Έχει γίνει πια συνήθειο, να κάθεσαι να πίνεις τον καφέ σου στην πάνω πλατεία (Δημητρακού) και να παρακολουθείς αυτούς που παρκάρουν, και φεύγουν για “απέναντι” σε κάποιο νησί ή για Μαρμάρι.
Το αποτέλεσμα είναι ίδιο πάντα κατά την επιστροφή τους. Οι… τυχεροί βλέπουν μια κλήση στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου τους και οι λιγότερο… τυχεροί ξεφυλλίζουν από τρεις, τέσσερις, δέκα κλήσεις. Οταν δε, τις αντικρίζουν μένουν στήλη άλατος!!!
Και σήμερα που περάσαμε από αυτό το σημείο τα περισσότερα αυτοκίνητα είχαν πάρει ήδη το “ραβασάκι” τους, ενώ μέχρι να το καταλάβουν άμα τη επιστροφή θαχουν προσθέσει κι άλλες.
Μα καλά, πριν εγκαταλείψουν στο έλεος του Θεού την (κινητή) περιουσία τους, δεν τσεκάρουν αν γράφουν εκεί; Πως φεύγουν με ήσυχο το μυαλό τους. Τέλος πάντων, κάποιοι είναι προνοητικοί και κοιτάζουν, οπότε φεύγουν για καλύτερη τύχη!
Προς το παρόν πάντως η πλατεία έχει γίνει κανονική “παγίδα” για τους εκδρομείς.
