Η κατάσταση που βιώνουμε σήμερα στο Δήμο μας έχει ξεπεράσει κάθε όριο τραγικότητας. Οι επιπτώσεις δεν είναι μόνο ορατές αλλά και άκρως οδυνηρές σε όλους τους τομείς της καθημερινής ζωής των πολιτών.
Οι γειτονιές μας έχουν τα χάλια τους, το ίδιο και οι παραλίες, οι δε πόλεις μας είναι στα πρόθυρα της απόλυτης εγκατάλειψης. Ο Δήμος Μαραθώνος παρά τα πολλά δυνατά του σημεία, άγεται και φέρεται, δεν έχει ταυτότητα και αν περιμένουμε λύσεις από αυτούς που διοικούν και μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση, τότε μάλλον τρέφουμε αυταπάτες.
Η Δημοτική Αρχή, δύο χρόνια μετά τις Δημοτικές Εκλογές, είναι σε κατάσταση πλήρους αποσύνθεσης. Πρέπει κανείς να είναι, από αλλήθωρος έως στραβός ή να ανήκει στους σανοφάγους για να μην βλέπει την αδιαφορία, την εγκατάλειψη και την υποβάθμιση του τόπου μας.
Τα παραδείγματα… πολλά (καθαριότητα, δρόμοι, πλατείες, παραλίες, σχολεία…) με αποκορύφωμα την απώλεια, λόγω κουτοπονηριάς, πολλών εκατομμυρίων (δεκαοκτώ) για την αποκατάσταση της χωματερής (ΧΑΔΑ) στην Μπρεξίζα (πρώην Αμερικ. Βάση) και την απώλεια, λόγω ανικανότητας, της Γαλάζιας Σημαίας από τις υπέροχες ακτές μας, που μετά την γενική κατακραυγή τρέχουν να την αποκτήσουν.
Ο Δήμαρχος, ο κινητήριος μοχλός δύναμης, φαίνεται να είναι και ανεπαρκής και ανίκανος, όπως λένε οι πολίτες, για το θεσμό που ηγείται και τον οποίο χρησιμοποιεί για τη δική του προβολή με μοναδικό σκοπό και στόχο την επανεκλογή του στις επόμενες Δημοτικές Εκλογές. Ειλικρινά λυπάμαι για τον τόπο μας !
Σπύρος Παππάς
