οικογένεια μου αν το μάθει. Είπα «δεν πρέπει να πεθάνω». Κάποια στιγμή δεν πονούσα, είχα μουδιάσει και έλεγα πως πρέπει να βγω αν και είχα διαλυθεί, το σώμα μου είχε διαλυθεί. Είναι το ένστικτο επιβίωσης. Σε κάποιους που μας δόθηκε η ευκαιρία να είμαστε σε καλύτερη κατάστασης ή να καούμε ή να σκοτωθούμε ακαριαία, έπρεπε να επιβιώσουμε. Σερνόμουν με την πίσω πλευρά και βρήκα μία χαραμάδα βγήκα και έπεσα πάνω στις ραγές με το σχεδόν κομμένο πόδι μου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σπάσουν πολλά σημεία του σώματός μου χειρότερα. Σερνόμουν μέχρι που βρήκα ένα φως και ήταν εκεί που είχε ξεκινήσει η φωτιά στο ρέμα», ανέφερε μεταξύ άλλων.
Οι συγγενείς αλλά και οι τραυματίες ψάχνουν δικαίωση.
