Κι εκει που ήσουν σίγουρος ότι η μπαταρία σου ειναι στα τελειώματα και από ενεργεια πάει έμεινες, οοοοχι σου λένε ξαφνικά. Εχει κι άλλο…έχεις κι άλλο…και χαμογελανε….
Και ψάχνεσαι εσυ και με κάποιο μαγικό τρόπο βρίσκεις κι άλλο…και κοιτάς και οι ίδιοι που σου το ψιθυρισαν, μήπως και σε τρομαξουν, σου γελανε φωτεινοί και πάντα παρόντες. Και οι άλλοι οι τίποτε, οι δήθεν, οι προβληματικοι, οι περαστικοί που σου κάθονται στο σβέρκο, γίνονται ολο και περισσότερο φλου, μέχρι που χάνονται τελείως μέσα μια έκρηξη από χρώμα, ενέργεια και χαμόγελο … και μετα χαμογελας κι εσυ…και πάμε ξανά, άλλη μια.
Αν δεν εχει άλλο το μπουκάλι, θα ανοίξουμε καινούργιο.
Δεν τελειώσαμε ακόμη τις παρτίδες μας με τη νικοτίνη.
Εχουμε τραγούδια ακόμη να τραγουδησουμε.
Να ξαναγίνουμε λιώμα … Απο το δικο μας λιωμα,ε??????????
Φωτιές να ανάψουμε πολλές.
Μέρη που μας χρωστάνε να τα δούμε, όπως εμείς ξέρουμε.
Ποιός ξέρει, ίσως ακόμη μια σελίδα να γράψουμε.
Κι εκείνη την τελευταία παρτίδα, που όλο λέμε, ούτε φύλλο δεν έχουμε μοιράσει ακόμη.
Και το νου μας στο φως, στο όνειρο, στο παιδί, γιατι αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα.
Αντε λοιπόν ενα ακόμη, διπλό για το δρόμο ρε μούτρα παλιά και καινούργια και πολύ σας ευχαριστώ που υπάρχετε
Καλή μας χρονιά…
Αντι επιλογου:
σηκω ψυχη μου,δωσε ρευμα,
βάλε στα ρούχα σου φωτιά
βάλε στα όργανα φωτιά …
συμπληρωστε στιχουργικα την ιστορια ελευθερα.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
