Η πρόσφατη «αποβίβαση» δεκάδων μεταναστών στο Πόρτο Ράφτη δημιούργησε εύλογες ανησυχίες για τον τρόπο διακίνησής τους σε περιοχές της Ανατολικής Αττικής καθώς η συγκεκριμένη περιοχή μοιάζει να βρίσκεται μακριά από τα σημεία που χρησιμοποιούν οι Τούρκοι δουλέμποροι προκειμένου να αποκομίζουν σημαντικά οικονομικά οφέλη από πονεμένους ανθρώπους που αναζητούν την ελπίδα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που δουλεμπορικά σκάφη βρίσκουν διεξόδους προς την ηπειρωτική Ελλάδα, μέσα από το Αιγαίο, προκειμένου να μεταφέρουν σε αυτή μετανάστες και πρόσφυγες που επί μακρόν αναζητούν περάσματα στη χώρα μας και από εκεί στην Ευρώπη.
Τα τελευταία περιστατικά έχουν κινητοποιήσει, όπως αναφέρουν ασφαλείς πληροφορίες, τις ελληνικές αρχές στο μικροσκόπιο των οποίων έχουν μπει όλοι όσοι επιδιώκουν να χαρτογραφήσουν τις ακτές της Ανατολικής Αττικής.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η χρονική απόσταση από τα μικρασιατικά παράλια (κυρίως την περιοχή του Τσεσμέ) μέχρι τις ακτές της Αττικής είναι περίπου 6-10 ώρες, στοιχείο που καταδεικνύει την εγγύτητα.
Παράλληλα οι δυνάμεις που επιμελούνται την αποτροπή μεταφοράς μεταναστών και προσφύγων επικεντρώνουν τους ελέγχους τους στα νησιά του ανατολικού και νοτιοανατολικού Αιγαίου και όχι σε άλλα σημεία της ελληνικής επικράτειας.
Έτσι ένα σκάφος ελέγχεται όταν κατευθύνεται προς τα νησιά αυτά και όχι όταν περνά στο κεντρικό Αιγαίο βάζοντας πλώρη για την ηπειρωτική Ελλάδα.
Ένα θέμα που τίθεται είναι πώς κατάφεραν οι δουλέμποροι να χαρτογραφήσουν τα παράλια της Ανατ. Αττικής, γεγονός που συνδέεται, μεταξύ άλλων, με την πολυδιαφημισμένη ακτοπλοϊκή σύνδεση του Λαυρίου με τον Τσεσμέ από το καλοκαίρι του 2019.
Πάντως τα τελευταία περιστατικά «αποβίβασης» προσφύγων στα παραλιακά Μεσόγεια, έχουν προκαλέσει έντονα ζητήματα ως προς την ασφάλεια των τοπικών κοινωνιών αλλά και ως προς τη δημιουργία μιας νέας διόδου προώθησης μεταναστών στην ηπειρωτική χώρα και στη συνέχεια μέσω Βαλκανίων στην κεντρική και δυτική Ευρώπη.
