Μία ακόμα υπόθεση με τις παράλογες απαιτήσεις των τραπεζών από τους δανειολήπτες έρχεται στη δημοσιότητα και μάλιστα το θέμα έφτασε μέχρι και το γραφείο του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα.
Ο Σύλλογος Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος, έστειλε την Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2022 επιστολή στον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιάννη Στουρνάρα, στην οποία καταγγέλλει την απαίτηση ενός fund που εκπροσωπείται από συγκεκριμένη εταιρία για την άμεση αποπληρωμή 168.000 Ευρώ, σε τρεις μηνιαίες δόσεις των 51.000 Ευρώ.
Το δάνειο ήταν 47.000 Ευρώ
Το πιο εντυπωσιακό είναι πως το δάνειο ήταν 47.000 Ευρώ, δηλαδή, 4.000 Ευρώ λιγότερο από τη μία δόση του που απαιτεί το fund από τον οφειλέτη.
Δεν είναι σίγουρα νόμιμοι οι τόκοι
Οπως αναφέρει στην επιστολή του ο ΣΔΠΚΒΕ “Η “ελάφρυνση” που θα λάβει ο δανειολήπτης, ακόμα κι αν καταφέρει να βρει επί τρεις μήνες 50.000 Ευρώ μετρητά για να πληρώνει, θα είναι 16.000 Ευρώ από τους τόκους, που δεν είναι επίσης σίγουρο ότι είναι νόμιμοι”.
Έχει πεθάνει ο δανειολήπτης
Υπάρχουν όμως και πολλά ακόμα παράδοξα. Όπως καταγγέλλει ο Σύλλογος το συγκεκριμένο δάνειο είναι δάνειο …εργατικής κατοικίας και ο δανειολήπτης έχει πεθάνει εδώ και πολλά χρόνια!
«Ολες αυτές οι… λεπτομέρειες δεν λαμβάνονται υπόψη από το fund. Είναι ένα ακόμα παράλογο γεγονός από τα πολλά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό και αποδεικνύουν ότι τα fund λειτουργούν με εκβιαστικούς και παράλογους τρόπους», αναφέρει ο ΣΔΠΚΒΕ στην ανακοίνωση του.
Επιστολή στους Βουλευτές
Αναφέρει επίσης πως έστειλε επιστολή, σε όλους τους Έλληνες Βουλευτές με την υπενθύμιση πως για πιθανά τέτοια περιστατικά είχε εκφράσει τον προβληματισμό του και ο ίδιος ο Γιάννης Στουρνάρας. Επίσης, πως η απελευθέρωση της πώλησης των οφειλών των κόκκινων δανείων έγινε με νομοθετική οδηγία, με σκοπό οι δανειολήπτες να λαμβάνουν καλύτερες προτάσεις, όχι κατά πολύ χειρότερες.
Eρωτήσεις ζητούν απάντηση
Και ο Σύλλογος Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος καταλήγει με τέσσερις ερωτήσεις:
“Σε ποιο σημείο στις πολλαπλές παρόμοιες καταγγελίες που γίνονται καθημερινά, βρίσκεται η “βοήθεια προς τους δανειολήπτες” που υποτίθεται πως θα πρόσφεραν τα fund;
Πώς επιτυγχάνεται μέσα από παρόμοιες καταστάσεις η περίφημη “εξυγίανση” της ελληνικής Οικονομίας;
Πώς δικαιολογείται η “ρύθμιση” που επέτρεψε να συμβαίνουν αυτά τα παράλογα;
Πώς περιμένουμε ότι θα ορθοποδήσει η ελληνική Κοινωνία όταν έχει να αντιμετωπίσει τραγικές και ταυτόχρονα τραγελαφικές καταστάσεις, που απλώς υποδεικνύουν -και αποδεικνύουν- πως η Οικονομία μας ακολουθεί απλώς τις ταγές και τα συμφέροντα επιτηδείων;
Πως θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα ότι ο θεσμός και η -χρήσιμη- πρακτική του δανεισμού, μετατρέπεται από οικονομικό εργαλείο σε τρομοκρατία των πολιτών, αφού ανά πάσα στιγμή μπορούν να πέσουν θύματα παρόμοιων καταστάσεων;”.
