Τέτοιες μέρες πάντα θυμόμαστε τους δικούς μας ανθρώπους που έφυγαν από τη ζωή. Στο μυαλό μας η εικόνα τους, η μορφή τους, τα πράγματα που μας σημάδεψαν δεν φεύγουν ποτέ. Τέτοιες μέρες είναι που ο τραγουδιστής Γιάννης Κότσιρας θυμήθηκε την μητέρα του κι έγραψε δυό λόγια αγάπης για τον άνθρωπο που τον έφερε στη ζωή.
Ο καλλιτέχνης που ζει στα μέρη μας, έχασε την πολυαγαπημένη του μητέρα, την κα Νίκη, πέρσι τον Απρίλιο του ΄20, στην οποία της είχε πολύ μεγάλη αδυναμία.
“Τέτοιες μέρες, πάντα ανησυχούσες να κάνουμε Πάσχα όλοι μαζί -γράφει ο Κότσιρας- Και όταν ήμασταν παιδιά, τη Μεγάλη Εβδομάδα, έφτιαχνες τα γεμιστά πάντα χωρίς κιμά, την αγαπημένη μου σπανακόπιτα και τη μονίμως αποτυχημένη σου μαγειρίτσα.
Εμείς βέβαια, σου λέγαμε πόσο νόστιμη ήταν γιατί κουραζόσουν να την φτιάξεις και γελούσες μαζί μας γιατί ήξερες ότι σου λέγαμε ψέματα.
Είχαμε συνεχώς πολλές δουλειές και αυτό σε φόβιζε μήπως και κάνουμε χωριστά Πάσχα. Όμως σχεδόν πάντα τα καταφέρναμε. Εκτός από πέρσι. Δεν προλάβαμε.
Το φετινό λοιπόν ήταν δύσκολο και συνάμα ωραίο. Έλειπε και ο Θάνος. Και ο Λαυρέντης σου.
Την Παρασκευή ανηφορήσαμε στο Μαρούσι και ανάψαμε κερί και σε σένα και στον μπαμπά. Ο Νικόλας, το Σάββατο φόρεσε τα καλά του, με το τρομερό σακάκι που του είχες πάρει. Του πάει πολύ, να ξέρεις. Ο Κωνσταντίνος άρχισε να λέει πολλές λεξούλες. Και την Κυριακή, καταφέραμε να είμαστε όλοι μαζί με την Γιωτούλα, τον Βαγγέλη και τον Αντωνάκη.
Και θυμηθήκαμε ωραία πράγματα. Θα ήσουν πολύ χαρούμενη αφού πάντα ανησυχούσες μήπως οι καταστάσεις μας απομακρύνουν. Δεν θα συμβεί ποτέ αυτό. Και η Κατερίνα σου, συνεχίζει να μας φέρνει πιο κοντά.
Η καρέκλα σου ήταν εκεί. Άδεια.
Θα συνηθίσουμε, που θα πάει…
Θα συνηθίσουμε να την βλέπουμε άδεια γιατί δεν έχουμε σκοπό να την βγάλουμε από το τραπέζι.
Λείπεις μάνα μου”.
