Νέες, πρόσφατες έρευνες, στον τομέα της τεχνολογίας, ανέδειξαν τις τεράστιες προκλήσεις τις οποίες καλούνται να αντιμετωπίσουν οι σύγχρονες κοινωνίες.
Ενδεικτικά, στην Βιομηχανία λόγω της Ρομποτικής, θα χαθούν εκατομμύρια υφιστάμενες θέσεις εργασίας, ενώ στην Κίνα, ήδη η τεχνητή νοημοσύνη λειτουργεί ως ο «Big Brother» του αυταρχικού απολυταρχικού καθεστώτος, συσσωρεύοντας τα βιομετρικά στοιχεία των πολιτών, καταπατώντας την Ελευθερία και την Ιδιωτικότητα, στον ανηλεή αγώνα ολοκληρωτικού ελέγχου του Λαικού παράγοντα και της ελεύθερης Βούλησης.
Η Τεχνολογία ταυτόχρονα όμως, αναπτύσσεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, προκαλώντας ελπιδοφόρες προοπτικές, ότι θα καταφέρει να δημιουργήσει συνθήκες ευμάρειας, αειφόρου ανάπτυξης και υπερπαραγωγής αγαθών για ολόκληρο τον παγκόσμιο πληθυσμό, απεξαρτώντας τον άνθρωπο από τις δύσκολες χειρωνακτικές εργασίες, προσφέροντας δημιουργικό ελεύθερο χρόνο, ο οποίος θα συμβάλλει στην Ψυχική, Πνευματική, Σωματική και Ηθική ανάταση των ανθρώπων.
Η Πολιτική, καλείται να επιλύσει τον Γόρδιο δεσμό, όπως επανειλημμένα έχει διατυπώσει ο ιδιοφυής Stephen Hawking, θέτοντας το ουσιαστικό δίλλημα. Είτε η Τεχνολογία θα είναι εργαλείο σύγκλισης, όπου ο παραγόμενος πλούτος θα διαμοιράζεται δίκαια συμβάλλοντας στην Οικονομική εκπλήρωση των ατόμων, είτε θα οδηγήσει στο
Χάος, τις ανισότητες, την επιβολή και τον έλεγχο των ανθρώπων. Η χώρα μας, δεν απόσχει αυτών των συνθηκών, αλλά κινδυνεύει ίσως να βρεθεί ενώπιον ακόμη μίας σκληρής πραγματικότητας.
Το παράδειγμα με την «κοινωνία της Γνώσης» η οποία παρότι άνθιζε διεθνώς απο την δεκαετία του 1990, στην Ελλάδα απαιτήθηκε παραπάνω απο δύο δεκαετίες για να δρομολογηθούν ολοκληρωμένες Πολιτικές Ψηφιακής Σύγκλισης.
Ποιές ήταν όμως οι συνέπειες, της απώλειας του τρένου της Γνώσης;
Η Ελληνική Οικονομία και οι επιχειρήσεις μας, καταποντίστηκαν στον διεθνή ανταγωνισμό, εμπεδώνοντας παράλληλα στην κρατική διοίκηση την αδιαφάνεια, τη διαφθορά, την γραφειοκρατία και την αναξιοκρατία, συμβάλλοντας επομένως, στο αυξημένο κόστος λειτουργίας και τα διευρυνόμενα ελλείμματα, οξύνοντας ταυτόχρονα ραγδαία τις ανισότητες σε σχέση με τις οικονομίες άλλων χωρών, οι οποίες είχαν ήδη συγκλίνει ψηφιακά, διαδραματίζοντας εν τέλει σημαντικό ρόλο στην χρεοκοπία του κράτους, των επιχειρήσεων και των ιδιωτών.
Η Ελλάδα, αλλά και η Παγκόσμια κοινότητα ευρίσκονται ενώπιον των πλέον σοβαρών προκλήσεων της Τεχνολογίας, σε κρίσιμους τομείς όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη, η Βιοτεχνολογία, η Πληροφορική, η Ιατρική, η Γενετική και η Μηχανική.
Εάν η χώρα μας, χάσει αυτή την φορά το τρένο δεν θα αντιμετωπίσει ακόμη μια νέα χρεοκοπία, αλλά όπως έχουν τονίσει όλοι οι σύγχρονοι στοχαστές, όσες χώρες δεν ακολουθήσουν την νέα Τεχνολογική επανάσταση, θα καταταγούν μοιραία στις υπανάπτυκτες χώρες.
Η Ελλάδα, οφείλει να κινείται πλέον μπροστά χωρίς να διακινδυνεύσει όλα όσα με μεγάλο κόστος επιτεύχθηκαν, προκειμένου να ελπίζουμε σε καλύτερες ημέρες.
Χρήστος Ξενοκώστας,
Συγγραφέας, Αρθρογράφος
