Πως μια κίνηση στην κεντρική πλατεία και στο λιμάνι έδωσε νέα πνοή στην τοπική αγορά… Είναι ίσως από τα λίγα «καλά» μέσα σε όλες αυτές τις δυσκολίες και τα προβλήματα που μας έφερε η περιπέτεια της πανδημίας και της καραντίνας λόγω φυσικά του κορονοϊού.
Στην προσπάθεια να βρεθούν λύσεις για να δουλέψουν τα μαγαζιά πάρθηκε η απόφαση να βγάλουν τραπεζοκαθίσμτα στην κεντρική πλατεία της Ραφήνας αλλά και στο Λιμάνι.
Δεν σας κρύβω πως αρχικά αυτή η ιδέα μου «ξένισε» λίγο παράξενα στα αυτιά μου, για την εικόνα κυρίως της πλατείας, όμως αμέσως διαπίστωσα πως μπορεί τελικά το αποτέλεσμα να είναι καλό. Κατ΄αρχάς δεν θα ήμουν αντίθετος σε μια τέτοια κίνηση από την στιγμή που θα βοηθούσε τα μαγαζιά της περιοχής. Αυτό δεν το συζητώ. Ας ξεκινήσω όμως πρώτα για την πλατεία Πλαστήρα.
Επειδή τα καλοκαίρια στην πλατεία γίνεται ένας χαμός από μπάλες, ποδήλατα, μηχανές μεγάλου κυβισμού και τα παιδιά που παίζουν ανέμελα, τρέχουν δεξιά αριστερά και πολλές φορές με κίνδυνο να «πέφτουν» αναμεταξύ τους, θεωρούσα πως το να κάθεται κάποιος για καφέ ή ποτό ή φαγητό κάπου στο… ενδιάμεσο, θα ήταν ένα επιπλέον «εμπόδιο» για τους πελάτες.
Τελικά μόλις στρώθηκαν τα τραπέζια, οι καρέκλες, τα σκαμπό, οι γλάστρες, τα χωρίσματα κλπ. η πλατεία απέκτησε μια κοσμοπολίτικη γεύση, η εικόνα με τον κόσμο να κάνει την βόλτα ή τον περίπατό του, ή να κάθεται και να απολαμβάνει την παγωμένη μπύρα του είναι ωραία και τίποτα δεν χαλάει ούτε πρακτικά ούτε λειτουργικά ούτε αισθητικά τους ραφηνιώτες.
Σίγουρα είναι πολύ αισιόδοξο όλο αυτό, ακόμα κι αν έγινε λίγο «πρόχειρα», λίγο μη οργανωμένα ίσως λόγω της βιασύνης να ανοίξουν όσο πιο γρήγορα γινόταν τα μαγαζιά. Όμως η εικόνα μέρα με τη μέρα βελτιώνεται, γίνονται κινήσεις που ομορφαίνουν το μέρος και γιατί όχι την επόμενη φορά, next summer δηλαδή, αφού κι ο Δήμαρχος Βαγγέλης Μπουρνούς το σκέφτεται θετικά, να γίνει κάτι πιο οργανωμένο και πιο εικαστικά ωραίο.
Στα «πλην» αν μπορεί κανείς να το πει αυτό, η μπάλα που συνεχίζεται παρά την απαγόρευση που υπάρχει και ίσως το γεγονός ότι ακόμα ο περισσότερος κόσμος δεν αποφασίζει να κάτσει τα μαγαζιά εστίασης. Παρατηρήσαμε ότι τα κλαμπάκια, και τα μπαρ έχουν κίνηση και ειδικά κάποιες μέρες αρκετά σημαντική, ενώ τα «φαγάδικα» ακόμα δεν πήραν μπρος. Αυτό όμως είναι γενικό το κακό. Πιστεύω ότι είναι θέμα χρόνου να ξεκινήσουν κι αυτά δυναμικά.
Όπως και να έχει πάντως η κίνηση αυτή έδωσε νέα πνοή στην τοπική αγορά και απ΄ότι φαίνεται από το μικρό διάστημα που λειτουργούν τα μαγαζιά, ο κόσμος είδε με καλό μάτι όλο αυτό και ανταποκρίθηκε θετικά. Άλλωστε μια βόλτα στην πλατεία σίγουρα θα σας πείσει γι αυτό. Το ίδιο συνέβη και στις επάνω πλατείες όπου απλώθηκαν τα τραπεζοκαθίσματα και οι πελάτες δείχνουν πως τους αρέσει να κάθονται έξω.
Στο λιμάνι παραχωρήθηκε ο δρόμος που περνά μπροστά από τα μαγαζιά, ένας δρόμος που αποτελούσε τροχοπέδη μέχρι σήμερα στους πεζούς αλλά και στους οδηγούς αφού δεν μπορούσαν να περάσουν με την ησυχία τους και να ψωνίσουν ή να κάτσουν να φάνε.
Θεωρώ ότι ο δρόμος αυτός έπρεπε να έχει κλείσει εδώ και χρόνια. Να γίνει –όπως κι έγινε- ένας διάδρομος που θα εξυπηρετεί τους περαστικούς ή τους πελάτες των ψαράδικων και των άλλων μαγαζιών κι από την άλλη όσοι θέλουν να κάτσουν στις ψαροταβέρνες ή στα φαγάδικα του λιμανιού να έχουν την αίσθηση του νησιού και της γνωστής περαντζάδες που γίνεται σε όλα τα νησιά όλη τη μέρα, αλλά κυρίως το βράδυ όπου κόβουν και την κυκλοφορία των οχημάτων.
Σίγουρα είναι μια κίνηση που αν μη τι άλλο δίνει λύση στα μαγαζιά να αυξήσουν την χωρητικότητα και κατά συνέπεια να μεγαλώσουν την πελατεία τους. Βέβαια το πρόβλημα εκεί είναι για αυτούς που κατεβαίνουν στο λιμάνι με το αυτοκίνητο. Πάντα υπήρχε η δυσκολία του πάρκινγκ, πόσο μάλλον τώρα που «μίκρυνε» ο χώρος. Για πρώτη φορά πάντως που εφαρμόστηκε, τα μαγαζιά στο λιμάνι λειτουργούν και μάλιστα όπως λένε οι ίδιοι είναι αρκετά ικανοποιημένοι.
Γενικά πιστεύω πως από μια λύση «ανάγκης» που φαινόταν αρχικά τα τραπεζοκαθίσματα στην πλατεία και στο λιμάνι δίνουν άλλον αέρα στην περιοχή και είναι ίσως η απαρχή ώστε την επόμενη φορά να γίνουν πολύ καλύτερα για όλους μας. Και για τα μαγαζιά και για τους πελάτες…
Βαγγέλης Ιωάννου
Πηγή: Εφημερίδα Polis
