Tο φρικτό -κατ΄ εμέ- έγκλημα στα Γλυκά Νερά, προκάλεσε αίσθηση σε όλη την Ελληνική κοινωνία. Από την στιγμή που έγινε γνωστός ο δολοφόνος (σύζυγος), οι μισοί άρχισαν τις κατάρες και οι άλλοι μισοί το ήξεραν εξ΄αρχής. Μια κοινωνία που ξεγελάστηκε απ το… περιτύλιγμα.
Έπρεπε να γίνει ο φόνος της Καρολαϊν για να καταλάβουμε πως μια ευτυχισμένη οικογένεια στα σοσιαλ, δεν είναι ευτυχισμένη στην πραγματικότητα.
Πώς ένας δολοφόνος άραγε μπορεί να αγκαλιάζει τη χαροκαμένη μάνα και το μωρό του για 40 μέρες; Σα να μην έφταναν οι θεατρινισμοί του στην κηδεία και στο μνημόσυνο της άτυχης Καρολάιν είχε το θράσος να πει ότι όλα αυτά τα σκηνοθέτησε «για να μην μείνει το παιδί του ορφανό».
Ακόμα και την τελευταία στιγμή παραμένει αμετανόητο κάθαρμα που βάζει μπροστά ένα αγγελούδι για να γλιτώσει τον πέλεκυ της Δικαιοσύνης. Ένα παιδί που θα μεγαλώσει χωρίς γονείς. Που στα πρώτα του γενέθλια θα λείπει απ τη φωτογραφία η μαμά του!
Αλήθεια όμως…
-Είναι φυσιολογικό ένας 27χρονος πιλότος να ερωτεύεται και να κάνει σοβαρή σχέση με μια 14χρονη, δηλαδή με μια μαθήτρια του γυμνασίου την οποία, τελικά, παντρεύτηκε;
-Δεν είναι αφύσικο ότι μια τόσο νέα κοπέλα είχε κλειστεί σε μια απομονωμένη μεζονέτα στα Γλυκά Νερά, χωρίς κοινωνικές συναναστροφές, χωρίς φίλους, χωρίς διασκέδαση, χωρίς απασχόληση, χωρίς, ουσιαστικά, ζωή πέρα από την οικογενειακή;
-Δεν είναι περίεργο ότι βρήκε ο σύζυγος την “ψυχολόγο” που θα βοηθούσε τη σύζυγο, πήγαιναν μαζί στις συνεδρίες και η “ψυχολόγος” είχε συμπεράνει ότι ήταν ένα πολύ αγαπημένο ζευγάρι;
-Δεν είναι θλιβερό ότι κανείς απ όλους όσοι τους γνώριζαν δεν έκαναν ποτέ τίποτα για να προλάβουν το κακό που με μαθηματική ακρίβεια θα συνέβαινε όταν πρόκειται για έναν τόσο ψυχρό και αδίστακτο εγκληματία;
-Δεν είναι να απορεί κανείς πως ένας άνθρωπος με τέτοιες σκέψεις, τέτοιο διεστραμμένο μυαλό έγινε πιλότος, τον εμπιστευόντουσαν εταιρείες, είχε ευθύνη για τόσες ψυχές, κυκλοφορούσε ανάμεσά μας, έκανε όσα μη φυσιολογικά έκανε, δεν τον πήρε κανείς μα κανείς χαμπάρι;
Κάπου διάβασα ένα πολύ σωστό… «Μάθετε τα παιδιά σας να πατούν στα πόδια τους, να φεύγουν από τοξικές σχέσεις, να μην υποκύπτουν σε εκβιασμούς και να μιλάνε!
Καμία άλλη μανούλα νεκρή, κανένα παιδί ορφανό, κανένας ” flying Babis”, καμία μεζονέτα… ΔΡΟΜΟ!»
Και πάμε τώρα και στο δια ταύτα. Αυτά τα ανθρωπόμορφα κτήνη δεν πρέπει να τιμωρηθούν όπως αρμόζει για τέτοιες αποτρόπαιες πράξεις; Πότε επιτέλους θα εφαρμοσθεί ο νόμος των ισοβίων. Δεν είμαι ειδικός, αλλά διαβάζω για μαξιμουμ ποινή 15-16 χρόνων, που με τις εκπτώσεις και με τις μειώσεις ποιος ξέρει πόσο τελικά θα κάτσει στη στενή ο πιλότος.
Ο δολοφόνος της Καρολάιν, που θα μπορούσε να διαλέξει όποια κοπέλα ήθελε, επιλέγοντας για σύντροφό του μια ανήλικη είχε δείξει νωρίς πως αντιλαμβάνεται τον έρωτα: Σχέση εξουσίας που εκ των πραγμάτων εξελίσσεται σε κακοποιητική όταν το αδύναμο μέλος πάψει να υποτάσσεται. Και κάποια στιγμή ο σαδισμός μπορεί να γίνει θανατηφόρος. Όπως κι έγινε…
Αυτά τα ολίγα για την ώρα.
Βαγγ.
Υ.Γ. Τι θα γίνει με αυτον τον Μπαλάσκα, μου λέτε;
